مؤسسه فرهنگی هنری خیریه
امام صادق (علیهالسلام): «إنّ اللّه َتبارَكَ و تعالى یقولُ: ما مِن شَیءٍ إلاّ و قد وَكَّلتُ مَن یَقبِضُهُ غَیرِی، إلاّ الصَّدَقةَ؛ فإنّی أتَلَقَّفُها بِیَدِی تَلَقُّـفا [1]= خداوند تبارك و تعالى مىفرماید: هیچ چیزى نیست مگر این كه كسى را مأمور گرفتن آن كردهام، به جزء صدقه كه آن را با دست خودم به سرعت آن را میقاپم».
حضرت، خلیفه خداست و از زبان خداوند سخن میگوید. نمیفرماید:«قال»، میفرماید:«یقول» کلمه «یقول» «استمرار» را میرساند. این که خداوند میفرماید وقتی بنده من صدقه میدهد، من خودم آن را میقاپم به این معنی نیست که خداوند دستی داشته باشد و آن را بقاپد. بلکه به این معنی است که صدقه دادن یک جهش و سرعت زیادی دارد به سمت خدایی شدن.
خداوند صدقه را میقاپد، یعنی فطرتی که از جنس خودش است، یعنی تو را میقاپد و به خود نزدیک میکند.
برگرفته از مباحث انفاق و صدقه جلسه هشتم
[1] - بحار الأنوار : ۹۶/۱۳۴/۶۸
کلیدواژه ها:
آثار استاد