باران رحمت رمضان بر سر همه می بارد

ماه مبارك رمضان ماهى است كه خود به خود، همه حال معنوى خاصى دارند. از هر كس بپرسى حالت در ماه مبارك رمضان چطور است؟ مى ‏گوید: حال سبكى دارم. رقت قلبی دارم که زودتر گریه ‏ام مى‏ گیرد. زودتر متوجه خدا مى‏ شوم. انسان آمادگى و یك رقت خاص در ماه مبارک رمضان دارد كه وقتی این ماه می رود، احساس مى‏ كند از او نوری در حال خارج شدن است. این برای آن است كه خداوند در ماه مبارک راه ‏هاى گناه را بسته است. خود به خود دست شیطان بسته مى ‏شود. این كه نبى اكرم ‏صلى الله علیه وآله فرمودند: شیاطین در این ماه در غل و زنجیر هستند، به خاطر این است كه درهاى ورودى شیطان كه همان نفس ما، میل ما، خواهش هاى ما است، از داخل قفل شده و او دست اندازى و دستاویزى پیدا نمى‏ كند كه بخواهد بیاید. نه مى‏ تواند ما را با خوردنى تحریك كند، چون مى‏ داند که ما نمى‏ خوریم؛ نه با نوشیدنى مى ‏تواند تحریك كند، چون ما نمى ‏نوشیم. و نه چشم و نه زبان ما را می تواند تحریك كند.

خوشبختی و بدبختی با رعایت احترام این ماه حاصل می شود

فرمود: چه خوشبخت است به سبب تو، كسى كه احترامت را رعایت كرد. مفهوم مخالفش این است که: چه بدبخت است کسی که احترامت را رعایت نکرد. بعضى ‏ها از روزه گرفتن معذورند، اما احترام روزه‏ دار را دارند؛ احترام و حرمت ماه مبارک را دارند و رعایت مى‏ كنند. بعضى ‏ها در نهایت جسارت و بى ‏ادبی هستند و این خیلی قساوت قلب مى آورد براى کسی که به ماه مبارک رمضان بی حرمتى كند.

انس مان با خدا را در معرض محک قرار دهیم

در این ماه خیلی فرصت دارید با خدا حرف بزنید. انس‏ تان با خدا زیادتر مى‏ شود. خدا كند انسان این انسى كه در این ماه با معنویات با قرآن تحصیل كرده، حفظش كند و براى بعد از ماه هم نگهش دارد.

حضرت می فرمایند: سلام بر تو اى همسایه ‏اى كه دلها در جوار آن رقت یافت و گناهان در آن كم شد.