مؤسسه فرهنگی هنری خیریه
ترک گناه و فاصله گرفتن از آن از توصیه های موکد قرآن و روایات است که بی توجهی نسبت به این توصیه، عواقب سوئی را متوجه انسان می کند. آنچنان که خداوند در آیه 120 سوره مبارکه انعام می فرماید: «و گناه را چه آشكار باشد و چه پنهان ترك گویید. آنان كه مرتكب گناه مى شوند، به سزاى اعمال خود خواهند رسید».
امیرمومنان علی (ع) می فرمایند: «در شگفتم از مردمى كه از ترس اذیت شدن، از غذا پرهیز مى كنند چگونه از ترس آتش از گناهان پرهیز نمى كنند؟!»
پیامبر اکرم (ص) فرموده اند: «كسى كه با معصیت خدا به دنبال كارى باشد، از مطلوب خود دورتر و به آنچه از آن مى ترسیده است نزدیكتر گردد.»
در این میان هستند گناهانی که از جمله بزرگترین ذنوب اند و از سوی خداوند بخشوده نمی شوند.
پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: «از گناهانى كه آمرزیده نمى شود بپرهیزید؛ [یكى] خیانت [در غنایم است]؛ زیرا هر كه در چیزى [از غنایم]، دست خیانت بَرَد، روز قیامت آن را با خود بیاورد و [دیگرى] ربا خوارى زیرا ربا خوار در روز قیامت از قبر برنمى خیزد مگر همچون كسى كه بر اثر تماس با شیطان دیوانه شده است.»
امام زین العابدین (ع) نیز فرموده اند: «خداوند هر گناهى را از مؤمن مى بخشد و در دنیا و آخرت او را از آن گناه پاك مى سازد، مگر دو گناه : ترك تقیّه، و ضایع كردن حقوق برادران.»
امام صادق (ع) در این باره می فرمایند: «هر گاه قصد كار بدى كردى آن را انجام نده؛ زیرا گاه خداوند به بنده در حال ارتكاب معصیتى نظر مى افكند و مى فرماید: «به عزّت و جلال خود سوگند كه از این پس هرگز او را نمى بخشم».
امام باقر (ع) می فرمایند: «هر كه در خلوت گناه كند، خداوند به او اعتنا نمى كند.»
منبع:قدس آنلاین
منابع:
تحف العقول
کنزالعمال
بحارالانوار
انتهای خبر/
کلیدواژه ها:
آثار استاد