حق الهی

عناوین مورد بحث در این جلسه:

* همه اشیاء حامل اسماء الهی هستند.

* مکان ها، بدن،  زمین و ... در قیامت شهادت می دهند که چه کارهایی انجام داده ایم.

* موجودات دارای شعور هستند و باید حقوق شان را رعایت کنیم و از آنها درست استفاده نمائیم.

* بالاترین خصلت انسانی  رعایت حقوق دیگران است

* بزرگترین عهدی که خداوند از ما گرفته است، عهد عبودیت و ولایت اهل بیت (علیه السلام) است.

* مهمترین سوالی که در قیامت از ما می کنند، اینست که در هر مسئله ­ی به متخصص رجوع کرده ایم یا نه!

*تبعیت از معصوم علیهم السلام، عهدی است از سوی خدا.

* امام زمان (علیه السلام)، بزرگ ترین میثاق الهی است که از ما گرفته شده است.

به گزارش منتظران منجی «عج»، در جلسه ۳۶7 «خانواده آسمانی » مورخ ۹۴/۰۲/31 ، استاد محمد شجاعی به ادامه بحث پرداختند که شرح آن در زیر می آید:

مصادیق حقوقی که بر گردن انسان است

در آموزه‌های اسلامی تأکید زیادی در رعایت حقوق انسان‌ها، گیاهان، حتی اشیاء شده است که همه جزء حقوقی هستند که به گردن ماست.

در فرمایشی از وجود مقدس امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) آمده است: «أشرَفُ الشِّیَمِ رِعایَةُ الوُدِّ، وَ أحسَنُ الهِمَمِ إنجازُ الوَعدِ؛ شریف‌ترین خصلت، رعایت دوستی است».

اشیاء بی‌جانی که اطراف ما هستند به گردن ما حق دارند. حق لباس آن است که آن را زود به زود شستشو دهید. لباس مثل یک انسان و حیوان شعور دارد، می‌فهمد و خوب و بد را تشخیص می‌دهد.

«الله» یعنی وجود ساری و جاری در همه‌ی اشیاء. در دعای کمیل داریم؛ «بِأَسمائِكَ الَّتی مَلَأَت أَركانَ كُلِّ شَیءٍ» یعنی هر شیئ حامل اسماء الهی است. هیچ شیئی نیست که نبیند و نشنود. برای همین در قیامت بدن شما می‌تواند علیه شما شهادت دهد، قطعه قطعه‌ی زمین شهادت می‌دهد که روی آن چه کارهایی انجام دادید.

یکی دیگر از حقوق، حق مکان‌ها و مسجد است که در قیامت شعور و ادراک دارد و به‌صورت موجود باشعور و زنده ظاهر می‌شود و شکایت‌هایش را مطرح می‌کند که خدایا این بنده‌ی تو همسایه من بود و به من سر نمی‌زد. و یا تک‌تک سوره‌های قرآن شخصیت دارند و دوستان ما هستند و شکایت می‌کنند یا در حق انسان دعا می‌کنند و به خداوند عرض می‌کنند که این بنده تو به من احترام گذاشت و به من سر می‌زد.

پیامبر (صلی‌الله علیه و آله و سلم) با اشیاء اطراف خود مثل یک شخصیت برخورد می‌کرد. برای هرکدام اسم می‌گذاشت. ستون حنانه ستونی است که حضرت به آن تکیه می‌دادند و با ایشان انس گرفته بودند و زمانی که برای حضرت منبر می‌سازند از فراق پیامبر ناله می‌کند. مرکب‌های ائمه (علیهم‌السلام) بعد از فراق آن‌ها گریه می‌کردند.

عجیب است که ما از فراق امام زمان و اهل‌بیت (علیهم‌السلام) هیچ ناله‌ای نمی‌کنیم.

«عَزیزٌ عَلَیَّ اَنْ یَجْرِیَ عَلَیْكَ دونَهُمْ ما جَرى... أین... أین...»

شما با هر چیز روبه‌رو می‌شوید یک چهره از خداست که دارد با شما ارتباط برقرار می‌کند. از آن جهت که جلوه‌ی خداست، تقدس و احترام دارد.

حتی پرنده‌هایی که جلوی در خانه‌ی شما می‌آیند، به امید شما آمده‌اند. پس به عشق خدا به پرندگان، گیاهان مهربانی کنید. آن‌ها هم در حق شما دعا می‌کنند ومی بینید که چه بلاهایی از سر شما دفع می‌شود.

بالاترین حق الهی

حقوق انسان از همه واجب‌تر است؛ چون یک انسان می‌تواند خلیفه‌الله باشد. به خصوص اگر این شخص مسلمان و یا مؤمنی باشد. وقتی به ایمان رسید حرمتش از کعبه بالاتر است. یعنی از خانه‌ی خدا مقدس‌تر است.

