«آتش به اختیار» از نگاه استاد شجاعی

امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) می گوید: «من تنها و غریب و آواره هستم». یعنی هر کس ادعای مودت حضرت را دارد، باید او را کمک کند. تا شما به امام بگویی آقا به من فکر کن و هوای من را داشته باش؛ امام زمان هم می گوید تو هم به من فکر کن و هوای مرا داشته باش.

خدا می‌گوید من شما را اینطور می‌خواهم که به تنهایی بار همه‌ی مشکلات ظهور را تحمل کنید. یعنی باید با بقیه مردم کار نداشته باشی که آیا می آیند یا نمی‌آیند. باید فرض کنی امام زمان فقط یک پسر یا دختر دارد و آن هم تو هستی و هیچ کس دیگری هم حاضر نیست بیاید.

قرآن می فرماید: «قُلْ إِنَّما أَعِظُکُمْ بِواحِدَةٍ أَنْ تَقُومُوا لِلَّهِ مَثْنی وَ فُرادی= بگو: شما را تنها به یک چیز اندرز می دهم و آن این که دو نفر دو نفر یا یک نفر یک نفر برای خدا قیام کنید». قیام به تنهایی، یعنی من اصلاً کاری ندارم کسی می آید یا نه. کاری ندارم که دولت یا سایر بخش های نظام جمهوری اسلامی کاری می کنند یا نه، روحانیت کاری کرده یا نه. یعنی به هیچ کس کار نداشته باشی و به تنهایی قیام کنی. امام خمینی ره چنین احساسی داشت که فرموده بود: «اگر هیچ کس هم نیاید، من به تنهایی این راه را می روم».

«آتش به اختیار»ی که رهبر معظم انقلاب فرمودند نیز، از همین مقوله است. یعنی یک نفره باید قیام کنی. بار کل ظهور را باید شما یک نفره تحمل کنی؛ یک نفره بدوی برای این که همه موانع ظهور را برطرف کنی.

اگر تو به امام زمان بگویی ای امام زمان! من یک نفره می خواهم همه‌ی بار ظهور را تحمل کنم، خدا به اندازه ی این نیت بزرگ، به تو نیرو، قدرت، برکت و خیر می‌دهد و راهت را باز می‌کند؛ امکانات می‌آید؛ قدرت می‌آید؛ ارتباطات می‌آید و همه چیز در همین مسیر توسعه پیدا می‌کند، چون تو می خواهی به تنهایی این بار را برداری و تا وقتی که به امام زمان نرسی، آرام و قرار نداری. این یعنی اهلیت. از همان نوع اهلیتی که پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) در مورد سلمان فرمود: «السلمان منا اهل البیت=سلمان از ما اهل بیت است». این یعنی دغدغه داشتن برای همراهی با حضرت.

در زیارت وداع امام رضا (علیه‌السلام) می‌خوانیم: «اجْعَلُونِی فِی هَمِّكُمْ وَ صَیِّرُونِی فِی حِزْبِكُمْ= مرا از از همت بلند خود بهره‌مند سازید و از حزب خودتان گردانید». یعنی مرا مورد توجه خود قرار دهید، امام هم می‌گوید که اول تو من را جزء دغدغه هایت قرار بده، من هم تو را جزء دغدغه هایم می‌گذارم.

این که دعا می‌کنیم خدایا ما را از اصحاب خاص امام زمان (علیه‌السلام) قرار بده؛ یا می‌خوانیم بهترین اعوان و انصار امام زمان باشم، آیا واقعا راست می گوییم یا دروغ؟ خیلی بد است انسان در محضر امام بایستد و دروغ بگوید. بگوید می خواهم از یاوران خاص شما باشم، ولی زندگی اش، زندگی مهدوی نباشد و هیچ دغدغه ای در این خصوص نداشته باشد.

پس اول باید دغدغه‌ی امام زمان و مشکلاتش در دلت بیاید و شروع کنی در سبک زندگی و برنامه‌ریزی‌ات، دویدن، خسته شدن، جهاد و تلاش برای حضرت در وجود خودت و خانواده‌ات بنشیند تا معلوم شود که دغدغه حضرت را داری. وگرنه نمی‌توانید به حضرت ملحق شوید و فردا شرمنده‌ی حضرت زهرا می‌شوید. یک لحظه حضرت زهرا از تو سوال کند تو برای فرزندم چه کار کردی! نمی‌توانی جواب بدهی. باید سرت را پایین بیندازی و از خجالت حضرت زهرا بمیری.