رسالت خانواده ، جلسه 35

الفت: از خصوصیات زندگی پویا و اسلامی است.

نبی اكرم «صلی‌الله علیه و آله و سلم» فرمودند: در كسی كه با او الفت گرفته نمی‌شود و خودش هم الفت نمی‌گیرد، خیری نیست. در خانواده‌های زیادی این سردی را داریم. مسئله مهربانی و رأفت و مهرورزی یك مبنا برای تشخیص رشد انسان است. اساساً انسان زمانی می‌تواند الفت داشته باشد كه آن صفت در او باشد.

یكی از آن صفت‌های انسانی، رأفت و مهربانی است و چون غایت انسان این است كه شبیه خدا شود، معیار انسانیت این است كه اسم رحمانی خدا در او چه‌قدر تجلی كرده است و رشد كرده است.حقیقت انسان را ایمان تشكیل می‌دهد. وقتی كه خدا و رسول را اجابت كنی به تو حیات می‌دهند و این حیات باعث زنده شدن است.

از علائم یك انسان است كه بتواند دیگران را دوست داشته باشد و این نشانه نزدیك بودن او به خداوند است.

امام صادق «علیه‌السلام» فرمودند: هرقدر ایمان یك نفر زیاد شود، علاقه‌اش به همسرش هم زیاد می‌شود (در كل همه افراد به هم علاقه‌مند می‌شوند) از این طریق می‌توانیم بفهمیم چه‌قدر یك نفر رشد ایمانی كرده است. اگر كسی بداخلاقی كرد، معلوم می‌شود ایمانش كم است.

یكی از كاركردهای ازدواج رحمت و مودت است. سوره روم آیه 21؛ اینكه از جنس شما برای شما همسرانی خلق كرد كه كنار او به آرامش برسید.

مودت؛ نوع خاصی از دوست داشتن است و شخص حاضر است به‌خاطر طرف مقابل فداكاری كند. 1 ـ او را اذیت نكند. 2 ـ اگر طرف مقابل نیاز دارد او فداكاری كند. 3 ـ طرف مقابل را شاد كند.

زندگی زناشویی فداكاری می‌طلبد. مودت بین زن و شوهر آن‌قدر مهم است كه رسول خدا «صلی‌الله علیه و آله و سلم» می‌فرماید: از امتش مزد نمی‌خواهد ولی مودت برای اهل بیتش می‌خواهد. خداوند فقط از ما خواسته كه اهل بیت را فقط دوست داشته باشیم باید برای آنها فداكاری كنیم.

مراتب فداكاری مختلف است، تأمین عاطفی و مهرورزی از واجبات زندگی است و نباید از آن شانه خالی كرد.

لزوم مهرورزی: ما چون انسان هستیم و خداوند از خلقت ما هدف دارد. و آن شكوفا شدن اسماء خدا در وجودمان است. در مسیر خلقت با خداوند سروكار داریم. انا لله و انا الیه راجعون؛ بودن در نزد خداوند و بازگشتن پیش خدا به منظور شبیه خدا شدن در دنیاست.

وظیفه من در دنیا این است كه خود را برای زندگی كردن در آخرت آماده كنم. كمال من در این است. یك سلسله وظایفی داریم؛ یكی از آنها ازدواج است و این قوی‌ترین صحنه و كامل‌ترین میدان برای ساختن انسان و شكل دادن اوست. اگر ازدواج هم نكرده‌ام وظایفی نسبت به پدر و مادر و خواهر و برادر دارم.

وقتی قرار است من مثل خدا باشم، پس این مبناست. باید همدیگر را دوست داشته باشید و از آنها هم مزد نخواهید. خداوند برای هر كاری كه انجام می‌دهیم پاداشی در نظر گرفته است. پس طرف حساب ما دیگران نیستند.

در روایت داریم؛ در كار خوب، كسی كه كار تو را نمی‌داند و قدر تو را نمی‌داند، باعث نشود تو بی‌رغبت شوی، تشكر تو با خداست. خدا از تو تشكر می‌كند. خدایی كه از این خوب بودن تو چیزی به او نمی‌رسد ولی او از تو تشكر می‌كند. پس بی‌توجهی دیگران تو را بی‌رغبت نكند. اگر زن و مرد به خاطر خوب بودنشان سر همدیگر منت بگذارند، خدا غذابشان می‌كند. منت گذاشتن یعنی خودشان را كوچك كردن.

امام صادق «علیه‌السلام» فرمودند: ما عمال خداوند در خانواده هستیم و مزد ما را هم خدا می‌دهد. پس حق ندارید ناراحت شوید و زحماتتان را گوشزد كنید.

خداوند می‌فرماید: تو در خانه مأمور من هستی و هیچ‌كس نمی‌تواند پاداش تو را بدهد.

خداوند می‌فرماید: هر روز از سمت من برای تو رحمت می‌آید و هر روز از سمت تو به سمت من گناه می‌آید.

بزرگان دین فرموده‌اند: اگر آقایی می‌خواهد به خانمش خدمت كند، فكر كند جای خانمش خانم فاطمه زهرا «سلام‌الله علیها» است و زن فكر كند مردش امیرالمؤمنین «علیه‌السلام» است و یقیناً خداوند و معصومین «علیهم‌السلام» از او خوشحال می‌شوند.

هركس می‌خواهد پیش خداوند عزیز شود، به خانواده‌اش بیشتر خدمت كند و برای خانواده‌اش بهترین و شیرین‌ترین باشد.

پیامبر «صلی‌الله علیه و آله و سلم» فرمودند: كسی در نزد من بهترین است كه پیش خانواده‌اش بهترین باشد.

قواعد مهرورزی: علامت محبت در چهره انسان ظاهر شود (این خیلی مهم است). در خانه لبخند نباید ترك شود خداوند آدم اخمو را دوست ندارد.

از فرمایشات حضرت علی «علیه‌السلام»؛

ـ اولین چیزی كه كسی می‌تواند به كسی بدهد، لبخند است. در سیر و سلوك هم اولین تجلیاتش لبخند است. گناه نمی‌گذارد آدم خندان باشد.

ـ كم‌ترین چیزی كه می‌توانید به دیگران بدهید لبخند است، اگر كاری هم نمی‌توانید انجام دهید با لبخند عذرخواهی كنید.

ـ خنده باعث محبت می‌شود. ـ خوشرویی كمند دیگران است. ـ شروع برطرف كردن دلگیری لبخند است. (اخم كار را خراب می‌كند)

ـ مؤمن خنده‌رو و گشاده‌رو است، ترشرو و تندخو نیست. مؤمن یعنی كسی كه به خدا نزدیك است. مؤمن نشاطش دائمی است.

به قول ابن سینا؛ خداوند ابتهاج به ذات است.