مؤسسه فرهنگی هنری خیریه
امام باقر (علیه السلام) می فرماید:«کَأَنِّی بِقَوْمٍ قَدْ خَرَجُوا بِالمَشْرِقِ یَطْلُبُونَ الحَقَّ فَلا یُعْطُوْنَهُ ثُمَّ یَطْلُبُونَ فَلا یُعطَونَهُ فَاِذا رَأَوْا ذَلِکَ وَضَعُوا سُیُوفَهُمْ عَلی عَواتِقِهِمْ فَیُعْطَوْنَ مَا سَأَلُوهُ فَلا یَقْبَلُونَهُ حَتَّی یَقُومُوا وَلا یَدْفَعُونَها اِلاَّ اِلی صاحِبِکُمْ قَتْلاهُمْ شُهَداءٌ اَما اِنِّی لَوْ اَدْرَکْتُ ذَلِکَ لَاِسْتَبْقَیْتُ نَفْسی لِصاحِبِ هَذا الاَمْرِ» [1] ؛ «گویی قومی را میبینم که از شرق در طلب حق قیام کردهاند؛ ولی بدانان نمیدهند و باز مطالبه میکنند، اما بدانها نمیدهند. پس چون چنین میبینند، شمشیرهای خود را بر دوش میگیرند. در آن هنگام آنچه را میخواهند به آنان میدهند؛ ولی نمیپذیرند تا اینکه پیروز میشوند و آن را جز به صاحب الامر (علیه السلام) تسلیم نمیکنند. کشتگان آنان شهیدند. اگر من آنان را درک کنم، جانم را برای صاحب الامر میگذارم». این یعنی ظهور آنقدر نزدیک است که یک عمر طبیعی یک انسان که انقلاب ایران را درک کرده می تواند امیدوار باشد که امام زمان (علیه السلام) را هم درک بکند.
ما به هرحال، در یک چنین شرایطی متولد شده ایم و در این انقلاب، در این جنگ، و در حوادث بعد از جنگ قرار داریم، حالا ما چه بکنیم و چه نکنیم؟ کسانی هستند که خداوند مأمورشان کرده که این مقدمات را فراهم کنند، چه خوب است که ما هم جزء آنها باشیم.
فضیلت کار افراد، قبل از انقلاب
درود به روان آنهایی که قبل از پیروزی انقلاب در زندانهای شاه مقاومت کردند، به چه عشقی مقاومت کردند و چه شکنجهها که به عشق امام زمان (علیهالسلام) دیدند؟ چرا دست از تبلیغ شان برنداشتند؟ الان دیگر پرده برداشته شده و حالا پشت صحنه را می بینیم. الآن در یک سرازیری افتاده ایم که آخرش منجر به ظهور میشود. ولی قبل از انقلاب چطور بود؟ الان برای ما امیدبخش تر است یا آن موقع؟ قطعاً الان.
آنها در آن تاریکی و ظلمت محض، چه دلی داشتند که آنقدر امیدوار بودند و زحمت کشیدند که این انقلاب را به دست ما سپردند. ما چقدر به آنها بدهکار هستیم! به همه کسانی که در این زندانها علیه شاه بودند، به همه متدینین، مؤمنین، علمای خودمان در تبعید، در زندان، به همه شهدای انقلاب اسلامی؛ شهدای انقلاب اسلامی قطعاً اجرشان بالاتر از شهدای جنگ تحمیلی است؛ نص صریح قرآن است که می فرماید کسانی که قبل از فتح مبارزه کردند، با کسانی که بعد از فتح مبارزه کردند ارزش کارشان یکی نیست.
آن موقع در آن تاریکیها که هر کس دنبال کار خودش بود، اینها در آن زندانهای مخوف ساواک زیر شکنجه امید داشتند که یک زمانی این نور به قلب همه مردم بتابد و چقدر مقاومت کردند تا این انقلاب به دست ما برسد. آیا ما واقعاً فکر میکنیم نسبت به آنها بدهکار نیستیم؟ مدیون نیستیم؟
حالا که دیگر خیلی فضا روشن است، امام برای ما واقعاً فضا را روشن و باز کرده، آزاد و راحت می توانیم همه کاری بکنیم، کسی نمیآید ما را به خاطر فعالیتی که برای امام زمان (علیهالسلام) میکنیم دستگیر کند. آن موقع فعالیت برای امام زمان (علیهالسلام) مساوی بود با از دست دادن جانت، از دست دادن خانوادهات، یک عمر شکنجه؛ ولی الان اینچنین نیست؛ تازه اگر الان شهادت هم پیش بیاید، عزت است. اسارت هم باشد، عزت است. مثل اسارت آن موقع نیست که اگر کسی اسیر می شد فامیل هایش هم میگفتند تو دیوانه ای، تو احمقی که این کار را کردی، اما الان اینطور نیست.
