مؤسسه فرهنگی هنری خیریه
اگر فعالیتهای مذهبی ما، روز به روز ما را به سمت خودسازی بیشتر پیش نبرد، و قلب ما را به سلامتی بیشتری نرساند، هیچ تفاوتی با گناه برای نفس ما نخواهد داشت و چه بسا آثار سوء باقی مانده از آن، بسیار عظیمتر و وحشتاکتر از آثار سوء گناهان بر نفس انسان باشد. فحشای یک عمل مقدس که به نیت غیر خدا انجام میگیرد، از فحشای یک گناه ظاهری بسیار بیشتر خواهد بود. زیرا در انسان، یک حجاب نورانی تولید میکند، به گونهای که او، حرکتِ خود را به سوی جهنم احساس نمیکند، و حتی خود را انسان بهشتی و درستکاری میداند.
آنچه، به مدیریت قلب در انسان کمک میکند، محاسبهای مداوم است که خودِ او، از خودش به انجام میآورد. کسی که دائماً خود را، اعمال خود را، حالات قلبِ خود را، هیجاناتِ درونی خود را و ... مورد بررسی قرار میدهد، قطعاً میتواند، تمامِ آنچه را که او را به غفلت کشانده و از ارتباط او با اهل آسمان میکاهد را بشناسد و آنها را از خود دور کند.
اگر فعالیتهای مقدس ما، مانع عشقبازیِ ما با آسمان میشوند، باید از آنها صرف نظر کنیم.
در برنامهی روزانهی زندگیِ هر انسانی باید، ساعتی برای استغفار، و خلوت با الله وجود داشته باشد. پیامبر اسلام با همهی عصمتشان، حداقل روزی هفتاد مرتبه استغفار داشته اند و در نهر استغفار، خود را شستشو میدادند.
برنامههای بیهودهی زندگی ما باید حذف بشوند. برنامههای مباح اما غیرضروری که به کسب معرفت و نورانیتِ ما ضربه میزنند نیز باید حذف شوند. بسیاری از کلاسها و آموزشهایی که امروزه دامانِ اعضایِ خانوادهها را گرفته است، فقط و فقط عاملی برای غفلتِ آنان از مدیریت قلبشان است.
حاسبوا ... قبل أن تحاسبوا!!
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) میفرمایند:
«کسانی که به همسران خود توهین نموده و بداخلاقی میکنند، و بعد توقع روابط جنسی از یکدیگر دارند، انسانهای بیشرم و بیحیایی هستند».
در فرمایش دیگری فرمودند:
«در شگفتم از مردی که همسر خود را میزند، در حالی که خود به زدن سزاوارتر است».
«سفارش مرا دربارهی زنان پاس بدارید، تا از سختی حسابرسی رهایی یابید. هر که سفارش مرا پاس ندارد، چه سخت است اوضاع او در پیشگاه خداوند.»
باید بیاموزیم به این مهارت برسیم که دیگران از وجود ما لذت ببرند، به آرامش برسند و در کنارمان احساسِ خوشبختی داشته باشند.
تا ما به اخلاق نرم و خوبی مزّین نشویم، محال است به مدیریت قلبمان موفق شویم. ما زمانی میتوانیم به سمت بهشت حرکت کنیم که دیگران از وجود ما، فشاری دریافت نکنند.
اولین قدم در حرکت به سوی الله، آن است که به این مهارت برسیم که اعضای خانواده ما، از وجودمان خیر دریافت کنند و در کنارمان به آرامش برسند.
برگرفته از مباحث انسان شناسی
مطالب بیشتر:
کلیدواژه ها:
آثار استاد