برای امام زمان مان منتظر حقیقی باشیم

به نام خدا مي دانيم انقلاب اسلامي ايران زمينه ساز ظهور حضرت قائم (عج) مي باشد. از طرفي پيامي از آن حضرت روايت شده كه اگر شما ايراني ها حاضر باشيد يكبار ديگر همانند زمان پيروزي انقلاب، اين كار را براي ظهور من تكرار كنيد من خواهم آمد. چگونه است كه ما ايرانيهاي مشتاق ظهور و عاشق اهل بيت (ع) اين كار را انجام نمي دهيم؟ البته انجام اين كار علاوه بر همت، شور و شعور مردمي (كه به نظر حقير تا حد بسيار زيادي وجود دارد) نيازمند يك سازمان دهي، رهبري و آغازگري از سوي نخبگان (مذهبي، سياسي، اجتماعي، نظامي و علمي) است كه مشابه آن توسط امام خميني انجام شد. به نظر مي رسد در اين زمينه (رهبري و آغازگري) متاسفانه اين امر مهم يا به فراموشي سپرده شده و يا انجام آن به دست تاريخ سپرده شده است. مساله تحقق ظهور بايد تنها استراتژي كلان ملي و جهاني كشور ايران باشد كه بطور واضح و عيان براي آن نقشه راه و برنامه اجرايي داشته باشيم. ولي بر خلاف اين ضرورت ما در كشور ايران يك زندگي روزمره را بدون توجه عملي به موضوع غيبت امام (عج) سپري مي كنيم تا شايد در پي يك سلسله وقايع تاريخي و با گذشت ساليان طولاني، بالاخره روزي با فرارسيدن يك تاريخ از پيش تعيين شده (روز موعود!) زمان ظهور خود به خود فرا برسد. ولي به نظر نمي آيد ما بر حسب وظيفه شرعي مجاز به اين نوع انتظار باشيم (يعني اين امر مهم را به حالتي رها كنيم كه در اثر سير طبيعي و قهري، روزي به ظهور برسيم). اگر اينگونه بود و اگر آن همت و حركت عظيم مردم ايران آغاز نمي شد شايد تا امروز هم انقلاب اسلامي پيروز نشده بود. بنابراين به نظر حقير، ما در ايران (مردم و نخبگان) سالهاست كه در آزمون بزرگي قرار داريم تا از اين امكاني كه خداوند براي ما فراهم نموده در جهت تحقق ظهور استفاده كنيم. آزموني كه روز به روز در حال برگزاري است و متاسفانه ما در آن زمان هاي زيادي (روزها، هفته ها، ماه ها و سالها) را از دست داده ايم. در واقع ما هر روزي كه در آن كار هدفمند و تأثيرگذاري در سطح كلان ملي و جهاني براي تحقق ظهور انجام نمي دهيم يعني در آزمون آن روز مردود شده ايم. ممكن است ما فكر كنيم براي امور معنوي مثلا براي فرهنگ نماز، روزه، عزاداري، عبادات و ... در كشور كارهايي انجام مي دهيم ولي بايد همه اين امور را از آزمون عملي تحقق ظهور تفكيك كنيم و از خود بپرسيم كه دقيقا و عملا در جهت تحقق ظهور چه كار كرده ايم؟ خدايا به حق مهدي (عج) تو را قسم مي دهيم تا همه ما را متوجه وظايفمان و نياز حياتي مان به حضور امام معصوم (ع) بفرمايي و ما را متوجه اضطرار و دلتنگي ثانيه هاي در حال گذر در تنهايي و غربت حضرت مهدي (عج) بفرمايي! قبل از آنكه دير شود كه يا پرونده ما بسته شود و يا گرفتار قهر و عذاب الهي شويم. آمين!