سی و نهمین ادب از آداب شاگرد با استاد بی بند وبار نبودن شاگرد از نظر جلو سر در محضر استاد است.
در قدیم اساتید و شاگردها با هم مدت ها نشسته و زندگی می کردند، در این زندگیها حتّی برخی از برنامه های عبادی شان را دو یا سه نفری یا جمعی انجام می داند.
چهلمین ادب از آداب شاگرد و با استاد، باید حرکت و راه رفتن در معیّت استاد باشد چون در شب ممکن است خطری تهدید کند شاگرد باید جلو برود، در روز که نور است شاگرد باید پشت سر برود.
اگر استاد بدش بیاید که کسی پشت سرش راه بیافتد و بگوید جلوتر راه بیافتید و بروید شاگرد باید اطاعت کند.
اگر زمانی هم دارید کنار استاد قدم می زنید یک نفر هم بغل شما آمد و شما وسط قرارگرفتند و از استاد سؤالی کرد انسان باید خودش را کنار بکشد که استاد راحت بتواند به او جواب دهد.
سلام و تحیّت خود را با صدای معمولی تقدیم استاد نمائید.
آنجایی که استاد هیچ نمیداند و مسیر را بلد نیست در چنین صورتی شاگرد می تواند به استاد اظهار نظر کند.
