رشد و قدرت ، جلسه 8

1. به هر مقدار که ایمان انسان بالاتر می‌رود و به خداوند تبارک و تعالی نزدیکتر می‌شود، بلای او هم بیشتر می‌شود.

2. انسان هرقدر پیش خدا عزیزتر شود، جنبه حیوانی و اموراتی که مربوط به کمالات نباتی و حیوانی انسان است، آسیب می‌بیند و این لازمه یک تقرب است.

3. وقتی که تقرب پیدا می‌کنیم، خداوند دارد ما را به سمت خودش می‌کشد، یعنی ما را از چسبندگی‌ها و قبر طبیعت و قبر کمالات جمادی، نباتی و حیوانی زجرآور است.انسان باید از تعلقاتش دل بکند تا کم‌کم شبیه خدا شود.

4. قرار است که موجودی به نام انسان تشبه به حق تعالی پیدا کند، یعنی خود ضعیف فطری انسان قرار است قدرتمند شود، این خیلی طبیعی است که سختی‌هایی به او وارد شود تا رشد کند.

5. هنگامی که دانه درون زمین شکاف برمی‌دارد به سختی از زمین بیرون می‌آید و این فشار را تحمل می‌کند تا به بالا برسد و تبدیل به یک گل زیبا و ... می‌شود.

6. یخرجهم من الظلمات الی النور؛ خروج از تاریکی با درد و سختی همراه است.

7. (لیس للانسان الا ما سعی)؛ چیزی که مال انسان است، نتیجه سعی و تلاش خودش است.

8. در تمام سختی‌ها و مصائبی که در زندگی تحمل می‌کنید، هیچ‌وقت خود حقیقی شما آسیب نمی‌بیند. طبیعت اذیت می‌شود و فطرت لذت می‌برد.

9. در عبادات و وظایف شرعی «من» حقیقی از نماز خواندن و روزه گرفتن و شب‌بیداری لذت می‌برد و «من» طبیعی اذیت می‌شود.

10. وقتی که انسان من حقیقی‌اش را بشناسد، هرچه فشار به من طبیعی‌اش می‌آید می‌فهمد که برای من حقیقی‌اش خوب است.

11. یکی از دلایل به وجود آمدن بلا و مصیبت این است که خداوند تبارک و تعالی به وسیله گناهان انسان را پاک می‌کند.

12. درد در واقع یک سیستم اعلام خطر است. اگر بیماری برای انسان پیش بیاید ولی بدن درد نداشته باشد، بیماری و عفونت تمام بدن را فرا می‌گیرد.

i. امیرالمؤمنین «علیه‌السلام» فرمودند: خدا را شکر که پاک شدن گناهان شیعیان ما را در دنیا به رنج‌ها و گرفتاری‌های آنها قرار داده است تا اینکه با این محنت و سختی‌ها، طاعت‌های آنها سالم بماند و از بین نرود.

13. مشکل ما این است که فکر می‌کنیم خودمان را بیشتر از خدا دوست داریم. هیچ‌وقت محبت من به خودم بیشتر از محبت خدا به من نیست.

14. انسان عجله دارد، یعنی خود طبیعی‌اش را می‌بیند (از تولد تا مرگ) به همین دلیل می‌خواهد همه خیرات در دنیا به او برسد و سختی نبیند.

15. اگر انسان خودش را درست و به بلندای ابدیت معنا کند، هیچ‌وقت مصائب و بلاها را دلیل بد بودن و نعوذبالله ظلم خدا نمی‌داند.

16. خداوند می‌فرماید: هر بلایی که در دنیا سر انسان می‌آید، حتماً بعداً از خدا تشکر می‌کند.

17. آدم عجول و راحت‌طلب است که از درد و سختی بدش می‌آید، تنبلی و تن‌پروری در طبع آدمی وجود دارد. به محض اینکه به سختی و درد دچار می‌شود، به خدا گله می‌کند ولی خداوند توجه نمی‌کند، چون می‌داند که صلاح بنده‌اش است.

18. امیرالمؤمنین «علیه‌السلام» فرمودند: خداوند هیچ بنده مؤمنی را در این دنیا عقاب نمی‌کند، مگر اینکه خداوند حلیم‌تر، مجیدتر و امیدوارتر، کریم‌تر از این است که او را دوباره در قیامت عقاب کند.

