مؤسسه فرهنگی هنری خیریه
ساختار نفس ما طوری است که با ماده، تمام اجزاء عالم، گیاهان، درختان، اجرام آسمانی، جنها (چه مؤمن، چه شیاطین و کفار) و ملائکه یک سنخیت و هماهنگی دارد به طوری که هیچ کاری از کارهای انسان بدون ملائکه انجام نمیشود. حتی حیات ما هم با کمک ملائکه است.
امام علی علیه السلام فرمودند: فرشتگانی هستند که از انسان حفاظت میکنند و هروقت قضای الهی بر این تعلق گرفته که بلایی سر انسان بیاید آن فرشتهها با انسان همراهی نمیکنند تا اتفاقی که باید بیفتد.
از نظر حکمت نظری انسان تا خودش (نفس) را که معادل «کل شیء» هست نشناخته هیچ چیز را نشناخته است. از نظر حکمت عملی هم انسان تا خودش را نشناسد، بد، ضعیف و کوچک زندگی میکند و کمتر آدمی هوس بزرگ شدن میکند.
ببینید چه چیزی شما را مشغول میکند؟ برای چه چیزی شاد میشوی و برای چه چیزی غصه میخورید قیمتتان هم همان است.
ما باید دقت کنیم که انسان هستیم و برای یک هدف بزرگ خلق شدهایم، برای ابدیت و جاودانگی، نه برای اهداف پست دنیا. «افحسبتم انما خلقنکم عبثاً و انکم الینا لا ترجعون»؛ شما فکر کردید شما را بیهوده آفریدیم و پیش ما برنمیگردید؟
کسانی که میخواهند آدمهای شاد، قوی و آرامی باشند ذکر «انا لله و انا الیه راجعون» را تکرار کنند تا قلب آنها راه بیفتد.
انسان بدون تلقین به هیچ جا نمیرسد.
در مسئله مهم رجوع و جاودانگی تمام حیثیتهای دنیا فراموش میشود و با یک عالم حقیقی با شرایط و نیازهای حقیقی روبهرو هستیم.
ما باید ارتباطاتمان را به گونهای تنظیم کنیم که دائماً قیمت و بزرگی ما و ماجرای هدف خلقت را به ما تذکر دهد. تا باورمان شود که جاودانه هستیم و به بلندای جاودانه خودمان عمل کنیم و این جزء ثروتهای یک آدم است که از ارتباطات گسترده آخرتی برخوردار است.
چون انسان «کفور» است و «ظلوم کفور» است، زود به ناشکری میافتد. به کمالات جمادی، نباتی و حیوانی میافتد.
خیلی وقت ها وقتی سراغ درس و علم میرویم برای این است که مبادا با خودمان خلوت کنیم و کسی یا چیزی ما را متوجه خودمان نکند. چون میترسیم با خودمان روبهرو شویم.
جزو ثروتهای یک آدم این است که از ارتباطات گسترده آخرتی برخوردار است. دائماً صحنهای او را به یاد آخرت میاندازد. نوع برنامهریزیهای ما برنامهریزیهای فرار است.
ما از نوع ارزیابی که از خودمان داریم میفهمیم که در مدت عمرمان با خودمان چه کار کردیم.
قرآن تنها مرجع علمی عالم است که میشود به آن اطمینان کرد.
«الذین یؤمنون بالله و الیوم الآخر و عمل صالحاً اولئک لا خوف علیهم و لا هم یحزنون»؛ کسانی که ایمان آوردند به خدا و باور کرده باشند و اهل عمل صالح باشند این آدمها، آدمهای ترسو و مضطربی نیستند و اصلاً هم غمگین نمیشوند.
امام رضا علیه السلام فرمودند: «من ذکر الله و لم یشتق الی لقائه فقد استهزء بنفسه»؛ کسی که یاد خدا را میکند و مشتاق خدا نمیشود خودش را مسخره کرده است.
حضرت مسیح علیه السلام فرمودند: در آبرونده خیس شونده است.
مهندسی انسان میگوید: در ساختار آدمی که اهل ایمان به خدا و قیامت است و اینها را باور دارد شادی و آرامش خوابیده و اگر این ساختار وصل به عمل صالح شود باید روز به روز بر حجم آرامش اضافه شده و بر ترس و خوف و اضطراب غلبه کند.
چهطور بوده که شیطان آنقدر عبادت کرده که در بین فرشتگان راه پیدا کرده است؟! خداوند به او امر کرد که به آدم سجده کند. چگونه به این مقطع درجه پیدا کرده است؟ با اینکه قرآن میفرماید: «و کان من الکافرین»؛ با این وجود در جمع فرشتگان قرار گرفته است.
آیه 1 سوره ابراهیم؛ «کتاب انزلناه الیک لتخرج الناس من الظلمات الی النور»؛ کتابی که نازل کردیم به تو پیغمبر تا مردم را از تاریکیها به نور میبری.
قرآن چیزی است که من هرقدر در بطن آن میروم و هرچه مطیعتر میشوم، از ظلمات به سمت نور بیشتر میروم.
ساختار من و قرآن (این نور مطلقی که نازل شده) یک جوری است که هرقدر به سمتش میروی و این نفس را به قرآن نزدیکتر میکنی، حتی نگاه کردن، روخوانی آن یک درجهای از روشنی و نورانیت و آرامش میآورد. اگر توانستیم غمها و اضطرابها را از خودمان دور کنیم، اهل بهشت هستیم.
«النظر الی باب العالم عبادهٌ»؛ نگاه کردن به در خانه عالم عبادت است. نگاه کردن به خود عالم عبادت است.
چیزی که در 3000 سال تاریکی صراط نیاز داریم، نور قرآن است. قبر تاریک و تنگ است و انسان باید دائماً کاری کند که از این فشار رها شود.
رسول کسی است که در قرآن میفرماید: همه کسانی که در قیامت هستند آرزو میکنند که ای کاش ارتباطاتشان با او «رسول» زیاد بود.
در بین انسانها اگر یک کسی معشوقی انسانی بالاتر و عزیزتر از پیامبر و آل پیدا کند، حتماً بیراهه رفته است. مقیاس باید این باشد که عزیزترین کسِ تو در دنیا پیامبر و آل باشد.
«قل ان کان آبائکم و اخوانکم و ازواجکم و عشیرتکم و اموال اقترفتموها و تجاره تخشون کسادها و مساکن ترضونها احب الیکم و رسوله و جهاد فی سبیله فتربصوا حتی یأتی الله بأمره و الله لایهدی القوم الفاسقین»؛ اگر پدرانتان، بچههایتان، برادران و همسران و خانوادهتان و اموال و تجارت و شغل و مسکنتان از خدا و رسول و جهاد پیش شما محبوبتر است شما فاسق هستید، خدا آدمهای فاسق را هدایت نمیکند.
تمام ساختار شخصیت انسان بر اساس حبّ انسان تنظیم میشود. تا زمانی که نظام محبتیات درست نشود، تو فاسق هستی.
اگر هر کاری که میکنی و هر علومی که میخواهی بخوانی ته قضیه منجر نشود به این نظام محبتی و خودشناسی و حرکتهای جدی به سمت آخرت و ابدیت، همهاش حجاب است و بدون این معیارها و غایتها مسیر را گم میکنیم و اشتباه میرویم.
1172 سال غیبت آقا امام زمان علیه السلام مال این است که ما به این آیه عمل نکردهایم.
کلیدواژه ها:
آثار استاد