خیمه های بهشتی از جنس مروارید هستند

یکی از مباحث مهم بهشت، خیمه‌های بهشتی است که این خیمه فضایی غیر از خود بهشت است. یک فضای خصوصی و شخصی که خداوند تبارک و تعالی برای بهشتیان در نظر گرفته است.

خداوند فکر همه چیز را برای دنیا و آخرت انسان  کرده است. مثلا برای بدن که هنوز بشر 8 هزار سال مطالعه می‌کند، ولی میلیون ها مجهولات در رابطه با این بدن که فقط قرار است مرکب او در رحم دنیا باشد، وجود دارد.

آفتاب، چهارپایان، گیاهان، انواع میوه ها، پرندگان، دریا و حتی حالت های روانی انسان که در اثر ارتباط با اشیاء به وجود می‌آید را هم برای انسان در نظر گرفته است. یعنی هیچ کس نمی‌داند که خداوند چه تعداد امکانات و موقعیت برای انسان در نظر گرفته که در این دنیا از آنها بهره‌برداری کند و همه را با او و براساس نیاز او تنظیم کرده است. به تعبیر صریح قرآن که فرمود: «هُوَ الَّذِی خَلَقَ لَكُمْ مَا فِی الْأَرْضِ جَمِیعًا[1]= او خدایی است که همه موجودات زمین را برای شما خلق کرد». اصلاً نمی‌شود نعمت های الهی را به حساب آورد.

شما ببینید چه خدایی است و چطوری به فکر بنده‌اش است. چطوری برای این بنده‌اش ریخت و پاش و تشریفات راه انداخته است. اصلاً خداوند چقدر مفصل اینها را در نظر گرفته است. حالا شما این را از شرایط رحمی دنیا به آخرتی بیاورید. ببینید آنجا قرار است چه اتفاقی بیافتد.

حالا خدا می‌خواهد خیمه برای بهشتیان طراحی کند. اصلاً منظور از این خیمه چیست و مدل این خیمه ها چگونه است؟ از کنار این آیات و روایات خیلی راحت رد می‌شویم. راجع به خیمه فقط چند صفحه تفسیر داریم. این داستان این تنوع هایی که اینجا هست، خیلی حرف دارد. ان‌شاءالله امام زمان (علیه السلام) می‌آید برای هر یکی از آنها صدها دانشکده زده می‌شود.

قرآن در توصیف خیمه می فرماید: «حُورٌ مَقْصُورَاتٌ فِی الْخِیَامِ[2]= حوریانی كه در خیمه‏ های بهشتی مستورند». موضوع بحثمان «فِی الْخِیَامِ» است. فعلا کاری با محتوایش نداریم.

می‌خواهد بگوید آن محتوایی که قرار است در این چادر قرار بگیرد خودش تعیین‌کننده این است که مدل و چادر چطوری باشد.

از نبی اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) سؤال کردند که خیمه آنجا چیست؟ حضرت فرمودند: «الدرّ المجوف یعنی الخیام فی قوله تعالی حُورٌ مَقْصُورَاتٌ فِی الْخِیَامِ= دُرهاى میان‌تهى اند. در قول خدای تعالی در آیه «سیه‌چشمانى پرده‌نشین در سراپرده‌ها»، یعنی دُری که آن را تراشیدند و سوراخش کردند. این مدل خیمه است. جنس خیمه که می‌خواهی بروی واردش بشوی، درّ است.

خیام، یک فضای عاشقانه دو نفره است که صاحبخانه‌اش هم حوری است. این خیمه خودش «الدر المجوف» است. چه کسی می‌تواند اینطوری حرف بزند؟ چه کسی می‌تواند اینطوری به آدم آدرس بدهد؟ این پیغمبر است که آدم را وادار می‌کند به اینکه در مقابلش تعظیم کند. این پیغمبر است که خدا به فرشتگان می‌گوید در مقابلش تعظیم کنید.

امام زمان (علیه السّلام) وقتی بیاید از 27 پایه علم 25 تا را حضرت جلو می‌برد. این آدم کیست در همه رشته‌ها می‌خواهد چه کار کند.

خیام بهشت، مکعب شکلی است از جنس مروارید که مؤمن بر گرداگرد آن می چرخد

در فرمایش دیگری نبی اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) در توصیف خیام فرمودند: «فِی الجَنَّهِ خَیمَهٌ مِن لُؤلُؤَهٍ مُجَوَّفَهٍ، عَرضُها سِتُّونَ مِیلاً، فِی کلِّ زاوِیهٍ مِنها أَهلٌ، ما یرَونَ الآخَرِینَ، یطُوفُ عَلَیهِمُ المُؤمِنُ= در بهشت، سراپرده‌اى از مروارید میان‌تهى است كه پهناى آن، 60  میل است و در هر گوشه‌اى از آن، كسانى هستند كه گروه دیگر را نمى‌بینند! و مؤمن بر گرداگرد آنان مى‌چرخد».

می‌فرماید در بهشت خیمه‌ای هست که این خیمه جنسش از لؤلؤ «مجوفه» است که سوراخش کرده اند و داخل آن را تراشیده اند. چه خبر است؟! آنجا که دیگر تنگناهای رحمی دنیا را ندارد. وقتی که خیمه را می‌گوید، درواقع عظمت آن خیمه را می گوید. حضرت می‌فرماید که روسری این حوری، چارقد به قول قدیمی، به کل دنیا و مافیها می‌ارزد.