امام صادق (علیه‌السلام) در طواف کعبه به شخصی گفتند که طواف را رها کن و به درخواست برادر دینی‌ات توجه کن. در اعتکاف هم اگر کسی نیازی را بر شما عرضه داشت به دنبال کار او بروید. به اعتکاف شما لطمه‌ای وارد نمی‌شود.

قواعد کسب مهارت در خانواده شامل؛ کسب مهارت‌های معنوی، مهارت‌های عاطفی و مهارت‌های اقتصادی.

اگر جایی بین مسائل اقتصادی خانواده، عواطف و محبت تعارض به‌وجود آمد باید قید پول و کار اقتصادی را بزنید تا به عواطف‌تان لطمه‌ای وارد نشود. چون درآمدی که به‌خاطر آن حقوق همسر و فرزندان پایمال شود، آن مال حرام است حتی اگر از راه درست تهیه شود. این یک ظلم مسلّم است.

از صمیمیت‌ها و عواطف سوءاستفاده نکنیم. گاهی پدر و مادر از سر عاطفه،‌ رعایت حال فرزندش را می‌کند و در عین نیاز، از او درخواستی نمی‌کند. بدترین کار انسان این است که کسی که دوست دارد را از حق طبیعی‌اش محروم کند.

امام زمان «علیه‌السلام» بزرگ‌ترین عهد الهی

حق پدر و مادر از خودمان مهم‌تر است. حتی اگر کار مستحبی می‌خواهید انجام دهید ولی پدر و مادر راضی نباشند، نباید آن کار را انجام دهید چون در زندگی خیر نخواهی دید. گاهی وقت‌ها دردها و مشکلاتی در زندگی پیش می‌آید که به دلیل همین بی‌حرمتی‌ها بر انسان وارد می‌شود.

روایت: «أحسَنُ الهِمَمِ إنجازُ الوَعدِ؛ زیباترین همت‌ها این است که انسان به وعده‌هایش عمل کند. به خصوص اگر موفق نشدی به قولی که به همسر و فرزندت دادی، وفا کنی زمان جدیدی را تعیین کن که به قولت عمل کنی. چرا که بداخلاقی و بدقولی هزاران سال انسان را در جهنم فرو می‌برد.

حق فسخ؛ یعنی بعد از این قرارداد هرکس زیر قولش زد، باید جریمه پرداخت کند، حرام نیست، چون از ابتدا تعهد کردید.

خیلی‌ها عهد می‌کنند و بعد زیر تعهداتشان می‌زنند. خیلی خطرناک است. او قبل از این‌که بدن باشد یک انسان است و یک سلسله حقوق دارد.

نبی اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمودند: «لَا دِینَ لِمَنْ لَا عَهْدَ لَهُ؛ دین ندارد کسی که به عهدش وفا نکند».

شرط ضمن عقد یک شرط شرعی است و اگر نامشروع باشد عاقد قبول نمی‌کند.

انسان باید جوانمردی داشته باشد و به عهدی که عنوان کرده، وفا کند. زناشویی یک عهد است، حرمت دارد باید رعایت کنید.

عقل به من می‌گوید در ارتباط با هر سیستمی در چهار مرحله تعریف، راه‌اندازی، بهره‌برداری، اصلاح و خرابی سیستم، باید به متخصص سیستم مراجعه کنید. وگرنه با نمایندگی مجاز. لذا ا گردر هر کاری به غیرمتخصص مراجعه کردی و آسیب دیدی، گناهش به گردن خودت است.

بزرگ‌ترین عهدی که خداوند از ما گرفته، عهد ولایت اهل‌بیت (علیهم‌السلام) و عبودیت خداست.

قرآن کریم می فرماید: «یَا أَیُّهَا النَّاسُ اعْبُدُواْ رَبَّكُمُ الَّذِی خَلَقَكُمْ؛ ای مردم! عابد و مطیع کسی باشید که شما را خلق کرده است». (سوره بقره/آیه 21)

خداوند در قیامت خطاب می‌کند که من شما را خلق کردم و باید از من اطاعت می‌کردید. طبق اصل اصالت تخصص عقل می‌گوید: باید از خداوند خالق اطاعت کنید. خداوند در قیامت مردم را با همین اصل محاکمه می‌کند. چرا قوانین قرآن را رعایت نکردید؟ چرا مکاسب قرآن را عمل نکردید؟ معصومین را چرا رها کردید؟ مگر علمشان را از طرف خدا نیاورده بودند؟ چرا در مسائل اجتماعی–سیاسی از غیر معصوم تبعیت کردید؟ همین بدن در قیامت می‌گوید: تو چرا به من ظلم کردی؟ و یا فرزندت می‌گوید: چرا مرا تابع معصوم نکردی؟ و در معرض الگوهای غیرمعصوم قرار دادی؟

عهد، امری عقلی و فطری است که خداوند در نهاد شما نوشته و شما آن را امضاء کردید.

