اگر کسی آدم خوب و مؤمنی هم باشد، نیاز به استغفار دارد

کسی که روحیات قدرتمندی دارد و در معنویات، از سرعت خوبی هم برخوردار است، سبک است و پرواز خوبی دارد، اگر توجه به این اصل نکند که نیاز به استغفار و استحمام دارد، ناگهان می‌بینید که دچار گرفتاری ها، سستی‌ها، ضعف‌ها، خواب­آلودگی‌ها و بی­رغبتی‌هایی می‌شود که برای خودش هم قابل باور نیست.

فقط کسالت و بی‌حالی نیست، بلکه گاهی نبود استغفار، منجر به بیماری ها می‌شود. مثلاً کسی که حمام نرود، اول مریض نمی‌شود، بلکه اول نشاط خود را از دست می دهد و خسته و مچاله و کسل می‌شود و بعد تجمع آلودگی‌ها در بدنش باعث بیماری او می شود. کسی که اهل استغفار نیست، هر قدر هم که آدم خوبی باشد، این حالت های ناگوار را پیدا می کند.

آدم مؤمنی که استغفار ندارد، علاوه بر این که در ابتدا بی­حوصله و بیحال و بی­رغبت می‌شود، کم کم غفلت به سراغش می‌آید و سپس به گناه آلوده می‌شود. این وضعیت همین طور ادامه پیدا می‌کند و کارهایی از انسان سر می‌زند که اساساً خودش هم به هیچ وجه گمان نمی‌کرد که این کارها را انجام دهد. چنین کسی، وقتی به گذشته اش نگاه می کند، می‌بیند که خیلی فرق کرده وگذشته ی قدرتمندی داشته است. اما الان ناباورانه می‌بیند که حال خوبی ندارد. وقتی پیامبر می‌فرماید: من روزی 70 بار استغفار می‌کنم. ما باید حتماً خیلی بیشتر از این استغفار کنیم، تا قلب ما صاف شود. استاد ما می‌فرمودند: شما همیشه باید بعد از نماز عصر حداقل 100 مرتبه استغفار را داشته باشید.

وقتی ما استغفار نمی کنیم و تخلیه نداریم، فاجعه­های زیادی اتفاق می افتد که شما فکرش را هم نمی کنید و از خود می پرسید، مگر من گناه کردم؟ مرتکب دزدی شدم؟ کار خلافی کردم؟ حتما لازم نیست که گناه کنی تا آن فاجعه ها اتفاق بیفتد، بلکه همین که استغفار نداری، باید منتظر بلاها باشی.

برگرفته جلسه 5 استغفار