خانواده آسمانی،جلسه 336 : مودّت اهل‌ البیت هسته مرکزیِ روح ایمان

هر چه دلدادگی، محبت و عشق انسان به اهل‌بیت «علیهم‌السلام» بیشتر می‌شود، ایمان او محکم‌تر و غلبه روح ایمان در وجود او بیشتر و قدرتمندتر می‌گردد. دلدادگی و سرسپردگی به اهل‌بیت «علیهم‌السلام» نشان می‌دهد که این شخص در نزد اهل‌بیت «علیهم‌السلام» محبوب بوده و توجه آسمان را به خویش جلب نموده است.

به گزارش منتظران منجی «عج»، در جلسه سیصد و سی و شش «خانواده آسمانی»، استاد محمد شجاعی به ادامه بحث پرداختند که شرح آن در زیر می آید:

3- محبت و مودّت اهل‌بیت «علیهم‌السلام»؛ عالی‌ترین بُعد روح ایمان

محبت و مودّت اهل‌بیت «علیهم‌السلام»، هسته مرکزی روح ایمان است و بقیه ابعاد، شاخ و برگ‌های آن می‌باشد.

این نعمت، بالاترین و عظیم‌ترین نعمتی است که خداوند در وجود گروهی از انسانها قرار داده است و محال است نعمتی بالاتر از آن در عالم وجود داشته باشد.

امام صادق «علیه‌السلام» می‌فرمایند: دوستی ما علامت ایمان و دشمنی ما نشانه کفر است؛ چرا که خداوند ایمان را محبوب دلهای شما گرداند و ... .

هر چه دلدادگی، محبت و عشق انسان به اهل‌بیت «علیهم‌السلام» بیشتر می‌شود، ایمان او محکم‌تر و غلبه روح ایمان در وجود او بیشتر و قدرتمندتر می‌گردد. دلدادگی و سرسپردگی به اهل‌بیت «علیهم‌السلام» نشان می‌دهد که این شخص در نزد اهل‌بیت «علیهم‌السلام» محبوب بوده و توجه آسمان را به خویش جلب نموده است. به طور کلی می‌توان گفت که نظام حبّ و بغض انسان، آرزوهای او، دغدغه‌ها، علاقه‌ها و تمایلاتش نشان می‌دهد که او به چه میزان از رشد انسانی دست یافته است.

رفت و آمد با غیب، دغدغه‌های قلبی برای ارتباط با خانواده آسمانی، ملائکه، بهشتیان و ...، تفکرِ زیاد در لحظه تولد به برزخ و ... علامت بزرگی برای تعیین میزان رشد انسانی است. اگر چنین تمایلاتی در قلب ما وجود ندارد، باید بترسیم. زیرا در این صورت ما در نگاه اهل غیب قیمتی و محبوب نبوده و مورد توجه آنها نمی‌باشیم.

راشد به کسی اطلاق می‌شود که مدیریت قلبش را به دست آورد. معشوق‌های قلب او سازمان دهی شده و کاملاً به ترتیب اولویت‌های انسانی در حال تعادل‌اند. چنین قلب مدیریت شده‌ای، قطعاً مورد توجه غیب واقع خواهد شد. در غیر اینصورت، قلب بی‌تعادلی که دائماً مشغولِ امورات واهیِ دنیاست، مرکز توجه شیاطین و معصیت کاران است. چنین فردی در عین دارایی‌ها و ثروت‌های مادی، فقیری بیش نخواهد بود.

نماز، وسیله‌ای قدرتمند برای مدیریت قلب است. حضور قلب در نماز سبب می‌شود که ناخودآگاه مسیر حرکت قلب انسان با حرکتی اشراف قیامت هماهنگ شده و او با گروه «أنعمت علیهم» و در مسیر آنان ادامه مسیر دهد.

هر چه قلب انسان بیشتر مدیریت شده و از مشغولیاتِ دست و پاگیر دنیا خالی‌تر گردد، بیشتر مورد توجه غیب واقع می‌شود. به طوری که انسان روز به روز افزایش تمایل خود را به ارتباط به الله، خانواده آسمانی و غیب بیشتر احساس نموده و به لذت عمیق‌تر و بالاتری نایل می‌گردد.

عدم حضور دلدادگی و سرسپردگی به خانواده آسمانی در قلب انسان، علامت حضور کفر در قلب اوست، حتی اگر او به ظاهر فرد متدین و پرهیزکاری باشد.

اما حضور محبت و مودّت اهل‌بیت «علیهم‌السلام» (روح ایمان) در قلب شخص، سبب نجات او از گناهان و نیز فحشاهای باطنی شده و او را تا ساحلِ سعادت راهنمایی خواهد نمود.

فراموش نکنیم که برای آموختن هر مهارتی، باید در نزد استاد آن فن زانو زد. برای رسیدن به مقامِ خلیفه اللهی نیز، سرسپردگی و اطاعت از اساتید معصومِ انسانی، واجب و لازم است. بدون حرکت در سایه معصوم، هرگز نمی‌توان به سلامت به مقصد رسید.

والحمد لله رب العالمین