مؤسسه فرهنگی هنری خیریه
کاروانهایی که عازم پیادهروی سه روزه اربعین حسینی از نجف تا کربلا هستند؛ پس از زیارت امیرالمومنین(علیه السلام) در نجف اشرف و پس از طی 80 کیلومتر، خود را به دیار دوست و سرزمین عشق و محبت، کربلا می رسانند. بیاییم تاملی کنیم که چرا زیارت حرم امام حسین(علیه السلام) آن هم با پای پیاده تا این اندازه با ارزش و با فضیلت است.
ثواب قدم های برداشته شده در راه زیارت امام حسین(علیه السلام)
ائمه هدی(علیهم السلام) بارها در روایات خود، پیاده روی به سمت حرم امام حسین(علیه السلام) را توصیه کرده اند و برای هر قدمش اجر و مغفرت ویژه ای در نظر گرفته اند.
عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ ثُوَیْرِ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام: یَا حُسَیْنُ! مَنْ خَرَجَ مِنْ مَنْزِلِهِ یُرِیدُ زِیَارَةَ قَبْرِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ ص إِنْ کَانَ مَاشِیاً کَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِکُلِّ خُطْوَةٍ حَسَنَةً وَ مَحَى عَنْهُ سَیِّئَةً؛ حَتَّى إِذَا صَارَ فِی الْحَائِرِ کَتَبَهُ اللَّهُ مِنَ الْمُصْلِحِینَ الْمُنْتَجَبِینَ حَتَّى إِذَا قَضَى مَنَاسِکَهُ کَتَبَهُ اللَّهُ مِنَ الْفَائِزِینَ حَتَّى إِذَا أَرَادَ الِانْصِرَافَ أَتَاهُ مَلَکٌ فَقَالَ: إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص یُقْرِوُکَ السَّلَامَ وَ یَقُولُ لَکَ: اسْتَأْنِفِ الْعَمَلَ فَقَدْ غُفِرَ لَکَ مَا مَضَى (1)
از حسین بن ثویر روایت شده که امام صادق(علیه السلام) فرمودند:
ای حسین! کسی که از منزلش بیرون آید و قصدش زیارت قبر حضرت حسین بن علی(علیهماالسلام) باشد؛ اگر پیاده رود؛ خداوند منّان به هر قدمى که برمى دارد یک حسنه برایش نوشته و یک گناه از او محو مى فرماید؛ با رسیدن به حرم دوست، از رستگاران می شود تا زمانى که به حائر (2) برسد و پس از رسیدن به آن مکان شریف حق تبارک و تعالى او را از رستگاران قرار مى دهد؛ با انجام اعمال زیارت، از فائزان می شود تا وقتى که مراسم و اعمال زیارت را به پایان برساند که در این هنگام او را از فائزین محسوب مى فرماید؛ هنگام بازگشت ندا می رسد که بخشیده شدی تا زمانى که اراده مراجعت نماید در این وقت فرشته اى نزد او آمده و مى گوید: رسول خدا(صلی الله علیه و آله) به تو سلام می رساند و خطاب به تو مى فرماید: از ابتدا عمل را شروع کن، تمام گناهان گذشته ات آمرزیده شد.
در این روایت دانستیم که ابتدا زائر حرم امام حسین(علیه السلام) به مقام رستگاران و سپس به مقام فائزان می رسد. تفاوت این دو مقام در این است که فوز یا رستگاری عملی یک مرحله بالاتر از فلاح یا رستگاری اعتقادی است. اگر کسی فائز شد جایگاهش همنشینی و انس حقیقی با حضرت محمد(صلی الله علیه و آله) و ائمه اطهار(علیهم السلام) در بالاترین رتبه بهشت است و کوتاه ترین راه فائز شدن، این است که محبت امام حسین در دل انسان بتابد.(3)
وقتی انسان در مسیر کربلای اباعبدالله الحسین(علیه السلام) پاهایش خسته می شود و خستگی را عمیقاً با جسم خودش احساس می کند؛ ارتباط روحی اش هم با اباعبدالله الحسین(علیه السلام) بیشتر می شود. به عبارت دیگر اگر شما بدن خود را در راه عشق به آقا امام حسین(علیه السلام) خرج نکنی به حد کمال نخواهد رسید.
