آثار زیارت و ملاقات امامزادگان و مفاخر کشور

اثر دیگر زیارت و تکریم بزرگان دینی، «حفظ نظام تربیتی» آنان است که مردم از آنها الگو می گیرند. اگر در طول تاریخ انسان های بزرگی تربیت شده اند، به خاطر این بوده که مردم اهل بزرگداشت بوده اند. پس تکریم امامزادگان و بزرگداشت آنان، وظیفه تک تک انسانهاست. ملاقلات مراجع، علما و دانشمندان یا دیدار شعراء مثل حافظ و عطار و مولوی و... سایر امامزادگان، همچون شاه چراغ و... به دلیل بزرگی شان، حق زیادی بر گردن ما و بشریت دارند.

اهمیت حفظ حرمت در زیارت

هر چیزی که رنگ و نشانه الهی دارد، نشان از پاکی دل و قدرت تقوای دل می باشد. قرآن کریم می فرماید: «ذلِکَ وَ مَنْ یُعَظِّمْ شَعائِرَ اللَّهِ فَإِنَّها مِنْ تَقْوَی الْقُلُوبِ= و هر کس شعائر الهی را بزرگ بدارد، این کار نشانه تقوای دلهاست».

برخی افراد یک سلسلسه گناهان ظاهری دارند که بر اثر غلبه شهوت یا غفلت اتفاق می افتد، ولی در قلب آنها اصلا شهوت گناه نیست؛ کسی که در دلش یک قدرت نگهدارنده از آلودگی ها دارد، اگر ظاهر مناسبی نداشت، نمی توان به صرف ظاهر قضاوت کرد.

چنین افرادی که ظاهری مناسب ندارد اما به مکان های مقدس؛ مسجد، روحانیت، انگشتر و امثال آن احترام می گذارند، این نیز یک قیمت و ارزشی دارد که  نشان از پاکی دل آنهاست. اما در مقابل، کسانی که این موارد هم برایشان مهم نیست، حکایت از این دارد که دلش حریم ندارد. چنین افرادی به راحتی سقوط می کنند و اهل جهنم می شوند.

عظمت مردم ایران نسبت به احترام و تکریم آثار اهل بیت (علیهم السلام)

حفظ آثار و پیام های اهل بیت (علیهم‌السلام) و بزرگان دین، در طی قرن های گذشته تاکنون در اثر احترام و حرمتی که مردم گذاشته اند، می باشد که اکنون این آثار سرمایه یک جامعه شده است. در صورتی اگر مردم بی حرمتی می کردند، این آثار حفظ نمی شد و ما الان صحیفه سجادیه، قرآن و احادیث و دیگر آثار بزرگان را نداشتیم.

مردم ایران برترین مردمی هستند که باعث بقای آثار اهل بیت (علیهم‌السلام) شده اند؛ هیچ ملتی به اندازه ملت ایران به قرب الهی و خانواده آسمانی خود نزدیک نشده است.

ایرانی‌ها با حرمتی که به خدا و اهل بیت (علیهم‌‌السلام) گذاشتند، بیشترین تأثیر را در بقای آثار اهل بیت دااشته اند. بیشترین علما و عرفا از ایران بوده اند که این نشان از عظمت مردم ایران دارد.

ایرانی‌ها به دلیل آداب زیارت و رعایت حرمت و ادب بزرگان، بیشترین دانشمندان ایرانی را تربیت کردند که هیچ ملتی به اندازه ایرانی ها آدم های بزرگ در رشته های مختلف تربیت نکرده است.

عزاداری و جشن در مناسبت‌های مربوط به اهل‌بیت (علیهم‌السلام)، انتخاب اسماء اهل‌بیت (علیهم‌السلام) برای فرزندان، نوعی حرمت گذاشتن به آنان است که هدف از آن، تشبه به اهل بیت (علیهم‌السلام) است.

تکریم و بزرگداشت اهل بیت (علیهم السلام) شباهت می آورد

انسان به محض این که در دل تصمیم می گیرد تا شکل کسی شود، به همان اندازه قیمتش بالا یا پایین می‌رود. لذا قیمت یک انسان، به عشقی که در دل دارد، بستگی دارد. پس چه بهتر که عشق مان اهل بیت (علیهم‌السلام) باشد تا ما را بالا ببرند.
گاهی فرد می گوید: من مسلمانم اما عکس‌های موبایلش را که نگاه می کنید، همه شخصیت های جهنمی هستند. به هرکس علاقمند باشید، با همان محشور می شوید. اگر معشوق هایتان بهشتی است، حتما بهشتی خواهید بود، و اگر معشوق ها و آرمان های شما جهنمی باشد، با همان هم محشور می شوید.

اهل‌بیت(علیهم‌السلام) مفاخر حقیقی و انسانی هستند و تکریم شان برای یک محبّ واجب است. بنابراین، از دیگر آثار مهم زیارت، «عشق و دلدادگی و شباهتی» است که به اهل بیت (علیهم‌السلام) حاصل می‌شود.

عشق به اهل بیت (علیهم‌السلام) باعث سازندگی می‌شود؛ چون وقتی عشق آمد، شخص می‌خواهد خود را مثل محبوبش نماید.

برگرفته از سلسله مباحث استاد محمد شجاعی، مبحث شرح زیارت جامعه کبیره جلسه چهارم