آرماگدون بیولوژیکی (1)

حوزه مواد غذایی و دارویی، جبهۀ جدید گشوده شده از جانب ائتلاف صلیبی، صهیونی علیه جامعۀ بشری و خصوصاً مسلمانان است. اندیشۀ قوم برتر مندرج در «تورات» تحریف شده، یعنی مانیفست و راهنمای عمل خود برگزیدگانِ داعیه دار حاکمیت مطلق بر جهان و پردازندگان اسرائیلیاتی، همچون نظم نوین جهانی، مشرکان و کافران جدید را برای توطئه ای براندازانه علیه بشریت و خاصّه مسلمانان، به ائتلافی راهبردی واداشته است.

توسط این جبهۀ ائتلاف صلیبی، صهیونی رویارویی جدیدی، تحت عنوان نبرد بیوتکنولوژیکی سازمان داده شده است که طی آن، انعدام نژادهای بشری ای که پست و بی ارزش می خوانندشان، با هدف ایجاد نژاد برتر در قالب اقدامات متنوعی تحت پوشش سناریوها و پروژه های دارویی و غذایی برنامه ریزی شده و به اجرا گذارده می شود. این گروه اقدامات، در کمال آرامش و بدون اینکه صدای اعتراض جدی ای را موجب شود، با حمایت همه جانبۀ کانون های قدرت سیاسی و مالی، با کمترین سر و صدا و در کمال خفا، به پیش برده می شود. استراتژی ای که باید آن را استراتژی کشتار خاموش نام نهاد.

استراتژیست های این کشتار خاموش، خاندان های خود برگزیدۀ پر نفوذی اند که حلقۀ قدرت و ثروت جهانی را تشکیل می دهند. این خاندان ها یا تباری یهودی دارند یا مسیحیانی هستند با رویکرد عهد عتیقی که به نظریۀ الحادی قوم برگزیده و ایجاد نظامی جدید توسط این قوم برگزیده، مطابق با آموخته های مندرج در تورات تحریف شده اعتقاد دارند. به این ترتیب، این خاندان ها عموماً از عصبیّت تباری و نژادی ویژه ای برخوردارند که ریشه در عهد عتیق، نه به عنوان کتابی آسمانی که به عنون مانیفستی کاملاً قومی دارد.

استراتژیست های این رویارویی بزرگ، آرمگدون بیوتکنولوژیک، شرکت های غول آسای انحصارات بیونکنولوژی، همچون «مونسانتو»، «دوپوینت»،«پایونیرهای- برید»، «سینگتا»، «گروه بین المللی تحقیقات کشاورزی» (CGIAR) و حامیان مالی و جهانی آن، خاندانهای خود برگزیده ای، همچون راکفلرها، روچلیدها، فوردها، هریمن ها، بیل گیتس ها و نهادهایی جهانی، همچون «بانک جهانی»، «صندوق بین المللی پول»، «سازمان بهداشت جهانی» به عنوان متروپُلیتن شرکت های غول آسای غذایی، دارویی و تولید کنندۀ مواد شیمیایی و جنایت کاران نظامی، همچون دونالد رامسفلد از سهام داران بزرگ شرکت داروسازی «Gilead Sciences» می باشند.

هدف نبرد آرمگدون بیوتکنولوژیک، براندازی نژادهای پست و ایجاد یک جامعۀ آرمانی و نظامی نوین، بر اساس نظمی تعریف شده از جانب قوم برگزیده (!) و ایجاد دولت جهانی به سروری ماشیح است که در تفسیر کابالایی تورات تحریف شده، از او به عنوان نجات دهنده و سروری بخش قوم یهود و نه یک پیامبر، نام برده شده است!

در این رویارویی ناجوانمردانه و براندازانه، پروژه ها و برنامه های متنوعی به کار گرفته شده است؛ از جمله عقیم و نازا کردن زنانی که عموماً در سنین باروری قرار دارند، مقطوع النّسل کردن مردان، به اجرا گذاردن برنامه هایی از قبیل تنظیم خانواده و شعارهایی مثل جمعیت کمتر و زندگی بهتر (!)، عمومی و اجباری کردن کشت بذرها و دانه های تغییر ژنتیک داده شده (GMO) که دارای آثار مخرّب و مرگ آوری بر محیط زیست و سلامتی و حیات انسان است؛ مثل پروژه های تولید ذرت عقیم کننده و برنج سرطان زا به عنوان دست آورد مهندسی ژنتیک، دستکاری ژنتیکی DNA حیوانات و تغییر ماهیت طبیعی آنها و در نتیجه بیماری زا نمودن گوشت و محصولات لبنی و گوشتی حاصل از آنها، که حامل بسیاری از بیماری های کشنده و مرگ آفرین، مثل سرطان پروستات در مردان و سرطان سینه در زنان، به عنوان حاصل این گونه اقدامات ژنتیکی اعلام شده است ان، تولید داروهای مرگ آفرین یا تعبیه نمودن مواد عقیم کننده در داروها، تولید و فروش بیماری ها! و …

