خانواده آسمانی، جلسه ۳71، ۹۴/۰۳/21

عناوین مورد بحث در این جلسه:

* باید به همان میزان که اطرافیان به ما عاطفه و مهربانی دارند ما هم مهرورزی داشته باشیم و اگر این کار را نکنیم پایه معصیت، گناهان و انحرافات زیادی کاشته می شود.

* هر کس خروجی های رحمانی بیشتری داشته باشد به الله نزدیکتر است.

 * الگویی غیر از خدا و معصوم برای سبک زندگی نباید انتخاب کنیم و این نشان دهنده قیمت ماست.

* هر چه انسان باکرامت و بزرگوارانه رفتار کند خداوند به او خیر و برکت می دهد.

* شرافت آدمی به تعداد اسمائی است که از خداوند دریافت می کند.

* با انتخاب الگو و دوست و همنشین بد باعث خراب شدن روح انسانی مان می شویم.

* خشونت، بداخلاقی، عصبانیت،‌ دنیادوستی و دنیاگرایی باب غصه و ناراحتی ها را به روی ما باز خواهد کرد.

به گزارش منتظران منجی «عج»، در جلسه ۳۷1 «خانواده آسمانی » مورخ ۹۴/۰۳/۲۱ ، استاد محمد شجاعی به ادامه بحث پرداختند که شرح آن در زیر می آید:

وجوبِ پاسخِ سلام

در میان اعضای خانواده آسمانی، قهر، حرام است و گناه بزرگی محسوب می‌شود. و پاسخ ِ سلام، از سوی تمام اعضای این خانواده، واجب است. عدم پاسخ‌ گرم به سلام‌های دیگران و عدم توجه به رویکرد دیگران، فشار قبر شدیدی برای انسان به دنبال داشته و انسان را در مسیر حرمتش به سوی الله عقب می‌اندازد.

ما موظفیم، تمام عاطفه‌ای را که از دیگران دریافت می‌کنیم، به نحو عمیق‌تر و گرم‌تری پاسخ دهیم.

نبی اکرم «صلی الله علیه و آله و سلم» می‌فرمایند:

«إنَّ المُسلِمَ أخُو المُسلِمِ، إذا لَقِیَهُ رَدَّ عَلَیهِ مِنَ السَّلامِ بِمِثلِ ما حَیّاهُ بِهِ أو أحسَنَ مِن ذلِكَ؛ همانا مسلمان برادر مسلمان است، هنگامی که ملاقاتش می‌کند، جواب سلامش را، به اندازه محبت برادرش بدهد و یا حتی نیکوتر از آن».

عدم پاسخ مناسب به رفتارهای محبت آمیز دیگران، به باطن انسان، هیبتی زشت می‌بخشد، لذا باید هوشیارانه در پاسخ به عواطف دیگران بکوشیم. این سخن نبی اکرم «صلی الله علیه و آله و سلم»، فقط مربوط به نحوه پاسخ سلام نیست، بلکه تمام واکنش‌های انسان را در برابر محبت‌های دیگران، دربر می‌گیرد.

رفتارهای سرد و تکبّرآمیز، حیوانی‌ترین عکس‌العمل انسان در برابر اعضای خانواده آسمانی است. انسان‌هایی که حقیقت انسانی خود را باور کرده‌اند، و دنیا را فقط باشگاهی برای تقرّب به الله می‌بینند، تمام انسان‌ها را بندگان خدا دیده و قاعده «هو أنت» را پذیرفته اند، یقین دارند که محبت‌هایشان در قبال دیگران، اول به دستان الله و خانواده آسمانی‌شان دریافت شده و بعد به انسان‌های پیرامون‌شان می‌رسد.

هر نگاه و کلام محبت‌آمیز، هر احترام، هر ادب، هر فروتنی، هر همدردی و ... اول به دستان خدا رسیده و در نظام خلقت، برای ما بهشت خلق خواهد شد. این قاعده را هرگز فراموش نکنیم که، هر برخورد ما با بندگانِ خدا، برخورد با خداست، برخورد با اهل‌بیت است. چگونه با خداوند ملاقات کنیم؟ سرد و بی‌ادب یا پرعاطفه و مهربان !!!

