رمضان و امام زمان (علیه السلام)

امام زمان (عج) اصل و حقیقت راستین انسانها، تنها آیینه تمام نمای صفات الهی،احیا كننده مومنین، گشاینده گرفتاری ها، یاور دوستان خدا و دافع تمام بلاها و غم های انسانی می باشند. و به یقین هیچ انسانی در عصر حاضر زمین، محبوب تر از ایشان در نزد خداوند نیست.

از سویی همه ما آگاهیم که ماه رمضان، برترین ماهها بوده و در آن ضیافتی آسمانی از سوی خداوند ترتیب داده خواهد شد و تمام اهل زمین در چنین ضیافتی دعوت میشوند.اما آیا میهمانی والاتر و گرامی تر از فرزند پیامبر در این ضیافت شرکت خواهد کرد؟ به طور قطع می توان گفت که میهمان ویژه ماه رمضان وجود مقدس امام زمان می باشند.و یا به عبارت دیگر صاحب این میهمانی، ایشان هستند. مقدرات ما درشب قدر به دستان مبارک ایشان امضا شده و تمام رزقهای مادی و معنوی مقدر شده برای همه موجودات در کلیه عوالم خلقت از ناحیه مقدس ایشان تایید می گردد.

ماه رمضان، ماه ارتباطی عمیق با تنها انسانی است که میتواند ما را به سعادتی ابدی برساند. در شب قدر، تمام ملائك بر ایشان نازل شده و مقدرات ما را به امضا ی ایشان می رسانند. یقین بدانیم که بدون توجه به امام زمان، سهم ما از رمضان جز گرسنگی و تشنگی نبوده است.

در سراسر دعای افتتاح، که از دعاهای مخصوص ماه رمضان است، تمنای ظهور حضرت مهدی و خدمت در دولت كریمانه ایشان موج می زند. در این ماه،  انسانی كه به كرامت رسیده و مظهر اسم رحمن خداوند شده است، در دعاهای وارد شده برای همه اهل دنیا و برزخ طلب سرور نموده و دغدغه تمام فقرای جهان و همه اموات را دارد. با این دعا او از پوسته خود بیرون آمده و به سمت دفع و نابودی تمام گرفتاریها حرکت می کند. چنین انسانی است که نه تنها برای خودش، بلكه به اندازه همه دنیا به تکاپو درآمده و تلاش می كند. در دعای افتتاح هر شب به خداوند عرض می نماییم:اَلّلّهُمَ اِنّا نَرغَبُ اِلیكَ فی دولَة الكَریمَه...  خداوندا؛ تمام رغبت ما زیستن درحكومت کریمانه پدرمان، امام زمان است...

تحمل این دنیا با حكومت طاغوت ها برای ما بسیار گران است. ما حكومتی را می خواهیم كه اسلام و اهل آن را عزیز بدارد. در این دعا چنان شرافتی به ما بخشیده و از ما خواسته اند که دعا کنیم از دعوت كنندگان سایر مردم به دین خداوند و راهبران آن باشیم...

دعای فرج در ماه رمضان

تاکید به مداومت بر دعای فرج در ماه رمضان، به این سبب است که با معرفت یافتن به باطن این دعا و تحقق اهداف آن در درون ما، با ایشان بیشتر انس گرفته و با وجود مقدس و اهداف الهی شان پیوندی عمیق برقرار کنیم.

دعای فرج مخصوصاً در شب بیست و سوم ماه رمضان، که در میان لیالی دیگر قدر از صحت و قوت بیشتری در میان روایات برخوردار است، وارد شده تا میان ما و امام زمانمان ارتباط قدرتمندی برقرار کند. همنشینی و رفاقت با امام زمان در واقع عظیم ترین پاداش و هدیه ای است که میتواند برای هر انسانی در شب قدر رقم بخورد. اوج گرفتن از پایین ترین مراتب طبیعی وجود انسان، تا اعلی ترین مقامات فطری نتیجه چنین رفاقتی خواهد بودکه به یقین انسان را تا تشبه به خداوند بالا می کشاند. امام زمان که خود تجلی تمام اَسماء پروردگار است، تواناترین آموزگاریست که میتواند به پرورش و تجلی دادن این صفات در وجود ما پرداخته و ما را تا کمال انسانیت برساند. باید بیاموزیم که چگونه با یاری گرفتن از امام زمانمان با باطن حقیقی خود آشنا شده و به جلال و شكوه اصلی و فطریمان باز گردیم.

انتخاب صحیح مسیر در ماه رمضان

برای راه یافتن به باطن ماه رمضان لازم است که دو كار اساسی را انجام دهیم:

۱-   ابتدا تصمیمی جدی بگیریم تا از زمینی و طبیعی زیستن رها  شده و ججابهای عادتی را که در زندگی ما بوجود آمده اند، پاره کنیم. بزرگترین غفلتی که برای ما به یک عادت تبدیل شده، غفلت از غیبت امام زمان است.

