مؤسسه فرهنگی هنری خیریه
چون امام علی (ع) به حکومت رسید به منبر رفتند و ستایش و ثناء خدا کردند و بعد فرمودند: به خدا قسم به یک درهم از غنیمت های شما دست نرسانم تا آنگاه که در مدینه شاخه خرمائی دارم، پس راست بگوئید؛ خود را از این مال محروم کرده ام و به شما عطاء می کنم.
در این هنگام عقیل برادر امام به پا خاست و عرض کرد: قسم به خدا تو مرا و شخص سیاه مدینه را برابر و مساوی قرار دادی!
امام فرمود: بنشین، در اینجا غیر تو دیگری نبود که تکلم کند، تو بر آن سیاه چهره چه برتری داری، جز به پیشی گرفتن در اسلام یا به تقوی و اجر و ثواب، که این برتری در آخرت است.(1)
1. نمونه معارف 3/171- وافی 3/60
منبع : یکصد موضوع 500 داستان ، ج1 ، نوشته ی سید علی اکبر صداقت ، نشر ناصر
کلیدواژه ها:
آثار استاد