اسلام دین خاتم است نه سایر ادیان

در همین زمان معاصر و زمان حاضر کسانی را داریم که در گوشه کنار جهان ادعا می کنند که پیامبر هستند و از طرف خداوند مبعوث شده اند، بعضی نیز ادعا می کنند که خودشان همان پیامبر اسلام هستند. بعضی ها گفتند: ما پیامبر اسلام نیستیم، پیامبر جدیدی هستیم و خداوند ما را به پیامبری مبعوث کرده است.

به غیر از قرآن که سند است، این فرمایش حضرت سجاد (علیه السلام) نیز یک سند است که بعد از رسول خدا (صلی الله علیه و آله) پیامبری نمی آید و ادعای او مردود می باشد و باید مورد انکار واقع شود. این آگاهی در قرآن کریم نیز، با صراحت تمام آورده است که پیامبر اکرم خاتم النبیین (صلی الله علیه و آله) است. آنجا که می فرماید :« و ما کان محمد ابا احد من رجالکم و لا کن رسول الله و خاتم النبیین کان الله به کل شی علیما= پیامبر پدر هیچ یک از مردان شما نیست، ولی فرستاده ی خدا و خاتم پیامبران است و خدا همواره بر هر چیزی داناست».

مسئله دوم این است که هیچ یک از ادیان گذشته خاتم ادیان نبودند - خاتم یعنی پایان دهنده - از این رو یهود و نصاری که هر یک خود را آخرین دین الهی دانسته اند، ادعای نادرستی کرده اند. پس حقایق الهی اسلامی ما که قرآن کریم در بردارنده ی آن است، ناسخ آن ادیان بوده و ادعای یهود و نصرا مبنی بر خاتمیت دین شان، کلامی غلط و برخلاف واقع است.

بدین ترتیب امام سجاد (علیه السلام) هر دو وجه اثبات و نفی قضیه را در کلامی کوتاه بیان نموده و فرموده اند« اول الادیان سلف= یعنی ادیان گذشته ادیان خاتم نبوده اند». قطعاً پس از آنها دین دیگری نازل نشده است و ثانیاً دین خاتم موعود دین اسلام است که ختم کننده ی همه ادیان می باشد و در ادامه دین خاتم را این گونه بیان فرموده است که همه ی خلایق تا بر پایی قیامت موظف اند که از این آیین مقدس پیروی کرده و سر پیچی نکنند.

قرآن تمام ادیان گذشته را تأیید می کند

تمام دین از آدم تا خاتم یک حقیقت به نام اسلام است. قرآن از زمانی که آمد، ادیان گذشته را تایید کرد. یعنی از آدم تا عیسی (علیه السلام) را قبول دارد. قرآن می گوید: مسلمان ها به همه ی انبیاء ایمان دارند و همه را قبول دارند که پیامبران خدا بودند و دین شان دین اسلام و حق بوده است. اما بعضی ها دین را یهودی و بعضی ها مسیحی ( نصرانی) کردند و کسان دیگر تحریف ها را ایجاد کردند. اما همه ی دین اسلام است، در طول زمان از آدم تا خاتم یک اسلام است، یک حقیقت است.

 دلیل مقاومت ادیان با قرآن

با اینکه در کتاب های ادیان دیگر از وجود پیامبر و امامان آمده است، اما کور دلی، تعصب، لجبازی و عناد آنها باعث می شود که نتوانند پا روی غرور خود بگذارند. برای همین است که درمقابل آن مقاومت می کنند.

اگر از مسیحی ها سوال کنید که آیا شما کتاب قرآن را به عنوان اینکه از طرف خدا آمده قبول دارید؟ می گویند بله. در حالی که در انجیل هایی که دارند، هم اسم پیامبر آمده و هم مژده مسیح، همانطور که در قرآن نیز آمده و به آمدن پیامبر بعد از خودش مژده داده است. در تورات فعلی نه تنها در مورد پیامبر (صلی الله علیه و آله) بلکه در مورد ائمه و در مورد سیدالشهدا (علیه السلام) هم آیاتی داریم.

 از آن ها سوال می کنیم، شما که می گویید دین ما دین حق و دین کامل است که از طرف همان خدایی که موسی و عیسی را فرستاده آمده است، پس یا از طرف یک خدای دیگر آمده یا از طرف همان خدایی که موسی و عیسی (علیها السلام) را فرستاده آمده است. می گویند: بله. بنابراین اگر همان خدایی که موسی را فرستاده، همان خدایی که عیسی را فرستاده، همان خدایی که تورات و انجیل را فرستاده، همان خدا این قرآن و پیامبر را فرستاده است. پس شما چرا به او ایمان نمی آورید؟ شما که می گویید ما قبول داریم و در کتابهای ما هست. پس چرا مسلمان نمی شوید؟

درحالی که نص قرآن هم است «إِنَّ الدِّینَ عِنْدَ اللَّهِ الْإِسْلَامُ= دین، نزد خداوند فقط اسلام است»(آل عمران/19). « وَمَنْ یَبْتَغِ غَیْرَ الْإِسْلَامِ دِینًا فَلَنْ یُقْبَلَ مِنْهُ= اگر کسی غیر از اسلام دینی را انتخاب کند، از او قبول نمی شود»(آل عمران/85). پس شما چه طور این دین را قبول نمی کنید؟ در کتاب هایتان آمده، خودتان هم می گویید کتاب آسمانی است و آن را خدا فرستاده است. پس چرا ایمان نمی آورید؟ قرآن می گوید: « یَجِدُونَهُ مَكْتُوبًا عِنْدَهُمْ فِی التَّوْرَاةِ وَالْإِنْجِیلِ= [نام] او را نزد خود در تورات و انجیل نوشته مى‏ یابند»(اعراف/157). علاوه بر تورات و انجیل در کتاب های دیگر هم آمده است. اما کور دلی و تعصب آنها باعث می شود که نتوانند پا روی غرور خود بگذارند.

آیاتی راجع به امام زمان (علیه السلام) که منجی عالم است در انجیل و کتابهای آنها آمده است. اما عده ای علیه امام زمان یک مکتب تشکیل دادند. کلیسای ایوان جلیک 70 ، 80 میلیون نفر را در سراسر جهان علیه امام زمانی که در کتاب انجیل شان آمده، سازمان دهی کرده است.

حضرت آیت الله شیخ احمد مجتهدی (رحمه الله علیه) فرمودند: اگر انسان روی دنده ی لج بیفتد، اگر خدا هم چیزی را به او بگوید، نمی پذیرد و از خدا هم قبول نمی کند. لجبازی و عناد و تعصب، باعث می شود که انسان با وجود اینکه کلام خدا به او می رسد، مقاومت و پوست کلفتی می کند.

این بلا سر ما هم می آید. خیلی مواقع ما با لجاجت، در مقابل کلام خدا می ایستیم و مقاومت می کنیم و آن کاری را که باید انجام دهیم، انجام نمی دهیم. اما آن کاری را که نباید انجام دهیم، انجام می دهیم. تعصب و لجاجت خیلی صفت خطرناکی است.

آرشیو مباحث استاد شجاعی

فروشگاه آنلاین با محصولات ناب