«آتش به اختیار» از نگاه استاد محمد شجاعی

وی افزود: رهبر انقلاب طی چند سال گذشته، ناامیدی خود را از مجاری رسمی نظام، برای انجام کارهای فرهنگی ابراز نموده اند. ایشان اعلام کرده بودند که امیدم به «مردم و مؤسسات مردمی» است.

امید رهبر معظم انقلاب به مردم، یاد آور این مطلب جالب است که نزد اصحاب رسانه مشهور شده که: «از ابتدای پیروزی انقلاب، هرگاه برخی مسئولان می خواسته اند انقلاب را از مسیر اصلی خودش منحرف کند، مردم نگذاشته اند».

ما هم این ناامیدی را از مراکز رسمی کشور از سال ۱۳۷۲ تا کنون داشته ایم. برای همین بود که به رغم فشارهای اقتصادی که در راه فعالیتهای مؤسسه وجود داشت، کارمان را از همان سال آغاز کردیم.

استاد شجاعی تأکید کرد: یک فرمانده در زمانی «آتش به اختیار» را اعلام می کند که دیگر نمی‌تواند دستور مشخصی بدهد. چون می‌داند که اگر فرمان بدهد، پشتیبانی لازم از فعالیت‌های فرهنگی داخلی و خارجی صورت نمی‌گیرد.

از آنجا که ما هم در حوزه و هم در دانشگاه و هم در عرصه‌ی فعالیت های فرهنگی داخلی و خارجی کار کرده ایم، به ضرس قاطع می‌گوییم که هیچ اراده ای برای فعالیت های فرهنگی، صدور انقلاب، بسط تفکر بسیجی و زمینه سازی برای ظهور امام زمان عج در مراکز رسمی وجود ندارد.

از نظر امام خمینی ره « مسئولان نظام جمهوری اسلامی هر چقدر هم به مردم و کشور خدمت کنند، اگر برای ظهور امام زمان عج زمینه سازی نکنند، خائن هستند». (صحیفه نور. ص ۱۰۷)

اگر بخواهیم این جمله ی حضرت امام را مبنی قرار دهیم باید بگوییم که امروز بسیاری از مسئولان ما هیچ فکری در مورد مهدویت، دولت اسلامی، تمدن اسلامی ندارند، بلکه برعکس فکر می کنند و می خواهند این فرمایش مقام معظم رهبری روی زمین بماند.

در چنین وضعیتی است که نایب امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) این حرف تلخ را به زبان می آورد و فرمان آتش به اختیار را می دهد. این یعنی مسئولان اصلی کار فرهنگی برای کشور عاجزند و نمی توانند کاری بکنند و مردم باید خودشان کاری انجام دهند.

خداوند هم همین دستور را به ما داده و فرموده: «قُلْ إِنَّمَا أَعِظُكُمْ بِوَاحِدَةٍ أَنْ تَقُومُوا لِلَّهِ مَثْنَى وَفُرَادَى = بگو محققا شما را یک موعظه می‌کنم. و آن این که برای خدا به تنهایی و دو نفری به پا خیزید».(سبأ/46).

این یعنی ما باید اهل قیام باشیم و مثل امام زمان (علیه السلام) احساسِ داشتن رسالت بکنیم. نه این که با وجود  این که مذهبی هستیم، دغدغه ای برای ظهور امام زمان (علیه السلام) نداشته باشیم. ما باید بتوانیم بگوییم اصلا من برای زمینه سازی ظهور زنده هستم و نفس می کشم.

حضرت امام ره نیز فرمان آتش به اختیار را به ما داده بود. آن جا که فرمود: «نگذارید انقلاب به دست نااهلان و نامحرمان بیفتد». یا آن جا که فرمودند: « به مسئولان تذکر بدهید. اگر عمل نکردند، خودتان وارد عمل شوید».

