حقیقت ایثار

کسی که اهل مواسات است، در انتقادات و اعتراضات خود، به شدت دقت می‌کند تا نهایتِ انصاف را رعایت نماید. او همواره خودش را در شرایط دیگران قرار می‌دهد و هیچ کس را به خاطر عکس العمل و واکنش نامطلوبش زیر سؤال نمی‌برد. کسی که اهل انصاف است، به مقام مواسات خواهد رسید، در این صورت هرگز کسی را از خودش پایین‌تر نمی‌داند؛ بلکه یقین دارد که دیگران حتماً بهتر از او عمل کرده و از او باتقواتر می‌باشند

عناوین مورد بحث در این جلسه:

* کسانی که بخواهند در نزد خداوند و اهل بیت (علیهم السلام) خاص و ویژه باشند بدون ایثار امکان پذیر نیست.

* به هر میزان بخواهید نسبت به دیگران در کمالات جمادی، گیاهی، حیوانی و علمی روحیه برتری طلبی داشته باشید از خدا و اهل بیت (علیهم السلام) دور می شوید.

* عاقل کسی است که در زندگی اش نسبت به همسر و فرزندانش از خودگذشتی و ایثار بیشتری داشته باشد.

* ایثار راهی است هم برای آمرزش گناهان و هم قرب به حق تعالی.

* در نزد خداوند و اهل آسمان پس از ایمان هیچ عملی برتر از ایثار محبوب نیست.

به گزارش منتظران منجی «عج»، در جلسه ۳۸9 «خانواده آسمانی » مورخ 94/06/12 ، استاد محمد شجاعی به ادامه بحث پرداختند که شرح آن در زیر می آید:

ایثار

آموختیم که «مواسات» بدین معناست که انسان هر آنچه را که برای خود می‌پسندد، برای دیگران نیز بپسندد. و هر آنچه را که از پذیرش آن اکراه دارد، برای دیگران نیز ناپسند بداند؛ ایثار، به معنای مقدم داشتن دیگران بر خود می‌باشد.

با مواسات (انصاف) به سوی الله، سرعت بگیرید!!!

در میدان مواسات، انسان به سوی الله، سرعت می‌گیرد. اساساً کسی به مواسات مزیّن می‌گردد، از مصادیق آیه «وَسَارِعُواْ إِلَى مَغْفِرَةٍ مِّن رَّبِّكُمْ» می شود. بطوری که با سرعت به سمت قرب به الله پیش می‌رود.

بنابراین اگر کسی دوست دارد جزء سارعین إلی الله باشد. باید خود را به «مواسات» تجهیز نماید. یعنی حقیقتاً با دیگران مانند خودش رفتار کرده و قاعده «هو أنت» را به طور کامل درک کرده و رعایت نماید. به طوری که قبل از انتقاد به دیگران، خودش را جای آنها گذاشته و از خود سؤال کند؛ آیا اگر من هم در شرایط او بودم، همین عکس العمل را نشان نمی‌دادم؟ و یا آیا خودم در گذشته به چنین رفتارها و یا صفت‌هایی مبتلا نبوده‌ام! فراموش نکنیم که در بسیاری از انتقادها و اعتراض‌هایی که میان اشخاص ردّ و بدل می‌گردد، اگر طرفین خود را جای دیگری می‌گذاشتند، همین واکنش را بروز می‌دادند.

خودشیفتگی، سبب می‌شود که انسان‌ها از اشتباهات و ضعف‌های نفس خود راحت می‌گذرند، اما نوبت به دیگران که می‌رسد، بر آنها سخت می‌گیرند و یا آنان را مورد هجوم اعتراضات و انتقادات خود قرار می‌دهند.

او هرگز براحتی زندگی دیگران را نقد نمی‌کند، چرا که می‌داند اگر او نیز در شرایط دیگران قرار بگیرد، همان عکس العملی را نشان خواهد داد که آنان از خود نشان داده‌اند.

مقام ایثار؛ مقام سبقت‌گیری به سوی الله است!

«وَالسَّابِقُونَ السَّابِقُونَ، أُولئِک الْمُقَرَّبُونَ»

کسانی که دوست دارند در نزد خداوند مقام ویژه‌ای را کسب کرده و به جایگاه خاصی در نگاه اهل‌بیت D برسند، باید تمام تلاش خود را برای رسیدن به مقام ایثار هزینه کنند.

با صفت انصاف (مواسات)، انسان در نزد خداوند و اهل‌بیت D خیلی عزیز می‌شود، اما بواسطه این صفت، به جایگاه ویژه و خاصی در نزد آنها دست نمی‌یابد. ویژه شدن، مخصوص کسانی است که اهل ایثارند، یعنی دیگران را بر خود ترجیح می‌دهند. قرآن در توصیف چنین حالتی، برای انسانها مثالی روشن بیان می‌کند؛

«وَ یُطْعِمُونَ الطَّعامَ عَلى‏ حُبِّهِ مِسْکیناً وَ یَتیماً وَ أَسیراً؛ و طعام را با آن که دوستش دارند، به مستمند و یتیم و اسیر دهند». (سوره انسان/ آیه 8)

این آیه در شأن امیرالمؤمنین و حضرت زهرا و حسنین و فضّه نازل شده است.

انسان‌هایی که روحیه‌ی ایثار و فداکاری دارند و دیگران را به خودشان ترجیح می‌دهند، در مسیر قرب به الله، با سرعت فوق‌العاده‌ای حرکت می‌کنند.

