مؤسسه فرهنگی هنری خیریه
اگر کسی بخواهد به حضرت معصومه (سلامالله علیها) معرفی شود، باید خودش را به او برساند تا معرفی شود. در فراز بعدی می خوانیم: «یافاطمةُ اشفعی لی فی الْجَنَّةِ؛ ای فاطمه، مرا در بهشت شفاعت کن». جمله «مرا در بهشت شفاعت کن» یک لطافتی دارد که عبارت است از این که ما در بهشت برای رسیدن به مقامات بالاتر به شفاعت احتیاج داریم، یعنی یک کسی باید بیاید دست ما را از یک مقامی بگیرد و به مقام دیگر ببرد.
«فَاِنَّ لَکَ عِندَاللهِ شَأناً مِنَ الشَّأنِ؛ بدرستی که تو پیش خدا شأنی از احترام داری». اندازه این شأن را امام صادق (علیهالسلام) فرمودند: «اگر دخترم فاطمه بخواهد همهی اهل محشر را شفاعت کند، خدا از او میپذیرد». این عظمت بانوست. او به راحتی به این مقام نرسیده است. بلکه سختترین امتحانات را پس داده تا جائی که میتواند شفاعت کند. قدرت شفاعتی یعنی از وجود این خانم میلیونها انسان نجات پیدا میکنند.
این آثارِ وجودیِ حضرت معصومه (سلامالله علیها) است. هنوز هم شفاعت میکنند. هر چیزی که در این کلاس، قبل از این کلاس، بعد از این کلاس، در دنیا نصیب ما میشود به برکت وجود حضرت است. یعنی ایشان هنوز که هنوز است دارد به تکتک ما فکر میکند و رابطه برقرار میکند. برای تکتک ما رزق آماده میکند. رزقهای ما در دستِ خانم خیلی زیاد است ولی نمیرویم بگیریم، مشکلمان این است؛ ما نمیرویم بگیریم چون رابطه صمیمی با ایشان نداریم.
ما تا ما باور نکنیم از خانواده اهل بیت علیهمالسلام هستیم، زندگیمان مسخره است. برنده کسی است که وقتی در این دنیا احساس تنهایی کرد، بتواند با خانواده آسمانیاش پُر کند.
شفاعت یعنی جفت شدن، یعنی باید سبک زندگیات را عاشقانه شبیه اهل بیت کنی. نمیتوان گفت یا فاطمهمعصومه من دوست ندارم شبیه شما شوم. میخواهم آزاد و راحت باشم، اما انتظار داشته باشی با او محشور شوی. معلوم است که رفاقت برقرار نمیشود. باید سبک زندگی معصومه (سلامالله علیها) را بپذیری تا آن شفاعت اتفاق بیافتد. پس داستانِ شفاعت از دنیا شروع میشود.
این زیارتنامه یک سلوکِ واقعی و سیرِ دقیقِ ریاضی است. عزیزان این موضوع به وقتگذاری، تمرکز، فکر کردن احتیاج دارد. یک آدمی که دلش هرزه است: در بخشهای اقتصادی، خوراکی، گیاهی، برای تشکیلات خانواده، سفر، کارهای علمیاش صد جور هوس دارد و از منِ اصلی اش خبر نیست، این زندگی مسخره میشود.
عزیزان، ما باید برای خودِ اصلیمان خلوت، تنهایی، تمرکز و فراقت داشته باشیم. این چیزی که هم پیامبر و هم سایر معصومین، تأکید زیادی به ما میکنند.
خلوت دل کان همایون خلوتی است خلوت سلطانِ صاحب حشمتی است
آدم با سلطان بنشیند خلوت کند، این خیلی قیمت دارد. تا ما آماده نشویم که خلوت کنیم و فراغت داشته باشیم. این نوع زندگی خوب نیست. پس برای بخش انسانیات خیلی از کارهایت را باید کنار بگذاری و بیموقع کاری را شروع نکنی که به خلوتِ انسانی و آسمانیات لطمه وارد شود.
کلیدواژه ها:
آثار استاد