خودشناسی در ادعیه ماه رمضان (جلسه هفتم)

به گزارش موسسه فرهنگی هنری منتظران منجی علیه السلام، استاد محمد شجاعی، کارشناس حوزه و دانشگاه، در سخنرانی هفتم از شب های قدر که به همّت مؤسسه منتظران منجی(ع) در حسینیه فاطمه الزهرا (س) واقع در شهر ری برگزار شد، فرمودند:

قرآن که شفای همه بیماری های دل انسان است و او را از ظلمت به سوی نور خارج می کند، شرط اثرگذاری را در یقین به آخرت می داند. چون راهی به ما یاد می دهد که باعث بستن هزاران مسیر باطل و ناقص می شود. لذا برای رسیدن به رشد و نورانیت یقین به آخرت، لازم است.

اگر انسان یقین به آخرت را تقویت کند، توانائی ها او در کسب سعادت دنیا و آخرت بیشتر می شود.

باور به آخرت باعث می شود که همه کارهای دنیا رنگ آخرتی پیدا کند و به انسان جدیت می دهد تا به دانش هایش عمل کند.

وی در ادامه بیان داشت: آخرت همانند دنیا شرایط زیستی ثابت دارد که مهمترین ابزار زندگی اش، قلب سلیم است.

ایشان با اشاره به اهمیت نگاه توحیدی نسبت به آخرت فرمود: نگاه توحیدی در مصائب دنیائی باعث آرامش جان انسان می شود. چون به فرموده قرآن ما از خدا هستیم و به سوی او باز می گردیم. «إنّا لِله و إنّا إلیهِ راجِعون»

انسان موحّد با برطرف کردن شبهات و تردیدها، همه کارهایش را با شرایط زیستی آخرت تنظیم می کند.

کارشناس حوزه و دانشگاه ابراز داشت: آدمی که غمگین است، لیاقتش همان غم است. عاملی که باعث می شود بخاطر دنیا اضطراب و غم نداشته باشیم، باور به خودمان و‌ آخرت است.

یقین به آخرت، شاخه ای از خودشناسی است. اول باید خود را شناخت که ما جاودانه هستیم. و اگر بهشت و آخرتی وجود دارد خداوند به خاطر ما خلق کرده است.

ایشان در پایان خاطر نشان کرد: آبادانی آخرت، عشق به آخرت می خواهد. وقتی فهمیدیم وسعت آخرت به اندازه همه آسمان ها و زمین است، آن وقت است که برایش تلاش می کنیم.

یقین به آخرت باعث برطرف شدن خیلی از بیماری های جسمی و روحی می شود. اما متأسفانه خیلی از افراد هستند که دنیا را خوب می شناسند ولی از آخرت هیچ اطلاعی ندارند؛ چون  آخرت را جدی نگرفتند.