مؤسسه فرهنگی هنری خیریه
وقتى ماه محرم مى رسید پدرم را كسى خندان نمى دید و غم و اندوه بر او چیره مى گشت تا روز عاشورا فرا مى رسید و روز عاشورا روز مصیبت و اندوه و روز گریه او بود و مى فرمود...
ابوعماره منشد مىگوید: هر گاه در حضور امام صادق علیه السلام نام حسین علیه السلام برده مى شد، آن روز تا شام خنده بر لبان آن حضرت دیده نمى شد. بحارالانوار، ج 44، ص 280
-----------------------------------------------
حضرت على بن موسى الرضا علیه السلام مى فرماید: وقتى ماه محرم مى رسید پدرم را كسى خندان نمى دید و غم و اندوه بر او چیره مى گشت تا روز عاشورا فرا مى رسید و روز عاشورا روز مصیبت و اندوه و روز گریه او بود و مى فرمود: این همان روزى است كه حسین علیه السلام كشته شد. الكآبة: اندوه و غصه ، بحارالانوار، ج 44، ص 284، امالى صدوق، 288
-----------------------------------------------
حضرت صادق علیه السلام به داود رقى فرمود : من هرگز آب سرد ننوشیدم مگر اینكه به یاد حسین علیه السلام افتادم. امالى صدوق، ص 122
-----------------------------------------------
حضرت رضا علیه السلام فرمود : حادثه عاشورا اشك ما را روان ساخت و خون از چشم ما جارى كرد و عزیز ما را در سرزمین غم و اندوه، خوار ساخت و تا روز قیامت براى ما غم و غصه به میراث گذاشت. بحارالانوار، ج 44، ص 284
-----------------------------------------------
امام صادق علیه السلام به ابى هارون مكفوف فرمود: اى ابوهارون! هر كس در رثاى حسین قصیده اى بخواند و بگرید و ده نفر را بگریاند، پاداش آنان بهشت است. بحارالانوار، ج 44، ص 288
-----------------------------------------------
ابوصامت گوید از امام صادق علیه السلام شنیدم كه: هر كس به زیارت قبر حسین علیه السلام بیاید و به حق او شناخت داشته باشد، گناهان گذشته و آینده او بخشیده مى شود. كامل الزیارات،صفحات 149، 163، 165، 184
-----------------------------------------------
رسول خدا ص فرمودند: فاطمه جان !روز قیامت هر چشمى گریان است ؛ مگر چشمى كه در مصیبت و عزاى حسین گریسته باشد، كه آن چشم در قیامت خندان است و به نعمتهاى بهشتى مژده داده مى شود. بحارالانوار، ج 44، ص 293
-----------------------------------------------
امام صادق علیه السّلام به جعفربن عفان فرمود : هیچ كس نیست كه درباره حسین علیه السّلام شعرى بسراید و بگرید و با آن بگریاند مگر آن كه خداوند، بهشت را بر او واجب مى كند و او را مى آمرزد. رجال شیخ طوسى ، ص 289
گریه بر حضرت اباعبدالله الحسین (علیه السّلام) باعث راحتی در قبر، فرحناك و شادان شدن مرده، شادان و پوشیده بودن او در هنگام خروج از قبر است در حالی كه او مسرور است فرشتگان الهی به او بشارت بهشت و ثواب الهی را میدهند.
اجر و مزد هر قطره آن این است كه شخص همیشه در بهشت منزل كند. بحارالانوار، ج44، ص289 و كامل الزیارات باب32، ص101
-----------------------------------------------
گریه كننده بر امام حسین علیه السّلام در بهشت با ایشان و هم درجه ایشان خواهد بود. بحارالانوار /278/44/ امالی صدوق مجلسی 17/ ص168
تبیان
کلیدواژه ها:
آثار استاد