19. خوشا به حال کسی که در دنیا به او عقاب برسد. خیلی خطرناک است که انسان گناه کند و در دنیا عقاب نبیند.

20. خداوند از بعضی‌ها آن‌قدر بدش می‌آید که اگر گناه کنند، بیشتر به آنها لذت و نعمت می‌دهد.

21. خیلی زیباست که انسان سیستمی داشته باشد که به محض اینکه آلودگی و گناه می‌آید، آن را از روح خود خارج کند و نگه ندارد.

22. امیرالمؤمنین «علیه‌السلام» می‌فرمایند: جزء یکی از شرایط توبه این است که اگر تو لذت حرامی بردی به خودت سختی بدهی، حد زدن و تنبیه کردن برای پاک شدن انسان است.

23. امام باقر «علیه‌السلام» می‌فرمایند: جزء یکی از شرایط توبه این است که اگر تو لذت حرامی بردی به خودت سختی بدهی. حد زدن و تنبیه کردن برای پاک شدن انسان است.

24. امام باقر «علیه‌السلام» فرمودند: اگر خداوند بخواهد بنده‌ای را عزیز کند، اما گناه هم داشت باشد، او را مریض می‌کند و یا به فقر مبتلا می‌کند، اگر این کار را نکرد موقع مردن به او سخت می‌گیرد.

25. در روایت داریم: سهم مؤمن از آتش جهنم، تب است. تب هم بدن را می‌سوزاند و هم درون را. مثل آتش جهنم که علاوه بر اینکه جسم را می‌سوزاند، روح را هم می‌سوزاند.

26. در حدیث داریم: لعنت بر بدنی که هر 40 روز یکبار بیمار نشود و آسیبی نبیند.

27. بدن سالم تا مریض شود، عکس‌العمل نشان می‌دهد. مثل پارچه سفید که به محض اینکه لکه‌ای روی آن بیفتد مشخص می‌شود. ولی بدن‌های آلوده در اثر بیماری ممکن است عکس‌العمل نشان ندهند و بعد از مدتی که شخص متوجه می‌شود، آلودگی و عفونت تمام بدنش را فرا گرفته است.

28. پیامبر «صلی‌الله علیه و آله و سلم» فرمودند: پناه بر خدا اگر بخواهد بنده‌ای را خوار و ذلیل و پست کند ولی آن بنده در نزد خدا کار خیری هم انجام داده، خداوند به او بدن سالمی می‌دهد و دیگر درد هم احساس نمی‌کند. مال فراوان می‌هد آن‌قدر که از یاد خدا غافل می‌شود.

29. در روایت داریم که خداوند فرمودند: اگر مؤمنین حسودی نمی‌کردند به کفار آن‌قدر مال و ثروت می‌دادم که ناودان خانه‌شان را طلا کنند.

30. دردهای دنیا نصیب آدم حسابی‌ها می‌شود.

31. خداوند در مورد بعضی گناهکاران می‌فرماید: از سهم بلا در دنیا زیاد به آنها نمی‌دهیم و نمی‌گذاریم در دنیا خیلی اذیت شوند، حجم گناهانشان خیلی بزرگتر از آن است که با بلا از بین برود.

32. بلاهای دنیا فقط می‌تواند حجم گناهان کم را از بین ببرد.

33. بداخلاقی‌هایی که دیگران در حق ما می‌کنند، اگر خودمان مسبب آن نباشیم، کفاره گناهان است و اجر دارد.

34. گاهی در دعاها، چیزی را از خدا می‌خواهیم که برای ما بلا و مصیبت است و صلاح ما نیست.

35. بلا دلایل مختلفی دارد، یکی از دلایل آن تقرب به خداست.

36. بلا و مصیبت فقط کفاره گناه مؤمنین نیست، بلکه برای رشد و درجه مؤمن است.

37. ما باید تلاش کنیم که زندگی خوبی داشته باشیم و اگر در این مسیر بلایی آمد، رابطه‌مان را با خدا خراب نکنیم.

38. خداوند بعضی از افراد که دچار غفلت و گناه شده‌اند، به بلا و مصیبت دچار می‌کند تا توبه کنند.