درود بر آنهایی که در گذشته زحمت کشیدند، خداوند درجات شان را متعالی کند. آنهایی که زنده هستند خداوند اجر عظیم به آنها عطا کند و عاقبت به خیرشان بکند. آنها با زحماتشان این انقلاب را به دست ما رساندند.
اتصال انقلاب ایران به انقلاب جهانی امام زمان (علیه السلام)
حضرت امام(ره) بارها اتصال بین انقلاب ایران و ظهور امام زمان (علیهالسلام) و انقلاب جهانی حضرت را تصریح کردند. بنابراین، ما الان مردم عصر ظهور هستیم و هیچ شکی هم نداریم که انقلاب ما به انقلاب حضرت متصل خواهد شد.
هنگام تولد پیغمبر(صلیاللهعلیهوآلهوسلم) در مکه، در ایران اتفاقاتی افتاده که حضرت امام(ره) خیلی ظریف آنها را تعبیر کرده اند. در آن هنگام، آتشکده فارس خاموش میشود، کنگره کاخ کسری در ایران میریزد و دریاچه ساوه خشک میشود، ایشان میفرمایند که چه ارتباطات عجیب و رمز و رازهایی هست بین این امور؟
حضرت امام(ره) که اهل گزافه گویی، مبالغه وافراط نبود و هیجان به او غلبه نمیکرد که چیزی را یک دفعه در سخنانش بگوید. ایشان با آن بینش عمیق فرمود: «وقتی که ۱۴ کنگره از کاخ کسری در زمان تولد پیامبر شکسته میشود، از کجا معلوم که معنی این شکسته شدن این نیست که ۱۴ قرن بعد، بساط ظلم و طاغوت در ایران برچیده خواهد شد».
جبرئیل در دورانی که حضرت زهرا (سلاماللهعلیها) بعد از رحلت پیامبر زنده بودند، دائماً خدمت حضرت (سلاماللهعلیها) میرسیدند و مطالبی را انشاء میکردند و ایشان در صحیفهای به نام صحیفه فاطمیه که هم اکنون در دست حضرت امام زمان (علیهالسلام) است، مینوشتند.
طبیعیترین چیزی که ما میتوانیم بفهمیم، این است که حضرت زهرا (سلاماللهعلیها) میپرسد که در آینده چه رویدادهایی به وقوع خواهد پیوست؟ جبرئیل (علیهالسلام) هم ایشان را نسبت به حوادث آینده آرام میکردند.
امام خیلی زیبا فرمود، از کجا معلوم که از آن جمله چیزهایی که حضرت جبرئیل به حضرت زهرا (سلاماللهعلیها) عرض کرده، قضیه ایران و ایرانیان و انقلاب اسلامی ایران نباشد.
حقیقتش را هم که شما نگاه بکنید، تنها کشوری که الان پرچمدار معصومین (علیهمالسلام) است و در آن ذکر مصائب و شادی اهل بیت (علیهمالسلام) میشود. نمیشود بین ایران و اسلام فاصله باشد.
ارتباط بین اسلام و ایران
در مورد فضیلت های ایرانی ها و ارتباط بین ایران و اسلام، آیات و احادیث فراوانی وجود دارد. از جمله این که خدا در قرآن کریم می فرماید: «یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا مَنْ یَرْتَدَّ مِنْكُمْ عَنْ دِینِهِ فَسَوْفَ یَأْتِی اللَّهُ بِقَوْمٍ یُحِبُّهُمْ وَ یُحِبُّونَهُ= ای کسانی که ایمان آورده اید! اگر کسی از شما از دین خودش برگردد خداوند در آینده دور، قومی را خواهد آورد که خداوند دوستشان دارد و آنها هم خدا را دوست دارند».
اینها در مقابل کفار خیلی شدید و محکم هستند و در مقابل مؤمنین متواضع و در راه خدا می جنگند و از ملامت هیچ ملامت کننده ای ترسی ندارند.
وقتی حضرت این آیه را قرائت فرمودند، اعراب ناراحت شدند و سؤال کردند، اینهایی که بهتر از ما هستند و می خواهند بیایند، چه کسانی هستند؟ نبی اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) دست گذاشتند روی شانه سلمان فارسی و فرمودند: از خاندان و هم میهنان این هستند که خواهند آمد.
در روایتی داریم در زمان خلیفه ثانی که برای فتح ایران حمله کردند، امیرالمؤمنین (علیه السلام) خطاب به لشکر اسلام فرمودند: «تَضرِبُوهُم عَلی تَنزیلِه وَ لا تَنقَضِی الدُّنیا حَتّی یَضرِبُوکُم عَلی تَأویلِه= شما امروز بر سر ایرانیها براساس نزول قرآن شمشیر می زنید و دنیا به آخر نمی رسد، مگر این که آنها براساس تأویل قرآن و این که شما را به اصل قرآن برگرداندند، بر سر شما شمشیر را خواهند زد.
1. بحارالانوار، ج 52، ص 243./ الغیبة للنعمانی : ص 273 ح 50 عن أبی خالد الكابلیّ
کلیدواژه ها:
آثار استاد