انبار بذر قیامت، نبرد آرماگدون بیوتکنولوژیک

آخرین توطئه براندازانۀ به اجرا در آمده در فرآیند آرمگدون بیوتکنولوزیکی، از سوی کانون های صلیبی، صهیونیِ خود برگزیدگان و حلقۀ قدرت و ثروت که متأسفانه از طرف محافل و نهادهای سیات گذارو تصمیم ساز جهان (!) با سکوت و بی اعتنایی معناداری روبه­رو گردیده، پروژۀ ایجاد انبار و مخزن بذر و دانۀ اسوال بارد است. پروژه ای که به «انبار روز قیامت» معروف گردیده. این پروژه از سال ۲۰۰۷م. عملیاتی شده است. توطئه ای که متأسفانه هنوز اهداف خطرناک آن پوشیده نگاه داشته شده اند. تأمل و دقت در اهداف مربوط به این پروژه، روشنگر ابعاد خطرناکی است که آرمگدون بیوتکنولوژیکی به آن نائل شده است. دست اندرکاران این پروژه، به طور مشخص، بنیادهای راکفلر، بیل گیتس و شرکت هایی همچون مونسانتو، بیرد، سینگنتا، و گروه بین المللی CGIAR می باشند. با این پروژه، نبرد آرمگدون بیوتکنولوژی علیه ملت ها و خصوصاً مسلمانان وارد مرحلۀ تازه ای گردیده است. هدف این پروژه، در انحصار گیری نمونه های بذر موجود در پهنۀ جهانی، نابودی و انعدام دیگر بانک های بذر موجود در اقصا نقاط دنیا، جایگزینی بذرهای تغییر ژنتیکی در انحصار شرکت های غول آسای چند ملیتی بذر و دانه، اعمال سیطرۀ جهانی در خصوص تأمین موادّ غذایی و در نهایت، استفاده از سلاح غذا و موادّ غذایی در کاهش جمعیت جهان و نهایتاً نابودی نژادهای پست (!) و دست یازی به ایجاد نژاد برتر و نظام جهانی جدید است. آنچه در ادامه خواهید خواند، داستان مربوط به این انبار، دست اندرکاران، اهداف اعلام شدۀ تبلیغاتی و اهداف حقیقی ای است در راستای این پروژه که به عنوان بخشی از استراتژی نبرد آخرالزمانی خود برگزیدگان صلیبی، صهیونی که با استفاده از نوشته های ولیام انگدال، محقّق و پژوهشگر آلمانی الاصل و نویسنده کتاب افشاگرانۀ «بذرهای مرگ؛ طرح شیطانی موسوم به تغییر ژنتیک ارگانیزم ها» بیان می شود.

بیل گیتس و غول های موادّ غذایی

بیل گیتس در سنّ ۱۴ سالگی به برنامه نویسی روی آورد و در ۲۰ سالگی در حالی که هنوز دانشجوی «هاروارد» بود، مایکروسافت را بیان نهاد. وی در سال ۱۹۹۵ م. به بزرگ ترین شریک مایکروسافت، بزرگ ترین شرکت انحصاری در بازار کامپیوترهای شخصی تبدیل شد و از طرف «Forbes» ثروتمندترین شخصیّت جهان نام گرفت.

بیل گیتس در سال۲۰۰۶ م. تصمیم گرفت تا تمامی توان مالی خود را به بنیاد «Bill & Melinda Gates» منتقل نماید. این موسسۀ ۶/۳۴ میلیارد دلاری معاف از مالیات، که مالک آن برای حفظ وجهۀ بشر دوستانه خود، سالانه ۵/۱ میلیارد دلار به پروژه های جهانی- به اصطلاح- بشر دوستانه کمک می کند، بزرگ ترین بنیاد دولتی قانونی و شفاف دنیاست. در سال ۲۰۰۶ م. با افزوده شدن سهم ۳۰ میلیارد دلاری شرکت «Berkshire Hathaway» متعلق به Warren Buffet غول سرمایه گذاری و دوست او، بنیاد گیتس مخارجی معادل بودجۀ سالانۀ سازمان بهداشت جهانی ملل متحّد داشت.

سرمایه گذاری ۳۰ میلیون دلاری در پروژۀ انبار قیامت

هیچ چیز به اندازۀ سرمایه گذاری میلیون ها دلاری بیل گیتس در پروژۀ جالب توجه به اجرا درآمده در «اسوال بارد» در ۱۱۰۰ کیلومتری قطب شمال واقع در نزدیکی های اقیانوس شمالی قابل تأمل نیست.

اسوال بارد[۱]، جزیرۀ سنگی عریانی است که «نروژ» آن را وابسته به خود می داند و در سال ۱۹۲۵م. بر اساس یک توافق نامۀ بین المللی، مجبور به ترک آن گردیده است.

بیل گیتس به همراه بنیاد راکفلر، شرکت مونسانتو، بنیاد سینگنتا، حکومت نروژ و دیگران در پروژه ای موسوم به «انبار بذر روز قیامت»، ده ها میلیون دلار سرمایه گذاری نموده است. این پروژه که در جزیرۀ «اسپی دسبر گن»[۲]، یکی از جزایر مجمع الجزایر اسوال بارد به اجرا در آمده است، به عنوان بزرگترین انبار و محل نگهداری جهانی بذر و دانه شناخته می شود.

ادامه دارد...