«السَّلامُ عَلَیْكَ یا میثاقَ اللَّهِ الَّذى‌ اخَذَهُ وَ وَكَّدَهُ،؛ سلام بر تو ای پیمان محکم خدا که از ما گرفتی و بر آن تأکید کردی. (زیارت آل یاسین)

آیا سبک زندگی ما با عهدی که با خدا و امام زمان «علیه‌السلام» بستیم، مطابقت دارد؟

وقتی زیارت امام رضا (علیه‌السلام) می‌روید می‌گوئید آقا من امید دارم که مرا شفاعت کنی و گناهانم را ببخشی و روابط بین من و خدا را اصلاح کنی. «اجْعَلُونِی فِی هَمِّكُمْ وَ صَیِّرُونِی فِی حِزْبِكُمْ؛ به من توجه کن و مرا جدی بگیر و جزو مسائل مهم فکری‌ات قرار بده و من حاشیه ذهنت نباشم. مرا در حزب خودتان جایی مشغول کارم کنید.

خداوند از ما عهد گرفته که به امام زمانمان کمک کنیم. سهم ما از کمک به امام زمان فقط شام و ناهار و شیرینی نباشد.

مهم‌ترین عهدی که در قیامت در مورد آن از ما سؤال پرسیده می‌شود، وظیفه ما در قبال امام زمان (علیه‌السلام) است. ما را با مادرمان فاطمه‌ زهرا (سلام‌الله علیها) روبه‌رو می‌کنند و حضرت به ما گله می‌کنند. ما چه‌طور می‌توانیم در قیامت سرمان را جلوی امام زمان (علیه‌السلام) بلند کنیم.

امام زمان (علیه‌السلام) 1176 سال است که آواره است به‌دلیل این‌که در برنامه‌ زندگی ما اصلا جایی ندارد. بدترین بی‌لیاقتی این است که انسان هیچ چیزش هزینه بهشت و بالاتر از بهشت نشود. همه‌ش هزینه جهنم شود.

همه تحصیلات و آبرویش هزینه جیفه دنیا شود. خود آدم باید خجالت بکشد و ناراحت باشد که آسمان چه چیزی را از من قبول کرده است؟ معشوق از من چیزی پذیرفته یا نه؟ تا به حال به این فکر افتادم که دل امام زمان را به‌دست آورم یا نه؟

همه‌ی دارایی‌های زندگی‌ و استعدادهایت را جاودانه کن و پای خانواده آسمانی‌ات بریز.

ما نسبت به آقا امام زمان (علیه‌السلام) عهد داریم و باید به آن عمل کنیم. چنانچه در زیارت وارث می‌خوانیم:

«ولَعَنَ اللّه ُ اُمَّةً سَمِعَت بِذلِكَ فَرَضِیَت بِهِ؛ خداوند لعنت کند امتی را که صدای تنهایی تو را شنیدند و راضی بودند».

اگر به تنهایی و غربت امام زمان (علیه‌السلام) راضی باشیم، همان لعنت برای ما هم منظور می‌شود.

قرآن می‌فرماید: صله ارحام واجب است و حق ندارید با خویشان خود قطع ارتباط کنید.

امام صادق (علیه السلام) فرمودند: «...وغایَةُ تَأویلِها صِلَتُكَ إیّانا؛ بالاترین تأویل این آیه،‌ صله رحم تو با ماست».

 ما از خویشان تو هستیم. ما بالاتر از پدر و مادر زمینی تو هستیم. پس چرا به امام زمان و اهل بیت (علیهم‌السلام) سرکشی نمی‌کنیم و احوالی نمی‌پرسیم؟

امام زمان (علیه‌السلام) کجای زندگی اجتماعی – سیاسی ما جا دارد؟

چه‌قدر به نقشه کشیدن و تدبیر برای ظهور امام زمان (علیه‌السلام) می‌افتی؟

اگر کسی در همین یک عهد جدی باشد خداوند چنان قدرتی به او می‌دهد که در همه امور زندگی قدرتمند می‌شود. ولی اگر به این عهد بی‌احترامی کنی در همه زندگیت منتظر حادثه، نکبت، غم و گرفتاری باش.

اگر در صحنه‌های زندگی بدون حضور امام زمان (علیه‌السلام) به شما خوش می‌گذرد، مطمئن باش که خداوند عذابت را برای آخرت گذاشته است.

بی‌وفایی، رعایت نکردن حق پدر آسمانی و بی توجهی به وظایف فرزندی که داری، باعث گرفتاری تو می‌شود.