حسابرسی آسان قیامت، از شادی های آخرتی است

قرآن می فرماید:« فَأَمَّا مَنْ أُوتِیَ كِتَابَهُ بِیَمِینِهِ، فَسَوْفَ یُحَاسَبُ حِسَابًا یَسِیرًا، وَیَنْقَلِبُ إِلَى أَهْلِهِ مَسْرُورًا= اما كسی كه نامه اعمالش به دست راستش داده شده، به زودی حساب آسانی برای او می‏شود و خوشحال به سوی اهل و خانواده‏ اش باز می‏گردد. (سوره انشقاق/ آیات 7، 8، 9)».

دو گروه از انسان ها هستند که به حساب آسان در آخرت دست پیدا می کنند: ۱- کسانی که در برابر پذیرش حق و احکام دین از خود مقاومت نشان نمی دهند. ۲- کسانی که در زندگی به خود و اطرافیان خود سخت نمی گیرند.

1. مقاومت در برابر پذیرش حق، انسان را از آسانیِ حسابرسی آخرت محروم می کند

کسانی که در برابر پذیرش حق و احکام دین، از خود مقاومت نشان نمی دهند و به راحتی به رعایت حلال و حرام، انجام واجبات و خودداری از محرمات اقدام می کنند در آخرت حساب شان سهل و آسان است.

طبق فرموده ی قرآن این افراد کسانی اند که نامه ی عمل شان به دست راست آنان داده می شود، زیرا در دنیا خوب زندگی کرده اند، مسائل شرعی، حلال و حرام زندگی را رعایت کرده در مقابل پذیرش دین و احکام آن مقاومت نداشته اند. رسیدگی به حساب این افراد به آسانی و سرعت، به اندازه خواندن چهار رکعت نماز عصر صورت می گیرد و بدون معطلی وارد بهشت می شوند. برای رسیدن به بهشت باید از روی صراط که در جهنم قرار دارد، گذشت. این افراد با گذر از صراط، لهیبی از آتش را به خود نمی بینند و این گذشتنِ با خنکی از جهنم، برایشان شادمانی به دنبال دارد.

2. سخت نگرفتن به خود و دیگران، شادمانی آخرت را در پی دارد

سخت نگرفتن به خود و دیگران باعث دست یابی به حساب آسان و آسانیِ حسابرسی، شادمانی زندگی جاودانه را در پی خواهد داشت.

سخت گیر بودن را از دو جهت می توان بررسی کرد، یکی «سخت گیر بودن نسبت به خود» و بعدی «سخت گیر بودن نسبت به دیگران».

سخت گیری نسبت به خود، مصداق حمله ی شیطان از پشت سر انسان است. شیطان در این حمله مدام گذشته ی گناه آلود و گناهان شخص را به رخش کشیده و به او القا می کند که تو به دلیل خطاها و گناهان زیاد مورد بخشش خداوند قرار نمی گیری. اگر شخص در اینجا تسلیم وساوس شیطان شود، به خود سخت می گیرد و نمی تواند خود را ببخشد؛ در نتیجه دچار سرخوردگی شده و از رحمت خداوند ناامید می گردد؛  ناامیدی خود، گناه بزرگ دیگری است. اما انسان زیرک و معتقد، در مقابل وسوسه ها و حملات شیطان مقاومت کرده و با سلاح توبه به جنگ آن رفته و از رحمت و مغفرت باری تعالی ناامید نمی گردد و در اولین قدم با بخشیدن خود و سپس با توبه و انابه، رو به سوی خدا می کند.

مورد دوم سخت نگرفتن به دیگران و داشتن روح عفو و بخشش است. اشخاص کینه توز کسانی اند که به اطرافیان خود به خاطر خطایی که انجام داده اند، سخت می گیرند،؛ روحیه ی بخشیدن و گذشت ندارند؛ دوست دارند زود جزا بدهند و تنبیه کنند. افراد زودرنج، حساس، عصبی، حسود و بدبین در زمره ی افراد سخت گیر قرار می گیرند، یا افرادی که در همه مسائل زندگی دنیایی شان سخت می گیرند، مثلاً در مسئله ازدواج (گذاشتن شرط و شروط های زیاد)، شغل، تربیت فرزند و روابط خانوادگی انعطاف ندارند. کسانی که بر سر مسائل دنیایی، روحیه رقابت با دیگران دارند، سخت گیر هستند.

سخت گیر بودن،‌ شروط گذاشتن، رقابت کردن بی مورد، عفو و گذشت نداشتن، باعث معطلی در دنیا و به تبع آن معطلی در آخرت می شود و حساب قیامت را سخت می کند. چون ما در دوران رحمی دنیا هستیم و اثر این اعمال متوجه نفس ماست. شخص فکر می کند که با سخت گرفتن به دیگران ،آنها را در فشار و سختی قرار می دهد، در حالی که این فشار متوجه خود اوست.

اما در مقابل، کسانی هستند که آسان گیرند، به راحتی می بخشند، عفو و گذشت دارند. افراد آسان گیر اعتقاد دارند به این که با بخشش دیگران، متصف به دو صفت خداوند یعنی «عفوّ و غفور» شده، شبیه الله می گردند. این اشخاص علاوه بر این که در دنیا زندگی شاد و سالمی دارند و از بیماری های روحی و روانی و جسمی در امان اند، در آخرت نیز به عفو خداوند و حسابرسی آسان و در نتیجه شادمانی و نشاط آخرتی می رسند.