انسان‌هایی که توان ابراز عاطفه و یا محبت ندارند، باطنی بدهیبت و خطرناک در خود می‌پرورانند، حتی اگر رفتار خشونت‌آمیز و بی‌ادبانه‌ای نیز از آنان صادر نگردد.

هرقدر انسان، با کرامت و بزرگواری بیشتر رفتار کند، خداوند عزت و برکت بیشتری به او خواهد داد.

هر چه انسان مهربان‌تر و رئوف‌تر می‌شود، به حقیقت رحمان (الله) نزدیک‌تر می‌گردد. و هیچ اسمی از اسماء خداوند را انسان‌ها نمی‌توانند دریافت کنند، مگر آنکه زمینه‌اش را در وجودش فراهم کند، و این زمینه، همان اسم رحمان خداوند است. تا رحمان نشویم، قادر به جذب هیچ اسم دیگری از خداوند نخواهیم بود، و در نهایت فقیر به برزخ متولد خواهیم شد.

انسان‌ها قادرند با تمرین و تمرکز بر تمام صفات وراثتی نامبارکِ نفسشان، غلبه کنند. اگر پدر و مادرمان نامهربانی را برای ما به ارث گذاشته اند، ما قادریم بر این صفت غلبه کنیم، زیرا ریشه حقیقی ما، امیرالمؤمنین «علیه‌السلام» و مادرمان فاطمه زهرا هستند...

قادریم به مدد نفخه‌ای که از آنان در وجودمان هست، بر تمام صفات وراثتی خود غلبه کرده و نابودشان کنیم. بالعکس انتخاب الگوهای نامناسب، رفقای بد و محیط آلوده، می‌تواند تمام صفات زیبایی را که پدر و مادر در وجود ما به ودیعه گذاشته اند، نابود سازد.

تحمل ناملایمات و نامهربانی‌های دیگران، هرگز نباید مانع مهرورزی‌ها ما به انسان‌ها گردد، چرا که در این‌صورت راهِ رشد را به روی خود بسته‌ایم. تمام ناملایمات، خیانت‌ها، شکست‌ها از دست دادن‌ها، کمبودها و ... سرمایه‌های پس‌انداز شده ما در آخرتند، و باید بواسطه چنین سرمایه‌های عظیمی خوشحال و شادمان باشیم.

کسی که ابدیت و جاودانگی را باور کرده است مرگ را جدی می‌گیرد و برای سعادت ابدی‌اش دائماً تلاش می‌کند.

به سوی الله باید از دیگران سبقت بگیریم

پذیرش عذر دیگران و ندیدن خطاهای آن‌ها از حقوق اعضای خانواده آسمانی ماست. عذر دیگران را حتی اگر یقین داریم که کذب محض است، باید بپذیریم. سرزنش کردن دیگران و نصیحت‌پردازیِ دائم برای آن‌ها، میان انسان و دیگر اعضای خانواده آسمانی، فاصله ایجاد می‌کند. به عشق اهل‌بیت «علیهم‌السلام» از خطاهای دیگران درگذریم و به یاد محبوب‌های آسمانی‌مان، اهل زمین را ببخشیم.

باید بیاموزیم، محبت‌ها، احساسات و مهرورزی‌های دیگران را نیکوتر پاسخ دهیم. رسیدن به چنین مهارتی، قطعاً انسان را وارد مرحله سبقت در مسیر حرکت به سوی الله نموده و در جرگه «السّابقون السّابقون» ثبت نام می‌نماید. انسانی که علاوه بر سرعت گرفتن، شروع بر سبقت گرفتن از دیگران می‌‌نماید، به الله شبیه‌تر و نزدیک‌تر شده و در حقیقت در مسیر قُرب به الله جلوتر حرکت می‌کند.

باید تمام تلاش مان را بر دریافت اسماءالهی متمرکز کنیم، و در این میدان عظیم، سبقت بگیریم و پیروز میدان باشیم. باید بیاموزیم تا بخش حیوانی‌مان را چنان به استخدام بخش فوق عقلانی‌مان درآوریم که دنیا نتواند به هیچ وجه آرامش و شادی‌مان را از ما بستاند.

نوع سبک زندگی ما، میزان سرعت و سبقت ما را در مسیر حرکت به سوی الله مشخص می‌کند. 

«والحمدلله رب العالمین»