امام حسین (علیه السلام) فقط در کربلا نیست؛ همه جا حضور دارد؛ چون مقام محمود دارد(۲)

 اگر فكر می‌كنی، قبرت تاریك است یا تاریك نیست، بهشت می‌شود یا جهنم، ببین خودت چی‌ هستی. یادت باشد اگر تاریك هستی، قبرت هم تاریك است. اگر روشن و شاد و منبسط هستی، قبرت هم شاد و منبسط است.
 

امام هادی (علیه‌السلام) به ما یاد می‌دهد، وقتی در برابر 14 معصوم ایستادی، اینگونه حرف بزن، این جملات را بگو. چون تو به این چیزها احتیاج داری. این ها نیاز خودت است، خودت یعنی تویی که نفخه‌ی خدا در وجودت هست. یعنی كودك عزیز روانت؛ یعنی آنی كه فرزند اهل بیت (علیهم‌السلام) است.

امام هادی (علیه‌السلام) می‌گوید: او که فرزند من است؛ من با فرزندم كار دارم؛ با حیوانیت شما كار ندارم. چون حیوانیت ما اصلاً دلش این چیزها را نمی خواهد؛ حیوانیت ما دلش رفاه و آسایش و بخور و بخواب و شئون حیوانی می خواهد.

امام‌هادی (علیه‌‌‌السلام) در زیارت جامعه کبیره به ما می‌آموزد که بگویید:«فَبَلَغَ اللَّهُ بِكُمْ أَشْرَفَ مَحَلِّ الْمُكَرَّمِینَ = خدا شما را برساند به شریفترین جایگاه گرامیان». یعنی بالاترین درجات اكرام خدا مال شما باشد.

چه زمانی می‌‌توانیم این را برای معصوم بخواهیم؟ بین ما و این دعا چه رابطه‌ و سنخیتی است كه برای ما خیر می‌آورد كه از خدا می‌خواهیم تا معصومین را به بالاترین درجات آدم های گرامی و بالاترین درجه كرامت برساند. خواستن این کرامت برای معصومین، یک حس ویژه نیاز دارد و آن اینکه تو باور کنی که فرزند ائمه هستی؛ اما تا وقتی باور نكنی، این حرف ها برایت معنا دار نیست.

«وَ أَعْلَى مَنَازِلِ الْمُقَرَّبِینَ = و برترین منازل مقرّبان به شما تعلق دارد»، من دوست دارم شما را در این مقام ببینم. «وَ أَرْفَعَ دَرَجَاتِ الْمُرْسَلِینَ = و رفیع‏ترین درجات فرستادگان برساند»؛ من می‌خواهم بالاترین درجات انبیاء برای شما باشد. « حَیْثُ لا یَلْحَقُهُ لاحِقٌ وَ لا یَفُوقُهُ فَائِقٌ = چنان‏ كه از پى ‏رسنده‏اى به آن نرسد، و بالا رونده‏اى به آن راه نیابد». یك جایی كه هیچ كس نتواند به شما ملحق شود، آنقدر بلند و بزرگ باشید كه دست هیچ كس به شما نرسد.

در واقع اینها را برای معصوم می خواهیم، ولی باطناً اینها برای خود ماست. «لا یسبقهُ سابق= هیچ كس نتواند با آن مقام سبقت بگیرد». « ولا یطمعُ فی ادراكهِ طامِع= مقامی كه از شدت بلندی، هیچ كس طمع نكند كه به آن برسد».

حضرت علی (علیه‌السلام) فرمود: «بهشتیانی که در بهشت هستند، وقتی به خانه‌های شیعیان ما در بهشت نگاه می‌كنند، مانند اهل زمین هستند كه به ستاره‌ها نگاه می‌كنند». ما الآن به ستاره ها که نگاه می‌كنیم ستاره‌ها را خیلی دور می‌بینیم.

در این قسمت دعا اوج می گیرد: « حَتَّى لا یَبْقَى مَلَكٌ مُقَرَّبٌ وَ لا نَبِیٌّ مُرْسَلٌ وَ لا صِدِّیقٌ وَ لا شَهِیدٌ وَ لا عَالِمٌ وَ لا جَاهِلٌ وَ لا دَنِیٌّ وَ لا فَاضِلٌ وَ لا مُؤْمِنٌ صَالِحٌ وَ لا فَاجِرٌ طَالِحٌ وَ لا جَبَّارٌ عَنِیدٌ وَ لا شَیْطَانٌ مَرِیدٌ وَ لا خَلْقٌ فِیمَا بَیْنَ ذَلِكَ شَهِیدٌ إِلا عَرَّفَهُمْ جَلالَةَ أَمْرِكُمْ وَ عِظَمَ خَطَرِكُمْ وَ كِبَرَ شَأْنِكُمْ وَ تَمَامَ نُورِكُمْ وَ صِدْقَ مَقَاعِدِكُمْ وَ ثَبَاتَ مَقَامِكُمْ= تا آنجا كه باقى نمى ‏ماند ملك مقرّبى، و نه پیامبر مرسلى، و نه صدّیقى و نه شهیدى و نه دانایى و نه نادانى و نه پستى و نه والایى، و نه مؤمن‏ شایسته ‏اى، و نه فاجر بدكارى، و نه گردنكش لجوجى، و نه شیطان نافرمانى، و نه خلق دیگرى كه در این میان گواه باشد، مگر اینكه خدا جلالت امر شما، و عظمت مقام، و بزرگى شأن، و كامل بودن نور، و درستى مسندها و ثابت بودن مقام شما را بشناساند».

در عبارت«إلا عَرَفَهُم»، فاعل «عَرَفَهُم» خداوند تبارك و تعالی  است. یعنی خداوند به همه اینها جلالت امر شما و بزرگی مقام و منزلت شما و نورانیت شما را بشناساند. «صِدْقَ مَقَاعِدِكُمْ= و درستی مسندهای شما را». یعنی صدقِ جایگاهی كه شما دارید. صدق جایگاه نیاز به ایمان درست دارد. یعنی من باور كنم اگر پیامبر و آل در آن جایگاه نشسته اند، حقشان است كه آنجا بنشینند؛ چون مقام صدق دارند. در زیارت عاشورا خواندیم: «یثبت لی قدم صدق = تثبیت كند برای من قدم صدق را».

 نبی‌، صدیق، صالح، ‌شهید‌، عالم،‌ جاهل، ‌فاضل، ‌دنی،‌ شیطان،‌ جن ها، بقیه موجودات، فرشته ها، هر كه می خواهد باشد؛ من دوست دارم، آنقدر بزرگ و والا شوید كه خدا جلالت شما و عظمت كار شما را ‌به همه اینها بشناساند. من دوست دارم همه اینها شما را بشناسند.

این درخواست هایی که از خدا برای معصوم (علیه السلام) می کنیم، نه تنها نمی تواند جزء آرزوهای آدم مسلمان طبیعت گرا باشد، بلکه هر مؤمنی هم نمی‌تواند این گونه بخواهد، اما فقط آدم های خاصی با معصوم به این روش حرف می‌زنند. آدم هایی كه خیلی نزدیك شده و به «قرب» رسیده‌اند و غیرت فرزندی نسبت به پیامبر و آل دارند و این حس را پیدا كرده اند که معصوم را در این مقام بببینند.

مقام محمود جلسه 10