در «ضیافت الله» سخن از مهماندار، مهمان، وسیله و محل پذیرایی است

غذای این مهمانی نه تنها مادی و حیوانی نیست، بلکه از آداب آن حذف غذای حیوانی در روز است تا بتوانیم از غذای معنوی بهتر استفاده کنیم. غذای فرشتگان هم نیست، بلکه فقط غذای معنوی انسان ها است. بنابر این، فقط انسان ها را به این مهمانی معنوی راه می دهند. حتی خیال ما هم باید روزه باشد. وقتی که از غذاهای مادی دست کشیدیم، راه برای خوردن غذاهای معنوی باز می شود.

این دهان بستی دهانی باز شد      کو خورنده ی لقمه های راز شد

انسان دارای سه شأن است: شان حیوانی که با حیوانات در آن مشترک است؛ شأن ملکی که با فرشتگان در آن مشترک است؛ و شأن انسانی که خاص خود انسان است. یعنی همین شان سوم است که انسان را از فرشتگان هم بالاتر می برد.

رشد ما در ماه رمضان و «شب قدر» بسته به میزان شناخت ما

لیلة القدر شبی است که اگر آن راخوب بشناسیم  و از آن استفاده کنیم، خیر و برکتش از هزار ماه، یعنی حدود هشتاد سال برتر است. بعضی از مسلمین خدمت رسول خدا (صلّی الله علیه و آله و سلّم) عرض کردند یا رسول الله! امت های قبلی عمرشان زیاد بود و خوب عبادت می کردند و برای آخرت استفاده می کردند و خود را مهیا می کردند، اما عمر ما کم است. حضرت فرمود: خداوند برای امت من شبی را در هر سال قرار داده که از هزار ماه بالاتر است.

شرط بهره مندی ازماه رمضان، به ویژه لیلة القدر، شناخت ما از آنها است. فرمودند: «ما مِن حَرَکَةٍ اِلّا وَ اَنتَ مُحتاجٌ فِیها اِلی مَعرِفَة؛ هیچ حرکتی صورت نمی‌گیرد، مگر اینکه تو در آن نیاز به شناخت داری». یک راه شناخت این است که بابحث نسبت آشنا باشیم. نسبت این دنیا به دنیای بعدی مثل نسبت عالم رحم (جنین) است به علم دنیا.

(استاد شجاعی بیش از 100 جلسه دراین خصوص سخنرانی داشته است.)

برگرفته از سلسله مباحث مراقبات ماه رمضان، استاد محمد شجاعی