مدتی است آقای طاهری به کار خود هیچ علاقه ای ندارد. صبح ها با زحمت خود را به محل کار می رساند، وقتی وارد اداره می شود پس از چند لحظه کار، احساس بی حالی و خستگی می کند. هنگام کار کردن پیوسته به ساعتش نگاه می‌کند. به بهانه های گوناگون محل کارش را ترک می‌کند، هر روز زمان زیادی را تلف می کند، کارهای عقب افتاده بسیاری دارد، پیوسته رئیس او را توبیخ می کند، وقتی به منزل باز می گردد بسیار خسته و کلافه است. حوصله ندارد با همسر و فرزندانش صحبت کند و بیشتر مایل است زمانش را در تنهایی و خلوت بگذراند. این حالت ها نشان می دهند که آقای طاهری از شغلش راضی نیست و به کارش علاقه ای ندارد.