مؤسسه فرهنگی هنری خیریه
وقتی به امام زمان می گویید: «السلام علیک یا باب الله» باید بدانید همه ی ورودی و خروجی ها با امام زمان است. شما اگر بخواهید به هر درجه ای از درجات معرفتی و عرفانی ماندگار و پایدار برسید که واقعا درجه باشد و توهم نباشد، بدون پیوند با امام زمان امکان ندارد. حتی اگر آدم خوبی هم باشی، اما وقتی در چادرش نباشی، اتصال وجودی با او نداری.
اتصال وجودی با حضرت، یعنی مثل فرشته ها همهی تقسیمات و تدبیرات کارت با امام تنظیم شده باشد. باید همه محاسبات زندگی ات را به او بسپاری و راضی هم باشی. مثل زهیر که وقتی به چادر حضرت رفت، عاشق شد و فهمید که باید با این آقا باشد، آمد و همه کارهایش را براساس بودنِ در چادر امام تنظیم کرد. این برای زهیر مصیبت نیست، بلکه مقام است. این همان معنای مقام محمود است.
مقام محمود یعنی تو دست از تدبیرات شخصی زندگی ات برداری و بگویی: من همه زندگی ام را براساس حضور در چادر امام زمان تنظیم می کنم. نه این که برای خودت به گونه ای برنامه ریزی کنی که هیچ کدام نگذارد تو در چادر حضرت باشی. بعد بگویی: ای امام زمان! من عاشقت هستم و می خواهم در خدمت شما باشم. وقتی تو سبک زندگی غلط، تصمیم های جمادی غلط، اقدامات شغلی و مالی غلط، تدبیرهای بدنی جنسی و اجتماعی و سیاسی غلط، تدبیرهای علمی غلط داری؛ اینها اجازه نمی دهند تو اصلا وارد چادر حضرت شوی.
برگرفته از مباحث استاد محمد شجاعی، بحث «شرح زیارت جامعه کبیره» جلسه 48
کلیدواژه ها:
آثار استاد