با چه كساني دوست شويم؟

وقتی ما در نمازهای پنج‌گانه از خداوند صراط مستقیم را درخواست می‌کنیم «اهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقِیمَ* صِرَاطَ الَّذِینَ أَنْعَمْتَ عَلَیْهِمْ= ما را به راه مستقیم هدایت کن* راه کسانی که به آنان نعمت دادی». در واقع این آیه راه مستقیم را، راه كسانى معرّفى مى‏ كند كه مورد نعمت الهى واقع شده ‏اند که عبارتند از: انبیا، صدّیقین، شهدا و صالحین. آدم‌های صالح کسانی‌اند که خوب، شاد، آرام و مهربان هستند.

امام صادق (علیه‌السلام) می‌فرمایند: «المُؤمِنُ آنِسُ الاُنسِ، جَیِّدُ الجِنسِ، مِن طینَتِنا أهلَ البَیتِ = مومن خونگرم و خوش‌جنس است و از جنس ما اهل بیت است». به تعبیری مؤمن بی‌عاطفه نیست. در خانواده به گونه‌ای رفتار می کند که مورد علاقه همه قرار می‌گیرد. او حتی اگر کسی را دوست نداشته باشد ولی آنقدر از عشقش او را اشباع می‌کند، که فرد سرشار از عاطفه و عشق می‌شود.

در این خصوص روایتی از امیرالمؤمنان علی (علیه‌السلام) نقل است که فرمودند: «الْمُؤمِنُ مَأْلوُفٌ وَ لاخَیْرَ فیمَنْ لایَأْلِفُ وَ لایُؤْلَفُ= مؤمن، انس‌پذیر است و آن كه نه انس مى‌گیرد و نه مأنوس مى‌شود، خیرى در او نیست». آدم‌های که اهل الفت‌گیری نیستند، خیری هم ندارند.

مؤمن آنقدر مهربان و نرم است که هیچ وقت خودش را بهتر از گناهکاران نمی‌بیند حتی التماس دعا هم به آن‌ها می‌گوید و مهربان‌تر از همه خداست. به گونه‌ای است که وقتی با او دوست می‌شوی، جنست عوض می‌شود. مثل کیمیاست. همه جهنم‌ها خاموش می‌شود. همچنین چه افتخاری که جنس ما از اهل بیت (علیهم السلام) است. پس قیمتمان را هیچ وقت از یاد نبریم. اگر این را فهمیدیم هیچ وقت گدای محبت دیگران نمی‌شویم و احساس بی‌ارزشی نمی‌کنیم. اگر کسی خودش را شناخت؛ استغنا پیدا می‌کند و قوی می‌شود. پس شاد و خوب زندگی کنیم چون از جنس بهشت هستیم.

برگرفته از بحث شادی جلسه 17