اتحاد مبارزان بدر

یکی از همدلی های مسلمانان در صدر اسلام، در سال سوم هجری اتفاق افتاد که نهصد و پنجاه نفر از مشرکین با یکصد اسب و هفتصد شتر، در مقابل 313 نفر از مسلمانان با 70 شتر، 2 اسب، 6 زره و 7 شمشیر قرار گرفتند. همان گونه که پیداست، از نظر ظاهری، جمعیت و وسایل جنگی مشرکان بیشتر از مسلمانان بود. عتبه، شبیه و ولید افرادی از مشرکان، در مقابل آنان امیرالمؤمنین (ع)، حمزه و عبیده از مسلمانان بودند. از طرف مشرکین عمروبن وهب به عنوان جاسوسی آمد تا لشکریان مسلمانان را برانداز کند. چون بازگشت، گفت:

عددشان کم و اسلحه شان قلیل است. اما دیدم شتران یثرب (مدینه) مرگ را حمل می کنند و زهر مهالک در بار دارند. آیا نمی بینید که خاموشند و چون افعی، زبان در دهان همی گردانند؟!

پناه ایشان شمشیر ]است[ و هرگز به جنگ پشت نکنند تا کشته شوند، و کشته نشوند تا به شمار خویش، دشمن را بکشند؛ سرانجام و عاقبت این کار را نیک بنگرید که جنگ با اینان سخت است!!

حکیم بن حزام چون این سخن بشنید، از عتبه خواست تا از جنگ دست بردارند.

او در جواب گفت: ابوجهل را نمی توان راضی کرد. نزد ابوجهل آمد و جریان یکدست بودن لشکریان پیامبر (ص) را نقل کرد. ابوجهل گفت: شُش پر باده شده، کنایه از آن که ترس و بد دلی عارض شما شده!!

چون جنگ شروع شد، اتحاد مسلمین سبب شد تا 70 نفر از بزرگان مشرکین کشته و 70 نفر اسیر و بقیه فرار کنند. از جمله کشته شده ها که سر او را برای پیامبر (ص) آوردند و پیامبر سجده ی شکر کرد، ابوجهل فرعون امت بود.

خداوند به خاطر همدلی و یگانگی مسلمین ملائکه را به کمک ایشان نازل کرد.

چنان که در قرآن می فرماید : ما در جنگ بدر شما مسلمین را کمک کردیم و پنج هزار ملایکه را به کمک ایشان فرستادیم. (آل عمران 123).(5)

5. منتهی الآمال 1/114.

منبع :400 موضوع 2000 داستان ،ج2 ، نوشته ی سید علی اکبر صداقت ، نشر تهذیب