امام زمان علیه السلام در سخن امام باقر (علیه السلام)

جابر جعفی از امام باقر علیه السلام نقل نموده که فرمود: «زمانی بر مردم خواهد آمد که در آن زمان، امامشان غایب خواهد شد؛ پس خوشا به حال کسانی که بر امر ما ثابت باشند؛ همانا کم ترین پاداش ایشان، آن است که خداوند خطاب به آنان می فرماید: بندگان من! به سرّ من ایمان آوردید و غیبت حجت مرا تصدیق نمودید؛ پس به بهترین پاداش از سوی من بر شما بشارت باد! بندگان من شمایید از شما می پذیرم و شما را عفو می نمایم و به وسیلة شما، رحمت و باران را بر بندگانم نازل می کنم و برای شما است که از بندگان بلا و عذاب را دور می کنم…. »[13]

ظهور امام زمان(علیه السلام)

امام باقر (علیه السلام)می فرماید: «گویی قائم (علیه السلام) را … می‌بینیم که میان رکن و مقام ایستاده، جبرییل در پیشگاهش بانگ می زند: بیعت برای خدا! پس زمین را پُر از عدل کند، چنان که از ظلم و جور پر شده است.»[14]

مدت حکومت امام زمان (علیه السلام)

امام باقر علیه السلام می فرماید: «قائم 309 سال حکومت می کند، همان مقدار که اصحاب کهف در غارشان ماندند، زمین را پر از عدل و قسط می کند، چنان که از ستم پر شده باشد؛ پس خداوند برای او، شرق و غرب زمین را می گشاید و به شیوة سلیمان بن داوود سلوک نماید، آفتاب و ماه را صدا می کند، پاسخ او را می دهند و زمین برای او در نوردیده شود و به او وحی می رسد؛ پس به امر الهی به وحی عمل می کند.»[15]

سفارش های امام باقر(علیه السلام) به منتظران ظهور

1. شناخت امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف

امام باقر (علیه السلام) می فرماید: «هر کس با شناخت امامش بمیرد، پیش افتادن این امر (ظهور) یا به عقب افتادن آن به او ضرری نرساند؛ کسی که به معرفت امامش بمیرد مانند کسی است که با حضرت قائم عجل الله تعالی فرجه الشریف در خیمه اش باشد.»[16]

2. صبر در دوران غیبت

امام باقر (علیه السلام) می فرماید: «ای مؤمنان! در به جا آوردن امور واجب خود، تحمل داشته باشید و در برابر دشمنانتان پایداری ورزید، هم دیگر را به شکیبایی سفارش نماید و با امام منتظر خود، پیوند و رابطة ناگسستنی داشته باشید.»[17]

3. زمان ظهور را تعیین نکردن

فضیل از امام باقر (علیه السلام) پرسید: آیا برای این امر [ظهور] وقتی معین است؟ حضرت امام باقر علیه السلام سه بار فرمودند: «آنان که وقتی برای ظهور تعیین می کنند، دروغ می گویند.»[18]

11. الغیبة، نعمانی، ص113.

12. الغیبة، شیخ طوسی، ص92.

13. کمال الدین و تمام النعمة، شیخ صدوق، ج1، ص330، ح15.

14. بحارالانوار، مجلسی، ج52، ص290.

15. همان.

16. همان، ص17، باب 26.

17. همان، ص330، باب25.

18. الغیبة، طوسی، ص425.

آرشیو مباحث استاد شجاعی

فروشگاه آنلاین با محصولات ناب