خودشناسی در ادعیه ماه رمضان (جلسه هشتم)

به گزارش موسسه فرهنگی هنری منتظران منجی علیه السلام، استاد محمد شجاعی، کارشناس حوزه و دانشگاه، در سخنرانی هشتم از شب های قدر که به همّت مؤسسه منتظران منجی(ع) در حسینیه فاطمه الزهرا (س) واقع در شهر ری برگزار شد، فرمودند:

 بدون یقین به آخرت، اعمال آخرتی انسان به فریادش نمی رسد و بالعکس با یقین به آخرت، اعمال دنیائی اش  عبادت محسوب می شود.  لذا کسانی که می توانند از غم های دنیائی نجات پیدا کنند،  که باور به آخرت داشته باشند.

ایشان در ادامه بیان داشت: خداوند نمونه های از مظاهر بهشت را در دنیا قرار داده  تا با دیدن آنها یاد بهشت کنیم و به سمت خدا حرکت کنیم. از این رو اگر جهت کارهایمان در دنیا اعم از (شغل، ازدواج، تحصیل و ...) به سمت آخرت نباشد، پشیمانی به بار می آورد و انواع غم ها و غصه ها به سراغ مان خواهد آورد.

وی تأکید کرد: اولین قدم زندگی، خودشناسی است. یعنی به بلندای ابدیت به خودت عشق بورز و این بزرگترین عبادت است. حال اگر هیچ شناختی نسبت به  خودمان نداشته باشیم، هر عمل و رفتاری فایده ای ندارد؛ چون شاد و آرام نخواهیم شد. همه چیز دنیا قشنگ است به شرطی که دل مان به سمت آخرت و  ابدیت باشد.

کارشناس حوزه و دانشگاه، محمد شجاعی، ابزار داشت: کسی که در دنیا به عالی ترین خواسته های دنیایی اش رسیده هرگز مثل کسی نیست که در آخرت به کمترین خواسته اش رسیده باشد. یعنی کمترین خواسته یک بهشتی از عالی ترین آرزوهای اهل دنیا خیلی بالاتر است.

ایشان در پایان خاطر نشان کردند: اگر انسان یقین به آخرت پیدا کرد هرگز خودش را نسبت به دیگران مقایسه نمی کند. زیرا به محض مقایسه منجر به کوچک شدن خودمان می شویم و این سقوط از صراط است. لذا نباید اهل مقایسه و چشم و هم چشمی بود.

تلاش های دنیای مان زمانی ارزشمند است که به سمت آخرت باشد و ملاک آخرتی بودن، ا ین است که با از دست دادن آنها، احساس حقارت، غم و غصه نداشتیم و این یعنی درست حرکت کردن.