رشد و قدرت ، جلسه 1

1. گاهی اوقات در یک شهر، روستا یا کشور مردم گرفتاری دارند. گاهی اوقات مصائبی هست که جهانی است و همه مردم جهان به این مصائب دچار هستند.

2. بعضی وقت‌ها خود ما در پیدایش بلاها و سختی و مصائب نقش داریم که این نقش گاهی مثبت و گاهی منفی است.

3. منشأ بلاها و سختی‌هایی که در زندگی به آن دچار می‌شویم با یک نگاه مختلف است. گاهی خودمان هستیم، گاهی دیگران و گاهی اوقات خود خداوند تبارک و تعالی است.

4. اگر دیگران هم در حق ما ظلمی کرده باشند و مشکلی در ارتباط با دیگران ایجاد شده باشد باز هم به سراغ خدا می‌رویم.

5. توجه به نوع رابطه خداوند تبارک و تعالی با ما، خودش ما را در فهم فلسفه بلاها و مصائب و نحوه برخورد با آنها خیلی عمیق و قدرتمند می‌کند.

6. فقط افرادی که کمبود دارند و ضعیف هستند، نیازمند ظلم به دیگران می‌شوند که با آن ظلم بتوانند خلائی را در خودشان جبران کنند، خداوند خلائی ندارد، خداوند صمد و مطلق است.

7. اگر چیزی به اسم رأفت، رحمت، مهربانی، عشق، دوست داشتن و خوبی کردن را می‌شناسید یا دارید همه اینها تجلی خداست.

8. محبت‌هایی که به ما می‌شود چه از طریق حیوانات و چه از طریق انسانها همه، چکیده‌ قطره‌ای از دریای بی‌پایان محبت خداوند است.

9. ما در طول عمر خود هزاران بار دست نوازشگر خداوند را در وجودمان احساس کردیم. از طریق موجوداتی که با ما در ارتباط بودند. بنابراین نه تنها ظلم نمی‌کند بلکه نسبت به بندگان خود بسیاربسیار مهربان است.

10. ما باید یک طرف قضیه را برای خود حل کنیم. آن طرف خدایی داریم که صاحب این عالم است، رب‌العالمین است، یعنی مالک و مدبر این عالم است که در پناه او و در نزدیکی با او شاد و آرام و خوشبخت هستیم.

11. گاهی رابطه انسان با خدا خراب می‌شود به خصوص در مورد مصائب و مشکلاتی که نمی‌توانیم برای آن یک ریشه درست و حسابی پیدا کنیم و مردم معمولاً در این گونه موارد می‌گویند: خواست خدا بود، قسمت و سرنوشت بوده است.

12. اگر انسان خوب و مؤمن باشد می‌گوید: راضی هستیم به رضای خدا، به خاطر خدا تحمل می‌کنیم، قسمت ما این بود، امتحان الهی است.

13. به‌وجود آوردن بچه که از همه سیستم‌های بی‌نهایت پیچیده‌تر است و به بلندای ابدیت هم امتداد دارد، اطلاعات و آگاهی می‌خواهد.

14. به خاطر جهالت خودمان است که برای گل‌سازی و کلاس‌های ... وقت و حوصله داریم اما برای به وجود آوردن یک انسان چنین حوصله‌ای نداریم.

15. خداوند یک اصل فطری را در نهاد همه ما قرار داده است و آن اصل این است که؛ انسان قبل از انجام هر کاری احتیاج به شناخت و اطلاعات و آگاهی دارد.

16. ما قبل از هر انتخاب، ارتباط و رفتاری نیازمند به شناخت هستیم.

17. خداوند همه انسانها را در عقلشان مسلح کرده و تعلیم داده است که بدون آگاهی هیچ نوع انتخاب، ارتباط و رفتار نداشته باشند.

18. وقتی من مهارت و اطلاعات داشته باشم به جای اینکه افسرده و پژمرده شوم و اعصابم خرد شود و زندگی‌ام از هم بپاشد، روش‌های اصلاحی و قدرتمند کردن خودم را در پیش می‌گیرم و در بسیاری از موارد نتیجه می‌دهد.

19. تمام نظام خلقت از عالم جبروت و ملکوت و ناسوت و تمام احکام خلقت و احکام دین یک موضوع بیشتر ندارد، اگر آن یک موضوع را شما بشناسید تمام خلقت را می‌فهمید. از روز اول خلقت تا پایان.

20. اگر کسی نتواند انسان‌شناسی یا خودشناسی کند، دائماً در زندگی‌اش اشتباه می‌کند.

21. حضرت علی «علیه‌السلام» فرمودند: هرکسی می‌خواهد خوشبخت شود باید سه نوع شناخت داشته باشد، اینکه؛ از کجا آمده، در کجا هست و به کجا می‌رود؟

22. شما بخواهید راجع به شهوت، نماز، روزه، عشق، خانواده و جامعه‌شناسی کار کنید بدون شناخت انسان این مطالعه عقیم است و به نتیجه درستی نمی‌رسد.

23. اگر انسان موضوع را نشناسد، هیچ شناخت عمیق و دقیقی از این مباحث نمی‌تواند به‌دست آورد و وقتش هم تلف می‌شود.