دعای حضرت مهدی(عج) در روز عید فطر

پروردگارا! تو را خواهانم، به من توجه بنما و آنچه نزدِ تو است را جویا هستم؛ پس برایم سهل و آسان گردان، و حاجات هایم را تحقق بخش. تو در کتابت و گفتار حقت چنین گفتی: «ماه رمضان که قرآن در آن ماه برای هدایتِ مردم به همراه نشانه های هدایت نازل شده است.»

احترام این ماه را با نزول قرآن در آن و اختصاصش به این ماهِ بزرگ داشته و نیز با قرار دادن شبِ قدر در آن بر حرمتش افزودی، و گفتی: «شب قدر از هزار ماه بهتر است؛ فرشتگان و روح در آن شب به اذن پروردگارشان به هر امری نزول کرده و تا طلوع فجر سلام می باشد».

بارالها! روزهای ماه رمضان به پایان رسیده و شب هایش تمام گشته است و در این ماه کارهایی را انجام داده ام که تو بدان ها آگاه تر و شمارش آن را بهتر می دانی.

خداوندا! از تو می خواهم به آنچه بندگان صالحت تو را خواندند، بر محمد و خاندانش درود فرستاده و آنچه باعث نزدیکی من به تو می شود را از من بپذیری، و بر من به مضاعف کردن عملم و قبولِ اعمال و استجابت دعایم لطف نمایی، و رهاییم از آتش را بر من عنایت کنی و بر من منت گذار با رستگاریم، با نایل شدن به بهشت و امنیت از هر اضطراب و ناراحتی که برای روز قیامت آماده ساخته ای.

پروردگارا! از تو می خواهم به وحدانیتت، اگر در این ماه از من خشنود شده ای، بر خشنودی خود از من در باقیمانده عمرم بیفزایی و اگر در این ماه از من راضی و خشنود نگردیده ای، در همین ساعت، همین ساعت، همین ساعت از من خشنود شود و در این ساعت، و این جایگاه، مرا از رها شدگان از آتش جهنم و آزاد شدگان از عذاب دوزخ، و مخلوقات با سعادت خود قرار ده؛ به آمرزش و رحمتت ای مهربان ترین مهربانان!

بارالها! این ماه را آخرین ماه رمضانی که برای تو روزه گرفته ام، قرار نداده و مرا به ماه های رمضان دیگر برسان تا اینکه از من خشنود شده و از آن فراتر رود، تا آنکه مرا از دنیا با سلامت خارج سازی در حالی که از من خشنود بوده و من از تو شادمانم.

پروردگارا! در مقدراتت که تقدیر می کنی و قابل تغییر و تبدیل نمی باشد، در این سال و هر سال مرا از حجاج خانه ات قرار ده در حالی که حجشان پذیرفته، تلاششان ستوده، گناهانشان آمرزیده، اعمالشان مقبول، سفرهاشان با سلامتی بوده و با اشتیاق اعمالشان را انجام داده و در جان هاشان و اموالشان و فرزندانشان و آنچه به آنان نعمت داده ای، نگهداری شده باشند.

پروردگارا! از تو می خواهم که در آنچه می خواهی و اراده کرده و تقدیر می کنی و حکم می نمایی و واجب نموده و انفاز می کنی، عمرم را طولانی، مرگم را متأخر، ضعفم را تقویت و فقرم را مبدل به بی نیازی کرده و بر بیچارگیم رحم نموده و آن را جبران کنی، و ذلتم را مبدل به عزت و افتادگیم را برطرف گردانی، خانواده ام را بی نیاز نموده و و وحشتم را مبدل به انس و کمی عده ام را مبدل به کثرت و روزی ام را در سلامتی و راحتی بسیار گردانی.

تو سرپرستم و مولایم و محل وثوق و امیدم، و جایگاه خواسته هایم و محل نیازهایم و پایان آمالم می باشی.

ای آقایم و مولایم! مرا در آرزویم نا امید مساز، و طمع و امیدم را تحقق بخش؛ به وسیله محمد و خاندانش به تو روی آورده و ایشان را پیشاپیش خود و آرزوها و خواسته ها و تضرع و زاریم قرار دارم، و چهره ام را به وسیله ایشان در دنیا و آخرت سپید و مرا از مقربین درگاهت قرار ده. تو به شناخت ایشان بر من منت نهاده ای، پس به وسیله ایشان عاقبتم را به سعادتمندی خاتمه ببخش، چرا که تو بر هر کار قادر و توانایی.1

.........................................

1. صحیفه امام مهدی، ص 257 ـ 247.