مؤسسه فرهنگی هنری خیریه
مهمترین اسم خداوند بعد از الله که عظمتش آنقدر است که به جای الله هم مینشیند، اسم شریف «رحمن» است و برسایر اسماء الهی حاکمیت دارد. پس در ذکر اسماء و ارتباطی که با حق تعالی داریم، مواظب باشیم که در اندیشه و عمل، از اسم «الرحمن» فاصله نگیریم.
اسماء الهی همه تحت حاکمیت الله هستند، اما «رحمن» اسمی است که آن هم مثل الله بر همه اسماء الهی حاکمیت دارد. اگر این رمز را بنده گم کند، در زندگیاش دچار بسیاری از اشتباهات و انحرافات میشود، یعنی باید بداند که سروکارش با یک خدای بینهایت مهربان است. لذا تنها اسمی که در نماز تکرار می شود همین اسم است: «الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِینَ/الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ» یعنی تأکید بر رحمانیت و رحیمیت در اندیشه و عمل حتی در فهم معارف، نقش مهمی دارد.
کسی که بخواهد خدا و قرآن و اسلام را بشناسد باید دقت کند که اسلام دین رحمت است و اگر بخواهد عمل هم کند، باید بداند که با خدای رحمان سروکار دارد.
همه چیز از «رحمت» خداوند آغاز شده و براساس رحمت او جلوه پیدا کرده است. نظام آفرینش در واقع، ظهور «رحمت» و مهربانی خداست.
ابتدا اسم «هو» است که مقام غیبی خداوند می باشد؛ بعد از آن، خداوند با اسم الله جلوه میکند؛ سپس اسم «رحمن» که حاکم بر همه اسماء است، مطرح می شود.
وقتی می گوییم خدا از اوّل بوده است، یک روز معیّن، مورد نظر نیست. «هُوَ الأولُ بِلا أولٍ کانَ قَبلَه؛ او اول است؛ بدون این که قبل از او اولی باشد».یعنی از ازل تا ابد خداوند بوده و خواهد بود.
گاهی قرآن به جای الله، «رحمان» را گذاشته و می فرماید:«ادْعُوا اللَّهَ أَوِ ادْعُوا الرَّحْمنَ؛ الله را بخوانید یا رحمان را بخوانید». یعنی می توانید به جای اینکه بگویید یا «الله»، بگویید یا«رحمن». درحقیقت با این اسم، خدا را با همه اسماء صدا بزنید.
وقتی «الله»را می خوانیم، یعنی ذاتی که مستجمع همه اسماء است.«رحمن» هم بگوییم فرقی ندارد، یعنی الله مساوی با رحمن است.
برگرفته از سلسله مباحث محبت بین خدا و بندگان
کلیدواژه ها:
آثار استاد