داشتن روحیه ی جهادی امر خداست. این امر شاخصه دارد و شاخصه اش این است که انسان وقتی به شکل انسان محشور خواهد شد که «عشق به الله، عشق به اهل بیت (علیهم السلام) و جهاد در راه خدا» را داشته باشد. یعنی نباید هیچ عاملی مثل همسر، کار و ....مانع انجام وظیفه ی جهادی او شود. اگر کسی بار جهاد را بر دوش نداشته باشد، منافق است. جهاد یعنی باید بخشی از پول و اعتبار و آبرو و زندگی سیاسی، اجتماعی من درگیر جهاد باشد. در غیر این صورت کسی نمی تواند بگوید من عاشق امام زمان (علیه السلام) هستم.

استاد در این جا با تاکید قسم یاد می کند که: والله، بالله، تالله اگر کسی بار جهاد را بر دوش خود نداشته باشد، نه فردای قیامت می تواند نزد حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) سرش را بلند کند، و نه بعد از ظهور امام زمان عج. نمی شود که حضرت وضعیت آوارگی و طرد شدگی و تنهایی را داشته باشد و ما به وضعیت عادی زندگی خود ادامه دهیم. این که هیچ باری از وظایف خود در مقابل حضرت را احساس نکنیم به معنی فاسق بودن ماست.

استاد شجاعی افزود: بعد از آن که رهبر معظم موضوع آتش به اختیار را مطرح کردند، خیلی احساس خطر کردم. علتش این وضع است که گاهی می گویند اوضاع خراب است و قحطی دارد می آید. یا بیماری کشنده ای در حال شیوع است که همه باید بسیج شوند و با این بیماری مقابله کنند. در چنین وضعی همه آماده می شوند برای مواجه شدن با وضعیت جدید.

اما گاهی وضعیت طوری است که علاوه بر وضعیت یاد شده، اعلام می شود که در همین وضعیت، دشمن هم وارد کشور شده و در حال کشتن ما است.

اکنون وضعیت کشور ما در حالتی است که رهبر معظم  می فرمایند: «عزیزان من! خرمشهرها در پیش داریم».

الآن کشته هایی که در جنگ فرهنگی و فضای مجازی دارند از ما می گیرند، بسیار بیشتر و بدتر از زمانی است که به خرمشهر تهاجم شد. این کشتاری است که در آن دارند جوانان و زنان و نوامیس ما را از ما می گیرند. وقتی فساد را تا این درجه ی بالا در میان جامعه ما شیوع می دهند که می بینیم، نشانه آن است که این جنگ خیلی وحشتناک است.

رهبر معظم انقلاب ابتدا در سالهای قبل فرمود «تهاجم فرهنگی». بعد فرمود شبیخون فرهنگی. سپس فرمود ناتوی فرهنگی. بعد دید کسی توجه نمی کند. وقتی معلوم شد که کسی از مسئولان رسمی و غیر رسمی کشور به اقدامات دشمن هیچ توجهی نمی کند، هشدارهایش را به جایی رساند که فرمود: «در میان طلبه های حوزه ها دارند طلبه ی سکولار تربیت می کنند». این فرمایش ایشان به این معنی است که دارند طلبه های بی دینی را تربیت می‌کنند که لباس پیامبر (صلی الله علیه و آله) را هم پوشیده اند. ایشان بعد از فتنه سال ۸۸ از لزوم حضور عمارها سخن می گوید، باز هم خیلی ها ساکت ماندند و حاضر نشدند به میدان بیایند. ایشان آن همه درباره بصیرت صحبت کرد و ما غفلت کردیم.

این غربت خیلی کشنده است برای مقام معظم رهبری. در میان همین غربت است که ناگهان اعلام می کند: «آتش به اختیار». این یعنی دیگر چه کنم؟ وقتی که من می بینم و می گویم، اما شما نمی بینید و اقدامی نمی کنید، من چه کنم؟

این گفته ی حجت الاسلام قرائتی معروف است که می گفت: «من یک طرح فرهنگی را تقدیم مقام معظم رهبری کردم و ایشان گفتند بسمه تعالی هیچ کس را ندارم. یعنی کسی را ندارم که این طرح را اجرا کند.

http://montazer.ir/node/5683