«فِی کلِّ زاوِیهٍ مِنها أَهلٌ»، در آنجا یک خیمه جمعی وجود دارد که عرضش 60 میل است. پس معلوم است خیمه مکعب شکلی است. مثل خیمه‌های سیاه‌چادرهای عشایری نیست که همه جایش معلوم است و همه را می بینیم. در این طراحی زوایه شکل، شما نمی‌دانید آن طرف چند نفر نشسته اند یا من که اینجا نشسته ام چند نفر نشسته اند. در هر زاویه‌ای از این چادر تعدادی اهلی هستند. ما نمی‌دانیم «أهل» چقدر است و چطوری است. خانواده چند نفره است و چه کسانی هستند.

«ما یرَونَ الآخَرِینَ»، در این زاویه خیمه‌ای که از لؤلؤ تشکیل شده یک گوشه‌ای هست که هیچ گروهی نمی‌تواند گروه دیگر را ببیند. چه سلطنتی است؟!

«یطُوفُ عَلَیهِمُ المُؤمِنُ»، مؤمن که صاحب بیت است، بر گرداگرد این اهل می‌چرخد. یعنی به این خاندان سر می‌زند. در یک خیمه هستند، ولی هیچ کس، کسی را نمی‌بیند یا نمی داند آن طرف چه خبر است!

پیامبر چه نیازی داشته این حرفها را بزند در 1400 سال پیش و در آن اوضاعی که یک آب خوردن به راحتی گیرشان نمی‌‌آمده، یک غذا به راحتی گیرشان نمی‌‌آمده، یک خانه به راحتی گیرشان نمی‌‌آمده، اصحاب سُفه از بی‌‌خانگی همه می‌‌رفتند در مسجد می‌‌‌‌خوابیدند. درواقع حضرت می‌‌خواهد پستی دنیا را بگوید. عظمت آخرت را به ما بگوید و اینکه فاصله شما با آنها چند دقیقه است. مثل جنینی که در رحم مادر است و چقدر فاصله و وقت دارد تا به این دنیا بیاید!

آدم وقتی اوضاع بهشت را می‌‌خواند، حیا می‌‌کند از حسادت، پستی، فضولی در کار این و آن، تنگ‌‌نظری، چشم‌ و هم‌‌چشمی و ... . چون آدم خیلی کوچک می‌‌شود، له می شود، شخصیتش کاملاً له می‌‌شود، کثیف می‌‌شود. خدا می‌‌گوید این منتظر توست، دست بردار، ذهنت را آزاد کن، همه را ول کن و آزاد باش.

خیام  بهشتی از جنس یاقوت و مرجان هستند که مومن در آن می خرامد

سَأَلتُ أَبا عبدِ اللَّهِ علیه السلام عَن قَولِ اللَّهِ عز و جل: «فِیهِنَّ خَیْراتٌ حِسانٌ[3]» قالَ: هُنَّ صَوالِحُ المُؤمِناتِ العارِفاتِ، قُلتُ: «حُورٌ مَقْصُوراتٌ فِی الْخِیامِ»؟ قالَ: الحُورُ: هُنَّ البِیضُ المَضمُوماتُ المُخَدَّراتُ فِی خِیامِ الدُّرِّ وَالیاقُوتِ وَالمَرجانِ، لِكُلِّ خَیمَةٍ أَربَعَةُ أَبوابٍ، عَلى كُلِّ بابٍ سَبعُونَ كاعِباً حُجّاباً لَهُنَّ، وَیَأتِیهِنَّ فِی كُلِّ یَومٍ كَرامَةٌ مِنَ اللَّهِ عَزَّ ذِكرُهُ (لِ) یُبَشِّرَ اللَّهُ عز و جل بِهِنَّ المُؤمِنِینَ= پرسیدم از امام صادق (علیه السلام) درباره این سخن خداى عز و جل «در آن جا [زنانى‌] نكوخوى و نكو رویند».فرمود: «زنان صالح و مؤمن و خداشناس‌اند». گفتم: «سیه‌چشمانى پرده‌نشین در سراپرده‌ها» [چیست؟] فرمود: «سیه‌چشمان، دختركانِ سیمین‌برِ جمع شده و نگهدارى شده در سراپرده‌هایى از دُر و یاقوت و مرجان‌هستند. هر سراپرده‌اى، چهار در دارد و بر هر درى، 70 دخترك نورسیده نارپستان، دربانى آنان را مى‌كنند و در هر روز، كرامتى از جانب خداى عز و جل نزدشان مى‌آید تا خداوند با آنان به مؤمنان، مژده دهد».

در این روایت، موضوع خیمه است، ولی از محتوا هم صحبت می‌‌کند که خیمه‌‌ها یاقوت و مرجان دارند.

هر یک خیمه چهار در دارد. کنار هر دری 70 تا از این دخترکان هستند. دخترکانی که حضرت می‌‌گوید، اینها دخترکانی هستند که از نظر اندام و هیکل مثل دخترانی هستند که تازه بالغ شده باشند. مثلا 15 ـ 16 ساله. هر روز یک کرامتی از ناحیه خدا به این دخترکان می‌‌رسد. اینها هر روز یک خبر خوش، یک کرامت جدید و  یک هدیه‌‌ای دریافت می‌‌کنند که مؤمن را با آن شاد کنند. با این کرامتها خبرهای خوش می‌‌دهند.

هر روز یک خبر خوش یعنی چی؟ قرار است چه اتفاقی بیفتد؟!

آیات زیادی راجع به حوریه‌‌ها، خیمه‌‌ها، و خانم‌‌ها هستند، مردان بهشتی برای خانم‌‌ها، همسران بهشتی برای زنان و مردان، بحث خانواده در آنجا داستانی است. تعلقات عاشقانه، ماجراها آنجا هست، بیکار بودند این حرف ها را زدند؟ این حرف ها را برای چه کسی زدند؟ خدا بیکار بوده این حرف ها را زده؟ چرا قرآن این همه آیه را به آن اختصاص داده است؟

بهشت/خیمه ها