مؤسسه فرهنگی هنری خیریه
جلسه قبل گفتیم، گاهی تصمیمات بد میگیریم و دچار مشکل میشویم که بهتر است شادی و آرامش خود را حفظ کرده و بگوییم: «این نیز بگذرد!» ذکر دیگری داریم که خیلی قویتر از این ذکر است و با مداومت به این ذکر هرگز انسان دچار غصه نمیشود و آن این است: « إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ= ما از آن خدا هستیم و به سوی او باز میگردیم».
وقتی مصیبتی به صابران میرسد، آنها میگویند:« الَّذِینَ إِذَا أَصَابَتْهُمْ مُصِیبَةٌ قَالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ[1]= [همان] كسانى كه چون مصیبتى به آنان برسد، مى گویند ما از آن خدا هستیم و به سوى او باز مى گردیم.» ما قرار نیست اینجا بمانیم. ما پیش خدا میرویم. حضرت فرمود: نه تو مال دنیایی و نه دنیا مال تو است. اگر قرار است، ما مال دنیا نباشیم و دنیا هم مال ما نباشد، پس دلبستگی هم نمیماند. انسان به همه چیز به صورت امانی و موقت نگاه میکند و همه ابزار اند، همه را رها میکند و می رود.
یکی از شادی بخشترین آیاتی که ما متأسفانه با آن خیلی بد برخورد کرده ایم، همین آیه انا لله و انا الیه راجعون است. فقط آن را برای مرده ها و غم و مراسم ترحیم در نظر میگیریم. در صورتی که این شادی بخش ترین و آرام کنندهترین آیات است. هر وقت میخواهید غصه هایتان برطرف شود، بیخیال شوید و توانایی «بِلَّیِن» یعنی به نرمی پیدا کنید تا سختگیری و فشار قبر از روح شما برود. هر وقت خواستید این کار را بکنید، این ذکر شریف را زیاد بگویید.
زیبایی گفتن این ذکر برای کسانی که سن شان بالاتر است، بیشتر نمود دارد، وقتی میگویند: ما مال خداییم و پیش خدا میرویم، یعنی الحمدلله من دو سوم از عمرم یا بیشترش را گذرانده ام و چیزی نمانده که پیش خدا بروم. برای همین خداوند به آدمهایی که این ذکر را میگویند: بشارت میدهد:«وَ بَشِّرِ الصَّابِرِینَ الَّذِینَ إِذا أَصابَتْهُمْ مُصِیبَةٌ قالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ راجِعُونَ أُولئِكَ عَلَیْهِمْ صَلَواتٌ مِنْ رَبِّهِمْ وَ رَحْمَةٌ أُولَئِكَ عَلَیْهِمْ صَلَوَاتٌ مِنْ رَبِّهِمْ وَرَحْمَةٌ وَأُولَئِكَ هُمُ الْمُهْتَدُونَ = و بشارت بده به صابران، همان کسانی که چون مصیبتى به آنان برسد مىگویند ما از آن خدا هستیم و به سوى او باز مىگردیم بر ایشان درودها و رحمتى از پروردگارشان [باد] و راهیافتگان [هم] خود ایشانند».
پس کسی که خدا را ندارد، باید خیلی غصه بخورد و غصه هم میخورد. این نص قرآن است. چقدر هم شیرین است که خدا به بندهاش نگاه کند و ببیند این بنده هر وقت مصیبت و گرفتاری و کدورتی پیش میآید، دلش به خدا خوش است.
[1] . سوره بقره/156.
برگرفته از مباحث استاد شجاعی با عنوان «قلب» جلسه یازدهم
کلیدواژه ها:
آثار استاد