مؤسسه فرهنگی هنری خیریه
اهل خیر چشمهایشان گریان است و دایم الذکرند، هیچ چیزی باعث نمیشود که حتی یک لحظه از یاد خدا غافل شوند. زیاد غذا نمیخورند، لباس زیادی هم ندارند. اگر به مردم خدمت هم میکنند، برای خدا کار میکنند، نه برای مردم. اهل خیر نه تنها برای خودشان خیر دارند؛ بلکه عامل آرامش برای همه جامعه بشری هم هستند.
یکی دیگر از اوصاف اهل آخرت، چشمان گریان و دلهایی دائما به یاد خدا است. «أعیُنُهم باكِیَةٌ وقُلوبُهُم ذاكِرَةٌ= چشمانشان گریان است و دلهایشان به یاد خداست».
اهل خیر اهل اشک و گریه است. دل نازک است و به راحتی گریه میکند. زمخت و تند و خشن و وقیح و گستاخ نیستند. دلرحم و مهربان هستند. اهل آخرت، دایم الذکرند. نه به زبان؛ بلکه به قلب. البته ذکر زبانی هم برای توجه دل است. اینکه ذکر را تکرار میکنیم، برای رسوخ در قلب است. انسان بدون تکرار، رشدی نمیکند. اهل خیر دائم وجودشان یاد خداست و دائم قلبشان یاد امام زمان علیهالسلام است. لحظهای نیست که از یاد خدا غافل باشند.
قلب های اهل خیر، با اتصال به خانواده آسمانی شان و کمک از آنها به توانائی و قدرت روحی رسیده اند که غفلت و فراموشی به سراغشان نمی آید. قلب شان همیشه در حال ذکر و یادآوری است، همیشه به یاد اهل بیت علیهمالسلام، و امام زمان علیهالسلام و آخرت و بهشت و جهنم خودش است.
ذاکر بودن در زمان غفلت مردم، از ویژگیهای اهل خیر است
«إذا كُتِبَ النّاسُ مِنَ الغافِلینَ كُتِبوا مِنَ الذّاكِرینَ= آن گاه كه نوشته میشود که مردم در غفلت به سر مىبرند، اهل خیر، در زمره ذاكرین نوشته میشوند».
اکثر مردم اهل غفلت هستند. گاهی میبینید خودمان هم چند روز می گذرد، ولی قرآن نخوانده ایم. یاد خدا و اهلبیت علیهمالسلام و امام زمان علیهالسلام نمیکنیم. این نشان از غفلت ما دارد. اما اهل خیر، چون دائم به کارخیر مشغول هستند، خودشان را در لابه لای کار خیر گم نمیکنند. زمانی که مردم غافلند، اهل خیر از ذاکرین نوشته میشوند. چون حواسشان به خودشان و زندگیشان هست.
اهل خیر از ارتباط با خانواده اش، مردم، حیوانات و مسائل زندگیاش بیتفاوت رد نمیشود و غیبت کسی را نمیکند و غیبت را هم نمیشنود.
«وَلَا یَشْغَلُهُمْ عَنِ اللَّهِ شَیْءٌ طَرْفَةَ عَیْنٍ= هیچ چیزی نمیشود که ولو به یک لحظه از یاد خدا غافل بشوند، هیچ چیزی غیر از خدا، او را مشغول نمیکند».
اهل خیر هر کاری انجام میدهند مثل تهیه جهیزیه، کار امام زمان علیهالسلام، هیئتداری و تربیت فرزند ....برای خداست. دائم به فکر خدا هستند و لحظهای غفلت ندارند.
اهل خیر اهل شکمپروری و زیاد حرف زدن نیست
«لا یُریدونَ كَثرَةَ الطَّعامِ = دنبال زیاد خورن نیستند». اهل خیر عفت بطن دارند. شهوت شکم ندارند و تنوع طلب در غذا نیستند. گاهی ممکن است کسی که اهل خیر است، با توجه به نیاز بدنش، از تنوع مواد غذایی استفاده کند، ولی شکم باز نیست. زیاد طعام نمیخورند.آن هم که میخورند، برای این است که در راه خدا قوی باشند و خدمت کنند. میفرماید: «وَ لَا کَثْرَةَ الْکَلَامِ= و دنبال پر حرفی نیستند» اهل خیر کلام باز نیست. پر حرف نیست. اینکه در یک محفل یا مهمانی به دنبال این باشد که خودش را مطرح کند، نیست. از کم حرفی لذت می برد و تا مجبور نشود، حرف نمیزند. کسی که اهل «کَثْرَةَ الْکَلَامِ» باشد، دیگر اهل خیر نمیشود.
اهل خیر دنبال شهوت و مد لباس نیست
میفرماید: «وَ لَا کَثْرَةَ اللِّبَاسِ= و نه لباس زیادی دارد». اهل خیر دنبال زیاد کردن لباس نیست؛ بلکه به تناسب موقعیت اجتماعی خودش لباس میپوشد.
بعضی لباس بازند. در حالی که لباس پوشیدن، آداب و قوانین خاص خود را دارد. اهل خیر دنبال کثرت لباس نیست. لباس را خوب و مناسب انتخاب میکند، به همراه شئونات شرعی. ولی دلش هرز نیست. هدفش در لباس پوشیدن، فخرفروشی و پز دادن نیست.
تنوع لباس باید مناسب باشد. مرتب بودن لباس و استفاده از رنگ ها مهم است؛ اما به شرط این که تحت تاثیر آنها قرار نگیرید و با این لباس، دنبال مطرح کردن خود نباشید.
اهل خیر زیرکند. بهره برداری ساده و کمتری از دنیا دارند و برای دیگران ذخیره میکنند. چون می دانند در آخرت جبران می شود. هیچ کس به اندازه امیرالمومنین ثروت تولید نکرد و همه قناتها و چاه هائی که به دست خودشان میکَند وقف فقرا کرد. اهل خیر این گونه هستند که اگر از نعمتی برخوردار شوند، به فکر بقیه هستند. دیگران را در زندگی خودشان سهیم می کنند. خودشان کمتر و دیگران بیشتر استفاده میکنند. سعی کنیم این روحیه را به خانواده و فرزندان مان یاد بدهیم.
مردم در نظرشان مردهاند!
میفرماید: «النَّاسُ عِنْدَهُمْ مَوْتَى و اللَّهُ عِندَهُم حیٌّ قَیّومٌ= مردم نزد آنان مردگانند و خدا در نظرشان زنده و قیّوم». این یعنی چه؟ مگر مردم را بد میدانند؟ خیر! یعنی اگر به مردم خدمت هم میکنند، برای خدا کار میکنند، نه برای مردم. به دیده تحقیر مردم را ارزیابی نمی کنند. هیچ کس نمیتواند آنها را به خلاف و معصیت وادار کند. جلوی فساد میایستند و خودشان هم کسی را به فساد و معصیت دعوت نمیکنند.
درگیر این که مردم چه میگویند، نیستند. بعضیها مهمانی نمیدهند، چون گرفتار ظاهر پرده، مبل و فرش خانه شان هستند. بعضی هم به خاطر مردم نماز نمیخوانند یا نمازشان قضا میشود.
اهل خیر، موحد هستند. برای آنها حرف آخر را خدا میزند. خدا برای اینها زنده است. زنده ترین کس برای هر انتخاب و تصمیمی خداست.
قا/123
شرح زیارت جامعه کبیره/ ویژگی های اخیار
کلیدواژه ها:
آثار استاد