پیاده روی اربعین کاری زینبی است
شاید با خود بگویی: از خانه هم می توانم به امام حسین (علیه السلام) سلام دهم. چرا باید سختی چند روز پیادهروی را به جان بخرم و مسیری طولانی را در گرما و سرما طی کنم تا کسی را زیارت کنم که همین لحظه هم در کنار من است؟
پس بشنو سخن زینب را که به یزید فرمود: «به خدا که نمیتوانی یاد و خاطره ما را محو و نابود کنی.» اگر من از خانهام سلام دهم و تو از خانهات سلام دهی؛ دیری نمیپاید که داستان کربلا از یادها میرود.
اربعین یک میعادگاه با عظمت است. این جا است که می شود پیام هایی از حقیقت اسلام ناب را به جهان داد. اگر نبودیم تا امام حسین(علیه السلام) را یاری کنیم؛ امّا با حضرت زینب(سلام الله علیها) می توانیم همراه شویم و پیام عاشورا را به همه عالم برسانیم.
در روایاتی چند، به مطالب و سخنان نخستین امام زمان علیه السلام اشاره شده است؛ از جمله آنها روایتی است كه محدث بزرگوار شیخ علی یزدی حائری (رحمه الله علیه) نقل كرده است. او می گوید: «زمانی كه قائم آل محمد ظهور كند، ما بین ركن و مقام می ایستد و پنج ندا می دهد و در آن پنج ندا پس از معرفی خود می فرمایند:
الا یا اهل العالم ان جدی الحسین قتلوه عطشانا: بیدار باشید ای اهل عالم كه جد من حسین را تشنه كام كشتند الا یا اهل العالم ان جدی الحسین طرحوه عریانا: بیدار باشید ای اهل عالم كه جد من حسین را عریان روی خاك افكندند.
الا یا اهل العالم ان جدی الحسین سحقوه عدوانا: آگاه باشید ای جهانیان كه جد من حسین را از روی كینه توزی پایمال كردند.
امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف) خود را به واسطه امام حسین(علیه السلام) به همه عالم معرفی می کنند؛ بنابراین در آن زمان باید همه مردم عالم، امام حسین(علیه السلام) را شناخته باشند که وقتی امام زمان(صلوات الله علیه) فرمود: من پسر حسین فاطمه هستم؛ همه ایشان را بشناسند.(4)
اما هنوز همه مردم عالم، امام حسین(علیه السلام) را نمی شناسند و این تقصیر ما است. چون ما برای سیدالشهداء(علیه السلام) به گونه ای فریاد نزده ایم که همه عالم صدای ما را بشنوند. پیاده روی اربعین، بهترین فرصت برای معرفی امام حسین(علیه السلام) به همه عالم است.
بارالها به حق محمد و آله الطاهرین(صلوات الله علیهم اجمعین) به ما لیاقت بده تا بتوانیم با پای پیاده به حرم امام حسین(علیه السلام) مشرّف شویم و ما را جزء بهترین شیعیان حضرت قرار ده. اللّهمّ صلّ علی محمّد و آل محمّد و عجّل فی فرج مولانا صاحب الزّمان.
پی نوشت ها:
1. بحارالانوار، ج 98، ص 28؛ المزار، شیخ مفید، ص30؛ کامل الزیارات ص132
2. محدوده حرم حضرت را حائر گویند. نجفی، محمد حسن؛ جواهر الکلام، ج 14، ص 339
3.بخشی از سخنان حجت الاسلام عبدالحمید شهاب؛ بر گرفته از سایت شیعه نیوز
4.شیخ علی یزدی حائری (رحمه الله علیه)؛ برگرفته از سایت پایگاه جامع عاشورا
کارشناس ارشد علوم قرآن و حدیث
بخش اخلاق و عرفان اسلامی تبیان
کلیدواژه ها:
آثار استاد