مؤسسه فرهنگی هنری خیریه
ما امام زمان عج را نه فقط برای خودمان، بلکه برای تمام مردم جهان میخواهیم. حضرت را برای افغانستانیها و فلسطینیها و افریقاییها و حتی برای امریکاییها و برای کسانی که بیشتر از هر ملتی در نکبت هستند، می خواهیم.
آرامشی که امروز داریم، به خاطر وجود ولی فقیه است
فقط آدم طبیعی و سالم می فهمد وقتی که جای امام زمان خالی است و سکان دار در زندگیش حضور ندارد، چقدر سخت است. این که امروز نماینده امام زمان و ولی فقیه حضور دارد و آرامش نسبی که امروز داریم، به برکت وجود ولی فقیه است. این خود یک مقدار از درد و اضطراب یتیمی ما را کم می کند. اما وقتی پدر و امام زمان ما بیاید، کاملا احساس آرامش خواهیم داشت.
خدا می داند حال انقلابیون متدین قبل از انقلاب چگونه بود و چقدر اذیت می شدند که ولی فقیه نداشتند و مرجع شان را دستگیر و تبعید کرده بودند. اذیت شدن آنها برای این بود که در کشوری زندگی می کردند که ریاست و حکومتش به دست امریکا و در دست افراد فاسد و فاجری بود که هیچ سنخیتی با خدا و دین نداشتند. خیلی به آن ها سخت می گذشت. وقتی که انقلاب شد، آنها این جور دعاها را می خواندند: « و نصر تعزه و بفتح تعجله= فتحی که تو با عجله به ما می رسانیش». یک انقلابی، خیلی لذت می برد، وقتی که در این کشور انقلاب شد و دید که یک دفعه ولی فقیه و نماینده و نائب امام زمان آمد به جای شاه و در رأس قرار گرفت. خدا می داند کسانی که مؤمن حقیقی بودند، چه لذتی بردند و الان هم کسانی که مؤمن حقیقی هستند، لذت می برند.
امام زمان را برای همه جهان می خواهیم
ما امام زمان عج را نه فقط برای خودمان، بلکه برای تمام مردم جهان می خواهیم. حضرت را برای افغانستانی ها و فلسطینی ها و افریقاییها و حتی برای امریکاییها و برای کسانی که بیشتر از هر ملتی در نکبت هستند، می خواهیم.
امریکاییها و اروپاییهای زیادی داشتیم که در جو زندگی غربی، مسلمان شده اند. خدا می داند چقدر فقر در آنجا حاکم است. آدم باید برای همه خیر بخواهد. خداوند به پیامبر می فرماید:« و ما ارسلناک الا کافة للناس= تو را برای همه مردم فرستاده ام». ما برای مرده ها هم خیر می خواهیم. ما برای مرده ها از خداوند می خواهیم که خداوند امام زمان را برساند که مرده ها هم شاد شوند. می گوییم: «اللهم ادخل علی اهل القبور السرور= خدایا مرده ها را شاد کن». یعنی با آمدن حضرت شادشان کن. چه رسد به زنده ها! ما همه ی اهل زمین را دوست داریم و دوست داریم همه در هدایت باشند و استعدادهای انسانی خود را شکوفا کنند.
نمی شود ما سالم باشیم و مؤمن متعادل و حقیقی باشیم؛ ولی اضطراب نبود امام زمان، ما را اذیت نکند و در این دغدغه در رأس برنامه های زندگی ما نباشد. هر زمانی که بچه ای بابا و مادرش را گم کرد و آن ها را فراموش کرد، این نشان دهنده این است که او تعادل ندارد. همین حالت به ما هم دست می دهد. این که ما الان امام زمان نیست و داریم زندگی مان را می کنیم، این نشان دهنده این است که ما هم تعادل نداریم و به ایمان حقیقی دست پیدا نکرده ایم و هنوز آن نیازهای فطری در ما شکوفا نشده و هنوز خودمان را نشناخته ایم و مختصاتمان را در سمت حرکت به سمت ابدیت و برزخ به دست نیاورده ایم. اگر کسی این را به دست بیاورد، می فهمد نبودن امام زمان چه مصیبتی است.
در دعای افتتاح در هر شب ماه رمضان می خوانیم: «اللهم انا نشکوا الیک فقد نبینا و غیبة ولینا و کثرة عدونا و قلة عددنا و شدة الفتن بنا= « خدایا! ما شکایت می کنیم به تو بخاطر نبودن پیامبر و غیبت امام زمان و زیادی دشمنان و کمی عدد ما شدت فتنه هایی که برعلیه ماهست». این را با زبان حال خودت بخوان. ما در شنبه ها زیارت پیغمبر را می خوانیم و میگوییم: «فما اعظم مصیبتنا بک حیث انقطع الوحی یا رسول الله= چه مصیبت بزرگی بود که با نبودن تو وحی قطع شد».
این دعا را نگفته اند که ما تقلیدی بخوانیم؛ بلکه گفته اند زبان حال شما به عنوان یک مؤمن باید این گونه باشد. باید با شعور و اضطراب به خدا بگوییم: «اللهم انا نرغب الیک فی دولة کریمة = خدایا! ما رغبت و میل زیادی داریم که با دولت کریمه به سوی تو بیاییم». یعنی ما خیلی میل و رغبت زیادی داریم به این دولت کریمه. این باید در وضعیت روزانه زندگی ما تأثیر بگذارد. باید این را بخواهیم که امام زمان بیاید و در این کار رغبت داشته باشیم و جزء اصلی ترین خواسته هایمان هم باشد. تلقینی هم نیست که من به شما تلقین کنم. زیرا بچه ای که بابایش گم می شود، کسی به او یاد نمی دهد که گریه کند و بگوید آقا من بابایم را می خواهم؛ یا من فقط مادرم را می خواهم.
برگرفته از مباحث استاد شجاعی «شرح زیارت عاشورا» جلسه 12
کلیدواژه ها:
آثار استاد