ایثار؛ راه میان‌بُر و سریع برای رسیدن به خدا

امیرالمؤمنین g می فرماید:

«الإِیثارُ أفضَلُ عِبادَةٍ، و أجَلُّ سِیادَةٍ؛ ایثار، بالاترین عبادت است».

در روایت ایثار تاجِ مکرمت‌های اخلاقی است و نقطه اوجِ حرکت انسان است که سرعت فوق‌العاده‌ای به او می‌بخشد.

برای رسیدن به مقام ایثار، باید از مسائل خیلی کوچک مثل رانندگی، تمرین‌هایمان را آغاز کنیم. سعی کنیم، در همه جا، دیگران را به خودمان مقدّم بداریم.

فراموش نکنیم که هرگونه برتری‌جویی نسبت به دیگران، انسان را از حرکت در مسیر الله باز می‌دارد. بسیار روشن است که انسان هایی که تلاش می‌کنند در چهار بخش پایینی از دیگران جلوتر باشند، در بخش فوق‌عقلانی از دیگران عقب خواهند ماند. چنین انسان هایی، به هر میزانی که از دیگران سبقت می‌گیرند، از چشم خداوند خواهند افتاد.

هر گونه استکبار و علوّ در قلب انسان، او را از آغوش الله و خانواده آسمانی‌اش دور خواهد کرد.

علامتِ یک انسان موفق و رشد یافته، این است که هرگز خودش را نسبت به کسی بالاتر ندانسته و به فخرفروشی و برتری‌جویی مبتلا نیست.

هدف از همه عبادات، تقرّب و تشبّه به الله است، و ایثار، بیشترین سطح تقرّب و تشبه را در انسان نسبت به الله ایجاد خواهد کرد. از همین رو در روایت بالا، ایثار را بالاترین عبادت معرفی کرده‌اند.

کسی که دغدغه اصلی زندگی‌اش، رسیدن به آغوش الله و خانواده آسمانی‌اش می‌باشد، و دائماً به سرعت گرفتن و یا سبقت گرفتن به سوی آسمان می‌اندیشد، براحتی و با آغوش باز برای رسیدن به مقام ایثار، تمرین نموده و زحمت می‌کشد. چنین کسی به سبب مهندسی معشوقِ صحیح در زندگی خود، هر چه قدر در بخش‌های پایینی به ثروت و قدرت بیشتری می‌رسد، در بخش فوق عقلانی‌اش نیز قدرتمندتر می‌گردد، چرا که بدون احساس علوّ و تکبّر از امکانات و سرمایه‌های بخش پایینی خود در جهت حرکت به سوی الله استفاده می‌کند. چنین کسی براحتی برای رسیدن به آغوش محبوبش، از تمام تعلقات بخش‌های پایینی‌‌اش، هزینه کرده و می‌گذرد.

باید تمرین‌هایمان را برای ایثار، از امور کوچک آغاز کنیم؛

از هنگام صرف غذا در منزل و در مهمانی‌ها، در هنگام رانندگی، در سفرها، در محبت کردن به دیگران و ...

اساساً تمام عرصه‌های زندگی، صحنه‌های رقابت انسان ها برای تقرب به الله می‌باشند، و کسانی در این میادین پیروزترند، که دیگران را به خود ترجیح می‌دهند. ایثار، گناهانِ انسان را به سرعت در خود ذوب کرده و سرعت حرکت انسان را فوق‌العاده افزایش می‌دهد. ایثار یک شستشوی کامل و سپس یک قرب زیبا را به دنبال دارد.

سیادت به معنای بزرگی و آقایی است. این روایت، اهل ایثار را کسانی می‌داند به زیباترین و بالاترین بزرگی‌ها دست می‌یابند. و این بزرگی، مخصوص نگاه اهل آسمان است. قطعاً کسی که در نگاه اهل آسمان عزیز است در میان اهل زمین نیز، عزیز و بزرگ خواهد بود.

پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) بزرگترین انسانِ هر جمع را، کسی می‌داند که به دیگران خدمت بیشتری داشته باشد.

اگر انسان در نگاه خداوند عزیز شود، حتی دشمنان و بدخواهانِ او نیز در نهادشان برای او عزت و احترام ویژه‌ای قائل اند. بنابراین، ایثار، راه میانبُر و سریع برای محبوب شدن در آسمان و زمین است.

مراقب باشیم که ابعاد گوناگون خودشیفتگی، ما را از دریافت صفت رحمانیت و رحیمیت پروردگار باز ندارد، تا بتوانیم به مقام ایثار رسیده و با سرعت و سبقتِ فوق العاده به سوی الله حرکت کنیم.

«والحمدلله رب العالمین»

صوت

دانلود

1 - حقیقت ایثار

کلیدواژه ها: استاد شجاعی ، خانواده آسمانی ، ایثار ، کمالات ، قرب به حق تعالی ،

یک همراه (کاربر مهمان)

با سلام و احترام از اینکه مدتی است به طور مرتب صوت جلسات را در سایت قرار می دهید بسیار سپاسگزارم امروز فرصت آمدن به جلسه حاصل نشد. امیدوارم برنامه ی ویدئویی استاد را هم در سایت قرار دهید. تصور بنده این است که فضایی کاملا خاص داشته است امیدوارم حجی بسیار مقبول و سرشار از فیض و رحمت و برکت و تمام خوبیها نصیبشان گردد یا علی