«نهم دی» تجلی بصیرت در سایه ولایت است

حق تبعیت از ولایت برای تعیین سرنوشت میلیاردها انسان در طول صدها سال، حقی عقلی است.  حقشان هست که خداوند تبارک و تعالی  آنها را بلاتکلیف رها نکند و وضعیت زعامت سیاسی را برای آنها روشن کند.

بنابراین امام (علیه السلام) ولایت دارد. اگر مسئله ولایت حل نشود فلسفه ی وجودی امام(علیه السلام) قابل دفاع در زمان غیبت نیست. همه هدایت ها و رشدها و حرکت ها با ولایت ایشان صورت می گیرد. بنابراین در زمان غیبت امام زمان (علیه السلام) ولایت با خود امام زمان (علیه السلام) ، و مظاهرش در جایی که قابل واگذاری است، ولایت فقها می باشد.

ما همه احتیاج به رهبر داریم. فطری ترین نیاز انسان رهبری و هدایت است؛ یعنی انسان فطری ترین و ضروری ترین نیازش این است که دوست دارد کسی دستش را بگیرد و هدایتش کند. لذا خداوند تبارک و تعالی بدون استثناء در طول تاریخ برای همه ی فطرت ها لازم کرده که نماز بخوانند و در نماز هر روز بگویند « اهدنا صراط المستقیم » از بس هدایت ضرورت دارد، دائما از خدا باید هدایت را بخواهید .

حال در هزاران مسئله سیاسی - اجتماعی چه کسی می خواهد ما را هدایت کند؟

خداوند هادی و رب است. نه ربوبیتش و نه هدایتش تعطیل بردار نیست. پس در زمان غیبت هم هدایت و ربوبیت میلیاردها انسان را تعطیل نمی کند.

دشمن از این مسئله که اسلام دارای یک رهبر «قانون شناس»، «قوی» و «مدیر» باشد، می ترسد. چون همه دین در ولایت خلاصه می شود. دین بدون رهبر، هیچ سودی نخواهد داشت. برای همین بدون ولایت هیچ چیزی فایده ای ندارد و این باید در اعتقاد و عمل پیاده شود. این همان چیزی است که یک مقام بلند پایه آمریکایی با غصه می گوید: متاسفانه مردم ایران از رهبرشان تبعیت می کنند.

علیت این که امام (ره)می فرمایند: «حفظ نظام جمهوری اسلام از نماز بالاتر است». این است که نظام جمهوری اسلامی در رأسش ولی فقیه است. یعنی حفظ نظام ولایی با وجود فقیه جامع الشرایط، که رهبری را بعهده بگیرد از نماز و روزه و تمام فروع دین بالاتر است.

برای حفظ آن، با هر چیز دیگری حاضریم در بیفتیم؛ به هیچ چیز به اندازه ی این اصالت نمی دهیم. حتی اگر سایر فروع دین هم تعطیل شود و آسیب ببیند. اما نباید به این اصل لطمه بخورد. چون اصل در سعادت انسان ها وجود رهبر مجری و مدافع و مفسر و مبین قانون است.

از زمانی که این کشور تحت حاکمیت ولی فقیه بوده، خیرات اقتصادی، علمی، معنوی و عاطفی، ایجاد ارزش‌های انسانی و پرورش انسانهای فطرت مدار بوده و هیچ موقع در طول تاریخ چنین انسانهایی تربیت نشده اند. پس اصل خلقت در ولایت است.

مهمترین عهد و میثاق، عهد به ولایت است. ما باید در این قدم صادقانه بایستیم. از مصادیق صدق و راستی، «وفای به عهد» است. یعنی هر کس در حرکت به سمت آخرت قرار گرفت، علامت صحت و صدق حرکت او این است که به عهد و میثاقش پایبند است.

برگرفته از سلسله مباحث «ولایت»