"اللهم ارزقنا توفیق الطاعه" منشور مهدویت

در دعایی که در مفاتیح الجنان قبل از دعای خمس عشر با نام دعای دوازدهم آمده نیز مضامین بلند مهدویت گنجانده شده است. این دعا را کفعمی در مصباح نقل کرده است و امام زمان(ع) با این دعا به ما یاد داده است که وقتی خدا را می خواهیم باید انتظار حضرتش را بکشیم و این دعایی است که جهت زندگی ما را روشن می کند تا انتظار موعود را بکشیم.

"اللَّهُمَّ ارْزُقْنَا تَوْفِیقَ الطَّاعَةِ وَ بُعْدَ الْمَعْصِیَةِ وَ صِدْقَ النِّیَّةِ وَ عِرْفَانَ الْحُرْمَةِ وَ أَكْرِمْنَا بِالهُدَى وَ الاسْتِقَامَةِ وَ سَدِّدْ أَلْسِنَتَنَا بِالصَّوَابِ وَ الْحِكْمَةِ وَ امْلَأْ قُلُوبَنَا بِالْعِلْمِ وَ الْمَعْرِفَةِ ...

خدایا،توفیق فرمانبرى،و دورى از نافرمانى،و درستى نهاد و شناخت واجبات را روزى ما بدار و ما را به هدایت و پایدارى گرامى دار،و زبانمان را به راستگویى و حكمت استوار ساز،و دلهایمان را از دانش و بینش پر كن..."

در قالب این دعا 14 مورد فنی در مسیر انتظار و مطالبات حضرت ذکر شده است و با عبارت "اللهم الرزقنا توفیق الطاعه" آغاز می شود و با خواندن این دعا اعلام می کنیم که بندگی من باید به گونه ای باشد که تو قبول داشته باشی، چراکه عده ای وقتی امام زمان(ع) ظهور می کنند، نمی توانند همراهی امام را کنند و در زمان غیبت امام را به گونه ای تصور می کنند که وقتی امام ظهور می کند، نمی توانند تحمل واقعیت را داشته باشند.

بنابراین نخستین نکته در این دعا این است که از خدا بخواهیم که منش ما را به گونه کند که مورد تایید و رضای خود و حضرتش باشد و شیوه انتظار من را تایید کند. چرا که انتظار افضل اعمال است. پس بهتر است در سال جدید با خواندن این دعا از خدا روش و منشی را بخواهیم که در نهایت به مقام سربازی امام عصر(ع) نائل شویم.

با توجه به اینکه امام عصر(ع) در قالب این دعا مطالباتی را از منتظران خود دارند، ما نیز باید رفتارمان را امام زمانی کنیم و در مسیر مهدویت گام برداریم تا از ناکجا آباد سر در نیاوریم و ما باید در هر زمان و مکانی با این دعا از خدا توفیق بندگی و ترک معصیت بخواهیم.

بندگی به این معناست که در زندگی به هر اندازه که از ضد ارزش ها، معصیت ها و گناه ها فاصله بگیریم. به خدا نزدیک تر میشویم و خاصیت این دعا این است که از خدا می خواهیم که در مسیر انتظار بندگی ما را تایید کند و دوری از معصیت و صدق نیت را به ما عطا کند.

بنابراین به همان اندازه که آرمان های مهدویت را در زندگی باور کنیم. امام را در زندگی پیدا کرده ایم و اگر به خاطر امام عصر(ع) بندگی خداوند متعال را کنیم، عشق به امام را نشان داده ایم.

چهارمین نکته ای که این دعا به ما یاد می دهد، این است که حریم ها را بشناسیم و حد ها نیز برای ما مشخص شود، حد و حدود فرزندان پدر و مادر و اعضای خانواده ، همسایه که اگر این حدها را رعایت کنیم، دوری از معصیت برای ما حاصل می شود.

بنابراین با رعایت حدودی که شارع مقدس برای ما در ارتباطات اجتماعی روشن کرده است، به احسان امام عصر(ع) می رسیم و به هر اندازه که منش ما مهدوی و فاطمی شود، فاصله ما تا بندگی خداوند متعال کم خواهد شد و اگر کدورت ها را کنار بگذاریم، به توفیق درک حضرت خواهیم رسید.

امام عصر(ع) مطالبات خود را به شیوه دعا به منتظران خود می آموزد و یاد می دهد که اگر انسان راه را پیدا کند و در این راه ثبات قدم داشته باشد، به حقیقت می رسد. امام زمان(ع) در قالب این دعا می فرماید که باید توفیق ثبات قدم را از خدا بخواهیم.

بهتر است در اول سال جدید عهد و پیمان سلوک مهدوی با امام عصر(ع) ببندیم. چرا که اگر با این دعا مانوس شویم و با امام خود عهد ببندیم و بند بند آن را در زندگی جاری و ساری کنیم، انس ما با امام بیشتر می شود.

این دعا فرازهای متعددی دارد و در حقیقت امام به همه اقشار جامعه از علما قضات و تجار سفارش هایی دارند. به هر اندازه که به فرازهای این دعا دقت داشته باشیم، به همان اندازه فاصله ما با امام کمتر می شود. چراکه این دعا یک منشور مهدوی است که باید اهلیتش را پیدا کنیم.

مطالب بالا بر گرفته از سخنان حجت الاسلام علی ثمری می باشد که از نخستین برنامه "قرار جمعه" در سال 94 هفتم فروردین ماه با موضوع "دعا برای فرج و نیایش به درگاه پروردگار از وظایف منتظران" از شبکه اول سیما پخش شد.

کلیدواژه ها: منشور مهدویت ، ظهور امام زمان ، مفاتیح الجنان ، دعای خمس عشر ،