رسالت خانواده ، جلسه 34

سوره نساء آیه 19؛ در ادب رفتار با همسر می‌فرماید:

با همسرانتان با نیكی رفتار كنید حتی اگر كه از همسرتان خوشتان نمی‌آید. چه بسا كه شما از چیزی خوشتان نیاید ولی خدا در آن خیر كثیری در آن قرار داده است. خداوند روح انسان را خلق كرده است و او می‌داند برایمان چه چیز خوب است؟ و چه چیز بد است؟ سقراط؛ اگر شما زن خوب گیرتان بیاید خوشبخت می‌شوید ولی اگر زن بد گیرتان بیاید فیلسوف می‌شوید. (گوشه‌گیر می‌شوید و كتاب می‌خوانید)

اگر همسر شاد دلپسند شما نیست حق نداری به او بی‌احترامی كنی یا او را تحقیر كنی. حتی اگر از فرزند یا پدر و مادرت خوشت نمی‌آید حق بی‌ادبی نداری. حتی كسان دیگر هم همین‌طور. حالا ما كسی را دیدیم از روز اول از او خوشمان نیامده است حق ابراز آن را نداریم، حق بدگویی بداخلاقی و بی‌احترامی به او را نداریم باید به او احترام گذاشت. كراهت قلبی ما دلیل بر بی‌ادبی نیست. باید به او نیكی هم بكنیم. وقتی قرار است نقش همسر را ایفا كنی موظف هستی وظایف را نسبت به او انجام دهی.

امام صادق «علیه‌السلام» فرمودند: هركسی زن می‌گیرد باید اكرامش كند (همین‌طور باید به مرد اكرام كند) اگر عرضه نداری این كار را نكن. وقتی قبول كردی فلانی همسرت باشد باید حق او را مراعات كنی.

احترام باید در رفتار، گفتار و عمل باشد. كمك كردن در خانه از صفات صدیقین است.

مصادیق احترام:

1 ـ پرهیز از سخن زشت و تحقیر و توهین 2 ـ به‌كارگیری كلمات نیك مناسب

حضرت علی «علیه‌السلام» فرمودند: هر مقدار صحبت و معاشرت با افراد زیادتر شود احترام بیشتر واجب‌تر است.

حضرت علی «علیه‌السلام» فرمودند: بر هر چیزی بذری است بذر و تخم دشمنی، شوخی كردن است.

شوخی بدنی نباید داشته باشیم مگر اینكه طرف ظرفیت داشته باشد. كلمات بد هم در خانه حرام شود مثل شراب خوردن، زنا كردن

3 ـ لغزش‌ها و عیب‌های همدیگر را نباید ببینیم. این كار انسان را از خدا دور می‌كند.

اگر قرار باشد كه خداوند اول ما را خجالت دهد و بعد عفو كند چه‌قدر برایمان سخت است.

خداوند می‌فرماید: با بندگان من همان‌گونه رفتار كنید كه دوست دارید من با شما رفتار كنم. باید از لغزش هم رد شویم. اگر ما عیب دیگران را ببینیم كوچك می‌شویم. چون قرار است مثل خدا شویم. در غیر این‌صورت ما از انسانیت دور می‌شویم. از سعادت خود را محروم می‌كنیم.

4 ـ كمك در كارها (مهرورزی) ما باید طرف مقابل را مثل خودمان ببینیم. این قاعده انصاف است و از نشانه‌های انسان حقیقی است. ما باید او را خودمان ببینیم (سختی كار همسر را ببینیم و او را درك كنیم.)

حضرت می‌فرماید: زن گل است نه پهلوان

باید همدیگر را ببینیم. كار را از دوش هم برداریم، مراقب همدیگر باشیم. این قدمی است برای شبیه خدا شدن، قدمی است برای انسان شدن.

اگر كار خوب كنید به خود كرده‌اید و اگر بد كنید به خود كرده‌اید.

اینكه ما شبیه خدا شویم، بالاترین پاداش است.

5 ـ مشاركت در حل مشكل همدیگر خیلی خوب است.

6 ـ مشورت در تصمیم‌گیری‌ها. خوب است در مسائل خصوصی هم باهم مشورت كنیم، نظر همدیگر را بخواهیم. به‌خصوص در مسائلی كه مربوط به همه خانواده است. مؤمن میلش میل خانواده‌اش است.

7 ـ تشكر كردن از زحمات همدیگر. (یك فهرستی از زحمات همسر و فرزندان تهیه كنیم تا فداكاری و زحمات و سختی‌ها را ببییم و به زبان بیاوریم). سر سفره، تشكر كنیم. كسی كه از مخلوق تشكر نكند، از خالق هم تشكر نمی‌كند.

8 ـ خودآرایی زن و مرد برای همدیگر.

9 ـ مراقبت كردن از شخصیت هم

10 ـ احترام به خانواده همدیگر

11 ـ احترام به دوستان و بستگان

12 ـ هدیه دادن

13 ـ بزرگداشت مراسم زندگی، تولد و ازدواج