مؤسسه فرهنگی هنری خیریه
دوستان خوب فرصت های رشد انسان هستند. لذا بهترین ها آنها کسانی اند که تو را در طاعت الهی یاری کنند و از گناه باز دارند و به آن چیزی که مورد رضایت الهی است، دعوت کنند.
به گزارش منتظران منجی «عج»، در جلسه 424 «خانواده آسمانی » مورخ 94/12/13 ، استاد محمد شجاعی به ادامه بحث پرداختند که شرح آن در زیر می آید:
بهترین همنشینان (برادران)
استفاده از کلمهی برادر، در پیوندهی دوستی، نشانهی همریشه بودن دوستان است. انسان، وقتی دوستان و همنشینانِ بدی را برای خود بر میگزیند، در حقیقت به ریشهی بدی و ناپاکی پیوند میخورد و بالعکس، رفاقت او با دوستان خوب و فطری، در حقیقت او را به ریشهی خوبی و پاکی پیوند میزند.
بنابراین، این تفکر که «من میتوانم در عینِ رفاقت با دوستان بد، انسان خوبی باقی بمانم»، یک توهم بیش نیست. مگر آنکه رابطهی انسان با چنین کسانی، مانند رابطهی یک طبیب با بیمارش باشد، به گونهای که کمک کردن به آنها، روی نفسِ او، تأثیری سوء، ایجاد ننماید.
در این مجال، به بررسی روایاتی که ویژگیهای همنشینانِ خوب و فطری را به ما میشناساند، میپردازیم.
1- کسانی که ما در آخرت سازی یاری میکنند!
نبی اکرم (صلی الله علیه و آله) میفرمایند: «خَیرُ الإِخوانِ المُساعِدُ عَلى أعمالِ الآخِرَةِ؛ بهترین برادران، کسانی است که برای انجام اعمال آخرتی کمکت کند».
دوستی که ما را در آخرت سازی یاری نموده و سیرِ مان را به سوی آخرت آسان کند، بهترین همنشین و برادرِ ما خواهد بود. می دانیم که تمام ارتباطاتِ ما در قوای پنجگانه، دائماً در حال شکل دهی به نفس ما بوده و آن را به سمت آخرت، راهنمایی میکند. درست مانند جنینی که ذره ذره از جفت تغذیه نموده و آرام آرام به شکل یک انسانِ کامل در میآید تا برای شرایط زیستیِ دنیا آماده گردد.
مهمترین مسئله زندگی هر انسان، در حرکت به سمت آخرت این است که؛ آیا لحظه به لحظه، به سمتِ کسبِ باطنِ سالم و انسانی در حرکت هست یا نه؟؟؟
و این در حالی است که بسیاری از انسانها، اساساً به این موضوع نمیاندیشند، بلکه تمام همّ و غم خود را صرف برنامهریزیهای دنیایی (ازدواج، تحصیل، کسب ثروت، و پست و مقام، شهرت، فرزنددار شدن و ...) میکنند.
بزرگترین دغدغه، دلشوره و نگرانی هر کس، به عنوان یک انسان، باید تولد سالم او به برزخ باشد، نه کسبِ کمالاتِ دنیایی. تنها این دغدغه است که انسان را به سمت، یک تولد سالم سوق میدهد، در غیر این صورت او لحظه به لحظه به سمت جهنم نزدیک شده و از سعادت ابدی فاصله میگیرد.
همنشینِ خوب، کسی است که دائماً انسان را به یاد زندگیاش انداخته و او را در جهت حرکت به سمت الله، سوق میدهد. همنشینِ آخرتی، بزرگترین ثروتهای دنیای انسان است. دوستانی که به انسان، قدرتِ پرواز داده و او را در عاشقیِ با اهل آسمان، یاری میکند.
ناتوانترین انسانها در دنیا، کسانی هستند که توانایی یافتنِ چنین همنشینانی را ندارند. همنشینانی که هم سنخِ آسمانند، و به خانوادهی آسمانیشان شبیه هستند. همنشینانی که روز به روز در دیگران، به سمت آخرت، سرعت ایجاد میکنند.
باید دائماً دعا کنیم که خداوند حضور چنین دوستانی را در زندگی ما بیشتر و پررنگتر کند.
2- کسانی که سدّ راهِ جهنمِ ما میشوند!
نبی اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم): «خَیرُ إخوانِكَ مَن أعانَكَ عَلى طاعَةِ اللّه ِ، وصَدَّكَ عَن مَعاصیهِ ، وأمَرَكَ بِرِضاهُ؛ بهترین برادران تو، کسی است که تو را در طاعت خداوند یاری میکنند و تو را از گناهان باز میدارد و تو را به رضای خدا، امر کند».
دوستانی که تنبلیهای انسان، غمزدگیهای او، سستیهای او و توقفهای او را از او سلب کرده و او را به سمت جلو، پیش میبرند، بهترین همنشینانِ او هستند.
راستی!!!
آیا ما، برای دیگران، چنین جایگاهی داریم؟ آیا قادریم، جلویِ ضعف و انحرافِ دوستانمان را بگیریم؟ با اینکه خودمان، نیاز به کسانی داریم که جلوی ضعفها و سستیهایمان را بگیرند.
دوستانی که اهل امر به رضای خدا هستند، و مانع انجام گناه در انسان میشوند، از مبارکترین همنشینان و دوستان میباشند.
3- کسی که تو را به خاطر روح الهیات، دوست دارد.
امیر کلام، حیدر کرار، علی (علیهالسلام) میفرمایند: «خیر الاخوان من کانت فی الله مودّه»
بهترین برادران تو کسی است که به خاطر خداوند، به تو نزدیک شده باشد.
کسی که ما را به خاطر روح انسانیمان بخواهد و خود حقیقیِ ما، برایش عزیز باشد؛ یک دوست واقعی است. کسی که با خاطر تأمین نیازهایش به ما نزدیک میشود، اصلاً لایق رفاقت و همنشینی نیست. زیرا بعد از رفع نیازش، عامل پیوندش با ما از بین رفته و پیوندش سست میشود.
اما پیوندی که براساس محبت حقیقی حول محور الله، تشکیل شده باشد؛ هیچگاه گسستنی نخواهد بود...
باید همهی تلاشمان را بکنیم که؛
هم خودمان، برای دیگران، چنین همنشینانی باشیم...
و هم برای خودمان، چنین دوستانی را برگزینیم ...
«والحمدلله رب العالمین»
کلیدواژه ها:
آثار استاد