۲-    دوم برای برداشتن موانع ظهور تلاش كرده و به روزهایمان طراوت و هدفی الهی ببخشیم.

این ما هستیم که درشب قدر، قدر و اندازه خودمان را تعیین می کنیم. این که ما بخواهیم کجا و با چه کسی همراه باشیم، سرنوشت ما را رقم خواهد زد. زیارت امام حسین علیه السلاماز اعمال وارد شده در شبهای قدر است. هدف از این زیارت نیز، جز برقراری ارتباطی صحیح با امام زمان و آغاز عملیات انتقام از دشمنان حسین علیه السلام نیست.باید به آنجا برسیم که به كمتر از همنشینی با معصومین و رسیدن به مقام محمود راضی نباشیم...( اَسئَلُ اللهَ اَن یَبلُغَنی المَقامَ المَحمود...)

این مقام به آسانی کسب نخواهد شد. بطوریکه در هنگام ظهور امام زمان، عده قلیلی از بهشتیان بازگشت به زمین و در رکاب امام معصوم بودن را بر می گزینند، و بقیه بهشتیان ماندن در میان نعمتهای بهشت را به همراهی امام و درحقیقت رسیدن به همان محمود محمود ترجیح می دهند.

باید در شب قدر چشم انداز و نقشه ای روشن از روزهای باقیمانده عمرمان ترسیم نموده و مشخص کنیم که برای آینده زندگی مان چه طرح و برنامه هایی داریم؟آیا می خواهیم زندگی مهدوی داشته باشیم؟ آیا برداشتن حتی سنگ کوچکی از راه ظهور از اهداف ما هست؟

حقیقت عید فطر برای هر انسانی در گرو آشتی با امام زمانش است. چرا که بدون یاری او نمی توان فطری زیست. باید آنگونه رمضان را قدر بدانیم که در روز عید فطر، دستان دلمان را در دست مهدی  آل محمد ببینیم.

باید همین حالا آستین ها را بالا زد. دستان من، تو، او، باهم و به یاری هم میتواند دست زمین را به تنها تجلی کامل خداوند رسانده و آن را سرشار از آرامشی الهی نماید....

راستی!

آیا هنوز وقت آن نرسیده که است که آستین ها را بالا بزنیم؟؟؟

***

نامه ای به مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف

سلام ؛ خلاصه تمام هستی؛ سلام

چقدر حضور تو پررنگ است و حرارت دستانت، از هر داغی دیگری ملموس تر. آیا می شود دیدن تو را ندیده گرفت؟...

چقدر بی تو فقیریم و چقدر زمین از تو خالیست! تنها و بی رمق روز و شبها را در این اندیشه میشماریم که آیا چشمانمان آفتاب رویت را خواهد دید؟

اباصالح! به یقین رسیده ایم که تو، تنها نور آسمان و زمینی که پروردگار برایمان ذخیره کرده است. وای که چقدر لحظه هایمان بی نور می گذرد... و این مائیم که به این تاریکی عادت کرده ایم. اباصالح پرده ها را پاره کن، حجابها را بردار که خشک شده ایم، شکسته ایم و برای قد کشیدن نور می خواهیم.

راستی؛ هوای غروبهای جمعه چقدر سنگین است. سنگینی اش دلمان را فشرده و نبودنت آزارمان میدهد.

همه ی  قرار زمین ! بی تو خوشبختی زیر هزارها علامت سوال قد خم کرده است! آیا بی تو می توان خوشبخت زیست؟

بیا؛ طومار تمام غمها در انتظار برچیده شدن به دستان آسمانی توست. دلها تو را می طلبند، بیا و قرارشان باش، پناهشان باش...

دستان بی رمقم برایت می نویسند تا شاید آرام گیرند و چه سعادتی برای قلمم که نام تو را بنگارد و یاد تو را آواز بخواند؟

مهدی جان! خانه ام بی تو نور ندارد. باید فاصله ها را کم کرد. یاریم کن تا آستین هایم را بالا زنم. تمام آرزوی قلب تاریک من زیستن در روزگاریست که پادشاهش تو باشی. آیا من در زیر سایه حکومت تو خواهم زیست؟

دیگر بس است؛ کاش قلبم را به هیجانی عظیم واداری تا لحظه ای از یاری تو فرو نماند. کاش تمام جانم را آنقدر نورانی کنی تا شاید روزی مایه شادی چشمان تو گردم.

اباصالح ما را دریاب... دنیا تاریک است، بیا و چراغانش کن.

برگرفته از سلسله مباحث استاد محمد شجاعی