خیر خواهی

عناوین مورد بحث در این جلسه:

* همه انسان ها در داشتن حقیقت واحد یعنی آسمانی بودن مشترک هستند.

* نبود ائمه و غیبت امام زمان (علیه السلام) دلیل کوتاهی ما در معرفی نکردن آنهاست.

* اگر نقشی در هدایت دیگران نداشته و سهل انگاری کرده باشیم شریک جرم در فاجعه انسانی خواهیم بود.

* امر به معروف یعنی مهرورزی و دوست داشتن انسان ها به بلندای ابدیت.

* امر به معروف و نهی از منکر، عشق ابدی و جاودانه به انسان هاست و از رحمان و رحیمیت یک فرد ناشی می شود.

* ایمان، عشق ورزی به حق تعالی و منت کشیدن اوست.

* کسی در قیامت به خدا نزدیک و شبیه تر است که اذیت های زیادی را در دنیا کشیده باشند.

به گزارش منتظران منجی «عج»، در جلسه ۳۷7 «خانواده آسمانی » مورخ ۹۴/05/۰1 ، استاد محمد شجاعی به ادامه بحث پرداختند که شرح آن در زیر می آید:

3- خیرخواهی

خیرخواهی بدین معناست که ما خوبی، خیر، مصلحت، سلامت و ... را برای دیگران در قلب خود طلب کنیم. به گونه‌ای که آن‌چه را که برای خودمان و عزیزان‌مان می‌پسندیم، برای دیگران نیز پسندیده داشته و هر آن‌چه را که برای خودمان دوست نمی‌داریم، برای دیگران نیز ناپسند بدانیم. این نشانه در قلب انسان، علامتی از سلامت قلب اوست.

گران‌فروشان، کم‌فروشان، مردم‌آزاری در امور اداری و شغلی، ریاست‌طلبان، متکبران و ... و هر گونه احساس علوّ، آزار، خودبرتربینی و... نشانه‌‌ای عظیم از یک قلب بیمار است. قلبی خشن و باطنی ناپاک.

از یک باطن پاک و آرام، هرگز شرّی برای دیگران صادر نمی‌شود، حتی در افکارش.

هرگونه ترجیحِ خود بر دیگران (خودبرتربینی) و عدام رعایت انصاف نسبت به دیگران، نشان می‌دهد که شخص به باطن آرامِ انسانی نرسیده است.

نبی اکرم «صلی الله علیه و آله و سلم» می‌فرمایند:

«المؤمنُ أخُ المؤمنِ، لا یدَعُ نصیحتهُ علی کلّ حالٍ؛ مؤمنان برادر یکدیگرند، و در هیچ حالتی، خیرخواهی همدیگر را رها نمی‌کنند».

نبی اکرم، خیرخواهی را نشانة اصلی و مهم ایمان معرفی می‌کنند. برای یک مؤمن، هرگز، بی‌خیالی نسبت به مشکلات و مسائل دیگران معنا ندارد؛ بلکه او همواره برای همه انسان‌ها به دنبال خیر و نیکی است.

خیرخواهی او نسبت به دیگران، به بخش حیوانی او منحصر نمی‌گردد، بلکه خیرخواهی او در بخش انسانی نیز به مراتب بالاتر از بخش حیوانی‌اش (روابط جنسی، نسبی، سببی و ...) است.

او علاوه بر رعایت حقوقی که پیوندهای زمینی‌اش (مادر و پدر، فرزندان، و همسر، اقوام و ...) بر گُرده‌ی او قرار داده‌اند، با تمام وجود در رعایت حقوقِ، اعضای خانواده آسمانی‌اش می‌کوشد.

او همانگونه که حقوق پدران و مادر آسمانی‌اش را بر حقوق پدر و مادر زمینی‌اش مقدم می‌دارد، رعایت حقوق خواهران و برادرانِ انسانی و آسمانی‌اش را نیز بر حقوق اعضای خانواده زمینی‌اش ترجیح می‌دهد.

عشق او به دیگران، به بلندای ابدیت است. همواره به دنبال رشد و هدایت دیگران است، به طوری‌که در هدایت و کمال آنان نقش بسزایی دارد، البته بدون اینکه خودش، در معرض خطر سقوط قرار بگیرد.

اگر تمام شیعیان به این وظیفه عظیم عمل می‌کردند، امروز، امام زمان بعد از هزار و صد و هشتاد سال در غربت و آوارگی باقی نمی‌ماند. و تمام آوارگی امام زمان، جز با کوتاهی شیعیان در شناسانیدن او به مردم به وجود نیامده است.

مراقب باشیم چنین ننگ بزرگی در کارنامة عمل ما ثبت نشده باشد.

امر به معروف و نهی از منکر، از رحمانیت انسان نشأت می‌گیرد. کسانی که ترویج فساد را در جامعه می‌بینند و هیچ دم نمی‌زنند، از صفات رحمانیت و رحیمیت به دور هستند.

کسانی که به خاطر خوشایند دیگران، تن به معصیت می‌دهند، در حقیقت خانواده زمینی خود را به خانواده آسمانی‌شان ترجیح می‌دهند. چنین کسانی به راحتی بر حریم پیوندهای الهی شان پا می‌گذارند، تا حریم پیوندهای زمینی‌شان را نشکنند.

یاری یکدیگر در تولد سالم به آخرت

و أعانک علی اصلاح معادٍ...

یکی دیگر از حقوقِ مبارکِ اعضای خانواده آسمانی بر یکدیگر، کمک کردن به همدیگر در جهت رسیدن به هدف نهایی خلقت و تولد سالم به برزخ است.

گاه یک لبخند، یک گذشت، یک عفو و ... سبب توبه کسی شده و او را به آغوش خداوند باز می‌گرداند. و به این سبب بود که حضرت زهرا، امام حسین، زینب کبری «علیهم‌السلام» و ... تمام ائمه حاضر به پرداخت چنین هزینه‌های سنگینی شدند، تا انسان‌ها به سلامت به مقصد برسند.

گذشت کردن از ایرادها و ضعف‌های یکدیگر قطعاً سببی خواهد بود برای یاریِ یکدیگر در اصلاح معاد.

قلب‌هایمان را از هم خالی نگه داریم، تا از خدا پُر شود.

والحمدلله رب العالمین